Τρίτη, Ιουνίου 06, 2006

Καιρός να γράψω κάτι τι...


Περί μελαγχολίας φυσικά. Κάτι προσπαθώ να βρω που να ανακουφίσει νέους ανθρώπους που περνούν δύσκολες φάσεις στη ζωή τους. Αναρωτιέμαι... με το να γράφω «και'γώ τα πέρασα αυτά» είναι δυνατό να ανακουφιστεί κάποιος;

Ισως να έπρεπε να γράφω ιστορίες ζωής, ανέβασα κιόλας μερικά δείγματα στα "paraponasas stonOHE" αλλά μάλλον χρειάζεται να το κάνω και εδώ:

Θα γράψω λοιπόν για το λεκέ. Αυτόν που απλώνεται και ζητά να κυριέψει το μυαλό και να (εξ)αφανίσει τη λογική σκέψη. Χύνεται μέσα μας και απλώνεται και καταλαμβάνει όσο χώρο μπορεί περισσότερο, κι όσο παραδινόμαστε στο νοσηρό συναίσθημα, τόσο αυτός απλώνεται περισσότερο και σκοτεινιάζει τη σκέψη μας.

Ο λεκές αυτός εμφανίζεται μόλις του δώσουμε τη πρέπουσα σημασία, αυτή τη σημασία δηλαδή που ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να του δίνουμε, και θα μπορούσε να καταπιεί ολόκληρη την ύπαρξή μας αν δεν έχουμε αναπτύξει αντιστάσεις.

Τι είδους αντιστάσεις; Πρώτη πρώτη είναι η ανάπτυξη και καλλιέργεια της αυτοεκτίμησης, μετά η αντίσταση στο φόβο. Προσθέστε φίλοι μου ό,τι νομίζετε πως είναι καλό για την αντιμετώπιση του φριχτού αυτού λεκέ. Του λεκέ που ονομάζεται κατάθλιψη, εννοώ.

Επισκέπτομαι ένα μπλογκ όπου ένα νέο αγόρι, όμορφο και λαμπερό, έχει πέσει στη λακκούβα παρέα με το λεκέ αυτό και δε βρίσκω τρόπο να το βοηθήσω. Σκέφτομαι καμιά φορά ότι μπορεί αυτή η δηλωμένη θλίψη να οφείλεται σε μια σφοδρή επιθυμία επικοινωνίας ή ακόμα και ένα ναρκισσισμό, να ασχολούνται μαζί του δηλαδή... αλλά...

Αλλά αν δεν είναι έτσι τα πράγματα; Αν αυτό το αγόρι κινδυνεύει πραγματικά;

.

49 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτο τον λεκε εγω τον ειχα για 3 χρονια και μαλιστα σε μια δυσκολη,παθολογικη και τοτε ελεγαν ανεξιτηλη μορφη του,σημερα ομως ειναι δεν υπαρχει παρα μονο μια σκια του, εχω να προτεινω τα εξης απορρυπαντικα,για οποιον μπορει να του ταιριαζει ο δικος μου τροπος:
-να λες την αληθεια στον εαυτο σου ,ακομα και οταν δε σε συμφερει
-να ξεφυγεις απο την βολικη δραματοποιηση των γεγονοτων
-να προσπαθησεις να αποδεχτεις οτι η ζωη ειναι γεματη ηττες
-να πιεζεις τον εαυτο σου να ειναι δραστηριος ,εστω και με απλα καθημερινα πραγματα
-να μιλας και να μην κλεινεσαι
-να αλλαζεις οτι δεν σαρεσει σε σενα και οχι να κλαις απλα γιαυτο
-να παψεις να πιστευεις πως οι κρισεις και οι επικρισεις γινονται επειδη απλα το αξιζεις
-να μην προσπαθεις να φτιαξεις εναν αλλο εαυτο με ωραιοποιημενα ολα εκεινα που μισεις πανω σου και να τον προβαλλεις στους αλλους νομιζοντας πως ετσι δε θα φαινονται τα ψυχικα κενα.
-να κανεις γυμναστικη(βοηθαει δραστικα στη διαθεση)
κατα τη γνωμη μου επισης ναρκισσισμος και ελλειψη επικοινωνιας ειναι απλα συμπτωματα οχι αιτιες
συγνωμη για το τεραστιο comment
αν θελεις rodia,κοιταξε αυτο(http://wwwdryada.blogspot.com/2006/06/blog-post_03.html)ειναι κατι σχετικο απλα σε λιγο πιο ακραια μορφη εμφανισης
η θλιψη ομως ειναι σε ολες τις περιπτωσεις βαριες ή μη ιδια.

artois είπε...

Επιτέλους ένα χρήσιμο outing.

συγχαρητήρια dryada.

Ecumene είπε...

Καλημερα,δεν δινεις την διευθυνση
του αγοριου να παμε κι εμεις;..

raffinata είπε...

- dryada, το ειχα ήδη διαβάσει το κείμενό σου, βρήκα πολλά κοινά... θα καταθέσω τις εμπειρίες και απόψεις μου εδώ..

Ecumene είπε...

Ναι γιατί λεκες;;..

υπηρξα μελαγχολικη και καταθλιπτική..
το βλεπα ως κατι ξεχωριστο δωρο
σε σχεση με τους χαζοχαρουμενους..

Rodia είπε...

Βρήκα πολύ ενδιαφέρον το σχόλιο του Solaris. Ο κίνδυνος υπάρχει όταν αρχίζουμε να αγαπάμε το "λεκέ"... Πώς μπορεί κανείς να το αποφύγει αυτό; Να το δεχτούμε δλδ, αλλά να μη το αφήνουμε να γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι της ύπαρξής μας.
Λέω π.χ. ότι είναι σημαντικό (για μένα) το δικαίωμα στη μοναξιά, όταν γύρω μου υπάρχει μια βαβούρα που δε μ' αφήνει να ησυχάσω... πέρα από αυτό όμως, κάποτε η απομόνωση πρέπει να παίρνει τέλος!

H dryada έβαλε τα πράγματα στη θέση τους (συγγνώμη που δεν είδα το σχόλιο ώστε να το αναφέρω πριν γράψω στης ραφινάτας)
Η παράθεση "οδηγιών" φαίνεται καθαρά πως έχει προκύψει απο βαθιές βουτιές στο λάκκο των λεκέδων και είναι πολύ χρήσιμες. Ευχαριστώ!:-)

Deepest Blue, έχεις δίκιο για τα "πρέπει", αυτά μπορούμε να τα λέμε όταν έχουμε πια ξεφύγει. Νομίζω πάντως ότι μπορούν να λέγονται από κάποιον που βλέπει τα πράγματα "απεξω", γιατί ο λεκές για να απαλειφθεί, θέλει βοήθεια από κάποιον που βρίσκεται "εκτός".

Μια εμπειρία καταθέτω εδώ: Τη μοναδική (ευτυχώς) φορά που βρέθηκα στο χείλος του μπαλκονιού, σε κατάσταση πλήρους απελπισίας, για αισθηματικούς λόγους φυσικά (για τί άλλο;) μια παρέα φίλων χτύπησε το κουδούνι της πόρτας μου και είπα "ας ανοίξω και μετά βάζω τέρμα"... με αποτέλεσμα να βρεθώ σε μια βόλτα στο κοντινό λοφίσκο να θαυμάζω το φεγγάρι χωρίς να αντιλαμβάνομαι καν πώς έφτασα, πώς περπατούσα, πώς επέστρεψα σπίτι.. υπήρχα ερήμην του σώματός μου. Παρ' όλ' αυτά, η επαφή με φίλους με ίσιωσε, με βοήθησε να δω τα πράγματα "απέξω" αν και δε μίλησα καθόλου για αυτό που μου προξενουσε τόση θλίψη και με είχε βουλιάξει σε απελπισία.
Θέλω να καταγράψω ότι και η απλή ανθρώπινη επαφή είναι ισχυρό αντικαταθλιπτικό. Το ζητούμενο είναι ο άνθρωπος που έχει το πρόβλημα, να μάθει να το αναγνωρίζει ως πρόβλημα και να το καταπολεμά, έστω με το να μην αρνείται προσκλήσεις.
Σε κατάσταση κατάθλιψης, έχουμε την εντύπωση ότι κανείς δε μας καταλαβαίνει, αυτό είναι αλήθεια. Υπάρχουν όμως τόσοι άνθρωποι γύρω μας που μπορούν να μας καταλάβουν, και αυτό είναι επίσης αλήθεια.

σμουτς!:-)

Rodia είπε...

Εργοτελίνα, αυτός ακριβώς είναι ο κινδυνος! Καραδοκεί στην εφηβεία αλλά και στην τρίτη ηλικία. Ισως για τούτο η απαξία προς τους νέους. Το αλλοπρόσαλλο είναι ότι οι ηλικιωμένοι θυμούνται τα νιάτα με νοσταλγία έχοντας εξοστρακίσει την καταθλιπτική φάση τους που σίγουρα πέρασαν.
..και.. τι θα πει "χαζοχαρούμενο"..???..
Η ζωή είναι ωραία, είτε το θέλουμε είτε όχι!

:-)

ηω-λιθικός είπε...

Ευχαριστώ μόνο αυτό μπορώ να γράψω ...

Αθήναιος είπε...

Κοιτάξτε. Η κατάθλιψη είναι ασθένεια όπως ο καρκίνος ή το έλκος. Είναι πραγματική ασθένεια που τη διάγνωση πρέπει να την κάνει ένας γιατρός.

Η κατάθλιψη, δεν γιατρεύται με συμβουλες κ γιατροσόφια ούτε με ευχολόγια. ΜΟΝΟΝ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ.Θα μπορούσα να γράφω κ εγώ ατέλειωτα ρομαντικά ποστ κ να κόβουμε τις φλέβες μας ομαδικώς. Πίπες.

Ενημερωθείτε για τα συμπτώματα κ ζητείστε τη βοήθεια κάποιου γιατρού. Μόνον εκείνος μπορεί να βοηθησει.

Αν δεν απευθυνθείτε σε γιατρό είναι σαν να έχεις καρκίνο κ να πίνεις αγιασμό για να σου περάσει!!!!
http://www.blackdoginstitute.org.au/

Αθήναιος είπε...

Σολάρις, σε γιατρό έχετε πάει;

Rodia είπε...

Παιδιά, ανέβασα μόλις ένα διήγημα σχετικό εδώ πέρα...

Θα επανέλθω για πιο προσεχτική ανάγνωση των σχολίων. Το ζήτημα είναι σοβαρό.

Rodia είπε...

Μαγειρούλη μου Αθήναιε, η κατάθλιψη είναι ασθενεια, αλλά τα ψυχοφάρμακα είναι μια επικίνδυνη πληγή της εποχής μας. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή πριν μπει κανείς στο χορό αυτό. Το χαπάκωμα δεν είναι πανάκεια. Καλύτερα (γνώμη μου μετά απο πολλές εμπειρίες δικές και άλλων γύρω μου) είναι να βρίσκουμε την ισορροπία μας με τη θέλησή μας -διατροφή, άσκηση, συντροφιά, κλπ- παρά να τρέχουμε στο ψυχίατρο.. και αν πάμε, δεν είναι ανάγκη να ακολουθούμε όλα όσα μας συστήσει. Κανείς μα κανείς δε γνωρίζει την ψυχή του καλύτερα από εκείνον που την κουβαλάει μέσα του!

σμουτς!:-)

Σολάρις, ανησυχώ σοβαρά. Επικοινώνησε πληζζζζζζζζζζζζζζζζ

Marialena είπε...

Καλημέρα σε όλους! Χθες βράδυ στάθηκε αδύνατον με την (αργή) σύνδεση στο σπίτι να μπορέσω καν να διαβάσω τι έγραψε η αγαπητή Ροδιά. Σήμερα, η συζήτηση έχει φουντώσει για τα καλά. Θα μου επιτρέψετε να συμπλεύσω με τον Αθηναίο, όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά γιατί οι ψυχικές παθήσεις και διαταραχές ειδικά όταν συνυπάρχουν και με άλλα προβλήματα υγείας, δεν λύνονται ούτε με λόγια, ούτε με ευχολόγια.

Στα 28 μου άγγιξα και γω το χείλος της κατάθλιψης και πήγα για πρώτη φορά σε ψυχολόγο για να το αντιμετωπίσω μετά από μια δύσκολη εφηβεία και πρώτη νεανική ηλικία. Οι συναντήσεις μας και η πρόθεση του φίλου γιατρού έκαναν το πρώτο βήμα για να γνωρίσω τον εαυτό μου και που συνεχίζω μέχρι σήμερα μέσα από ομαδική δουλειά.

Φόβος είναι που μας διακατέχει να αγγίξουμε αυτά που μας πονάμε και όπως βλέπουμε και εδώ στα ημερολόγια μας, η γραφή είναι ένα καταφύγιο για μικρές εκτονώσεις που όμως αντί να βοηθούν στη λύση της κατάθλιψης, την επιτείνουν...

Κίνητρο να βγούμε από το πυθάρι των Δαναϊδων χρειάζεται και δεν σας το παίζω "ξερόλας". Όσο θες να κάθεσαι μέσα στο γκρίζο σύννεφο κάθεσαι γιατί θέλει αποφασιστηκότητα να θελήσεις να βγεις από αυτό και να αναζητήσεις άλλες συμπεριφορές στη ζωή σου. Πολλές φορές μας βολεύει και βολευόμαστε μέσα στο γκρίζο σύννεφο.

Λέμε στον εαυτό μας "εγώ ευτυχισμένος, εγώ χαρούμενος, τι λες τώρα? Εμένα η μοίρα με καταράστηκε ή με καταδίκασε να ζω μέσα στη μιζέρια κλπ, άνθρωπος να μην μ' αγαπάει, η ζωή μου είναι σκατά και άλλα τέτοια όμορφα..."

Ομολογώ πως και εγώ αντιμετωπίζω την πρόκληση να αλλάξω νοοτροπία και να διεκδικήσω την ευτυχία στη ζωή μου μετά από 35 χρόνια αυτομαστιγώματος και όπως θα έχετε διαπιστώσει υπάρχουν φορές που δοκιμάζομαι σκληρά στην αλλαγή της νοοτροπίας μου. Όμως, ο ήλιος λάμπει και το γκρίζο σύννεφο είναι πια μακριά και ας παλεύω ακόμα με τα φαντάσματά μου...

Να μην σας κουράσω άλλο, Ροδιά μου και εσείς φίλοι συνομιλητές, σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε να μιλήσω και γω για το θέμα. Σας φιλώ, Μαριαλένα

Marialena είπε...

@ solaris: Δεν υπάρχουν λόγια για να σου εκφράσω το σεβασμό που αισθάνομαι για την περίπτωσή σου, αλλά μην εγκαταλείψεις τον εαυτό σου σε παρακαλώ, γιατί σίγουρα η ψυχούλα του γιού σου δεν θα ήθελε να σε δει να παραιτήσαι από τη ζωή!

αερικο είπε...

Πω πω.. Πολυ αργησα να δω το ποστ μου φαινεται και τρεχουν οι εξελιξεις! :-)..
Να πω μερικα που μου μεινανε απ' αυτα που διαβασα και μαλλον θα επιστρεψω πιο προσεκτικη αργοτερα..:-)

Solaris ολοι καταθεσεις "ψυχης" κανουμε εδω(τουλαχιστον ετσι νομιζω εγω)όποτε μπορουμε και οσο μπορουμε και με τον τροπο που μπορουμε. Χαιρομαι που γνωριζω εδω μεσα ακομη εναν ανθρωπο που παλευει με τοσο σοβαρα θεματα στη ζωη του και καταφερνει να στεκεται ορθιος. .

( Αγαπημενη μου Rodia, σε καμμια περιπτωση και για κανεναν λογο δεν θα μπορουσα ν' ανοιξω ενα ποστ τετοιου ειδους, αναμεσα σε ανθρωπους που πονουν ο καθεις για τον δικο του λογο, ξεκινωντας με μια "ταμπελα"! Αυτη του "λεκε"..!
Θα σκεφτομουνα οτι εκει που σε "χαρακτηριζουν" δεν πας ποτέ να "μεινεις" . Υπαρχει η πιθανοτητα δηλ μερικοι να παψουν να εκφραζονται γραπτα εδω σ' αυτο το χωρο αρπαζοντας αυτη τη λεξη απ' τα μαλλια.
Και τωρα πεταξτε με στον Καιαδα.;-)

Δρυαδα συμφωνω στα περισσοτερα απ' αυτα που καταθετεις.

Η αποψη μου περι του θεματος ειναι : ναι φυσικα και ειναι ασθενεια με πολλα σταδια, φυσικα και πρεπει να επεμβει ο αναλογος γιατρος και φυσικα πρεπει εμεις οι ιδιοι να βοηθησουμε στο μεγαλυτερο ποσοστο για να ξεπερασουμε κι αυτο το προβλημα στη ζωη μας.

eyEaЯt ± είπε...

"When I write down my thoughts, they do not escape me.
This action makes me remember my strength which I forget at all times.
I educate myself proportionately to my captured thought.
I aim only to distinguish the contradiction between my mind and nothingness."
~Isidore Ducasse Lautreamont

Rodia είπε...

Marialena, ψυχολόγος σημαίνει συζήτηση, ψυχίατρος σημαίνει χάπια!

Μπαίνω στον πειρασμό να διηγηθώ μια περίπτωση παιδικής κατάθλιψης που με είχε συγκλονίσει. Εχω δυο κόρες, όπως ίσως ξέρετε μια και το έχω αναφέρει αρκετές φορες. Και οι δυο τους, τόλμησαν να κάνουν πράγματα που δεν είχα τολμήσει, παρ'όλες τις σχετικές νουθεσίες μου... Τα παιδάκια μας μάς ξεπερνάνε -ευτυχώς!
Η μικρή λοιπόν όταν πήγαινε στο Γυμνάσιο, μάζευε παιδιά με προβλήματα στο σπίτι. Αυτό με ανησυχούσε και μια μέρα το συζήτησα μαζί της και έμαθα ότι το έκανε επειδή ήθελε να τα βοηθήσει, να συζητά μαζί τους τα προβλήματά τους, να μην είναι μόνα, κλπ κλπ
Μια μέρα είχε φέρει ένα κοριτσάκι τη; Β' τάξης σχεδόν τρομοκρατημένο. Οταν έφυγε, μου είπε για την περίπτωσή του, ότι δλδ οι γονείς έμεναν σε βίλλα στα Β.Π. και εκείνο το είχαν αφήσει να κατοικεί με τη γιαγιά του ώστε να είναι κοντά στο σχολείο. Το παιδί παρουσίαζε συμπτώματα κατάθλιψης και το είχανε πάει σε ψυχίατρο ο οποίος είχε συστήσει αγωγή με χάπια. Θύμωσα και είπα «Οι γονείς του θέλουν χαπάκωμα!» και η κόρη μου με ρώτησε αν θα ήθελα, την επόμενη φορά που θα έρθει η μικρή, να της πω την ίδια φράση. Ετσι κι έγινε και η μικρούλα αναθάρρησε και από τότε τηλεφωνιόμαστε συχνά και μου εκφράζει το πως ξύπνησε απο το λήθαργό της όταν αυτή η μικρή φράση την έκανε να καταλάβει την αιτία του προβλήματος και να απομυθοποιήσει τους γονείς, πράγμα που ανακούφισε την ψυχούλα της.
Εμένα μου πήρε κάτι χρόνια, μετά τα 30 κατάφερα να ξεφύγω απο το μύθο της αυστηρής μάνας μου.

Δε θέλω να υποστηρίξω ότι αντιποιούμαι το επάγγελμα του χυίατρου, αλλά συμβαίνει καμιά φορά να είναι αποτελεσματική μια συμπεριφορά, πώς να το κάνουμε; Η ψυχή δε φίνεται και δε γίνεται να την στηθοσκοπησουμε. Αλλωστε, και οι ίδιοι οι ειδικοί (έχω φίλο ψυχίατρο καθηγητή) διατηρούν πάρα πολλές αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα του επαγγέλματός τους, όταν δεν το αντιμετωπίζουν εμπορικά αλλά με ευαισθησία.

Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ

Αερικό, σμουτς!:-)

Marialena είπε...

Ροδιά μου, ευχαριστώ για την διευκρίνηση αν και θα μου επιτρέψεις να μην την θεωρήσω απαραίτητη μιας και η χορήγηση σκευασμάτων με χρόνια προοπτική σε πρότερα υγιείς ψυχικά ασθενείς με φέρουν σε κριτική θέση έναντι της όλης προσέγγισης. Δίνουμε φάρμακα για να θεραπεύσουμε ή να κουκουλώσουμε το πρόβλημα? Ιδού το ερώτημα...

Αθήναιος είπε...

Μαριλένα,τα χάπια δεν κουκουλώνουν το πρόβλημα.

Αυτά τα λένε όσοι δεν γνωρίζουν ΤΗ ΦΥΣΗ του προβλήματος. Αυτό που εσείς βαφτίζετε κατάθλιψη, κλινικά, δεν θεωρείται καν μελαγχολία.

Κ η ψυχολογική υποστήριξη ΘΕΡΑΠΕΙΑ λέγεται.

Στην ίδια κατηγορία με τα χάπια είναι κ αυτή. Μην απορριπτετε ελαφρά τη καρδία χωρίς να είστε επαρκώς ενημερωμένη. Τί σημαίνει " κουκουλώνουμε"; Τί περισσότερο γνωρίζετε εσείς απο το γιατρό μου για παράδειγμα;

Ροδιά, το να διηγούμαστε περιπτώσεις δεν οδηγεί πουθενα. Το θέμα μελετάται σοβαρά εδώ κ χρόνια.

Η Ιατρική εξάλλου, κρίνει ΠΑΝΤΑ κατά περίπτωση κ ο γιατρός είναι Ο ΜΟΝΟΣ αρμόδιος να κάνει διάγνωση.

Ανοίξτε το λινκ που σας έδωσα κ διαβάστε.

mario είπε...

Σας διάβασα προσεκτικά και η αλήθεια είναι ότι τρόμαξα λιγάκι.
Ίσως κάποτε να είχα φτάσει κι εγώ εκεί κοντά και δεν το είχα συνειδητοποιήσει. ενδείξεις υπάρχουν? εγώ νοιώθω δυνατή τώρα πια και τα αχνοβλέπω πίσω μου αλλά τα παιδιά μου είναι σε αυτό που λέτε κρίσιμη ηλικία.
καλή μέρα να έχουμε
ψυχραιμία

Αθήναιος είπε...

"ναι φυσικα, για αντιμετώπιση κρίσης μετά απο ξαφνική απώλεια του μόλις 1 ετους γιού μου...και διαζύγιο μετα απο αυτο το γεγονός...!επίσης επι 14 χρόνια εχω πάει στιν δουλειά μου και ειμαι correct σε ολα οτι απαιτεί το κοινωνικο σύνολο που νομίζω οτι οι πιο πολλοί απο εμάς αποδεχόμαστε...!
Εσεις εχεται περάσει ανεμοβλογιά ;)

“Life shrinks or expands according to one’s courage” ~Anais Nin"

Αυτό που λέτε είναι συναισθηματικό κ ενώ το αποδέχομαι κ το σέβομαι δεν βοηθά να ξεπεράσετε το πρόβλημα.

ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΟ ΛΙΝΚ ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΑ.

Συγκρίνει την κατάθλιψη πολύ ωραία με την οστεοπόρωση. Κατάθλιψη δεν παθαίνεις έτσι στα καλά καθούμενα περπατώντας στο δρόμο. Κ σε μένα κάτι έτυχε κ εκδηλώθηκε η ασθένεια επειδή βρηκε πρόσφορο έδαφος.

Αν αναγνωρίζετε στον εαυτό σας τα συμπτώματα, μην διστάζετε να επισκεφτείτε ένα γιατρό. Κριτική ικανότητα διαθέτε, ανάγνωση γνωρίζετε. Ενημερωθείτε, σκεφτείτε κ κάντε κάτι.

Δεν υπάρχει τίποτε ωραίο στο πένθος κ στην κατάθλιψη.Είναι ψέμμα το ότι αυξάνει τη δημιουργικότητα. Αν τυχόν πάσχετε κ αποφασίσετε να κάνετε κάτι γιαυτό κ αρχίσετε να βλέπετε τ'αποτελέσματα τότε θα νιώσετε λες κ έχετε βγει από τη φυλακή.

Αν είχατε έλκος τί θα κάνατε; Θα πίνατε χαμομήλι επειδή τα φάρμακα είναι κατάρα;

Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου. Δεν μπορώ να σας προσφέρω συμβουλές. Δεν ξέρω αν μπορώ να σας στηρλιξω γιατί αυτά είναι δουλειά κάποιου επαγγελματία. Τηλέφωνα κ διευθύνσεις όμως μπορώ να σας δώσω αν κ ο καθένας πρέπει αυτά να τ'αποφασίζει κ να τ'αναζητά μόνος του.

Ροδιά, αν αγοράσω Correl μπορώ να φτιάξω μόνος μου τα σχέδια για ένα σπίτι;

Αθήναιος είπε...

Κ επιτέλους μπορώ να το πω τώρα.Αυτό το μπλογκ με στεναχωρεί υπερβολικά γιατί ποστάρετε πολύ ωραία πράγματα κάτω από τον τίτλο μιας ασθένειας από την οποία πάσχω, έχω υποφέρει κ ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ.

Έτσι κάνετε κ την ασθένεια να φαίνεται όμορφη κ δημιουργική. Άθελά σας συντηρείτε έναν πολύ μεγάλο μύθο.

Marialena είπε...

@ Αθηναίος: Σας ευχαριστώ για τον χρόνο που διαθέσατε αγαπητέ να θέσετε την άποψή σας και τις όποιες διευκρινήσεις σας.

Επειδή δεν έχουμε το περιθώριο του προφορικού λόγου για αποφυγή παρεξηγήσεων, θα μου επιτρέψετε να σας δηλώσω τον σεβασμό μου ως προς την αντιμετώπιση και θεραπεία από ειδικούς της ψυχικής υγείας όπως αναφέρεται και εφόσον αυτό επιτυγχάνεται είτε με φαρμακευτική είτε με άλλη θεραπεία, αυτό έχει σημασία.

Και επειδή υποστηρίζω την προσπάθειά σας να αφυπνίσετε τους συνανθρώπους μας προς την αντιμετώπιση καταστάσεων, θα κρατήσω αυτό προς το παρόν και θα σας συγχαρώ για την ευαισθητοποίησή σας! Φιλικά, Μ.

Rodia είπε...

Αθήναιε, σέβομαι τη γνώμη σου και το εχω δείξει. Κάποια παρανόηση έγινε. Δεν αρνούμαι ούτε απαξιώνω την προσπάθεια των ειδικών, ούτε λέω πως δεν πρόκειται για ασθένεια. Επειδή αντιμετωπίζω μεγάλο πρόβλημα στο στενό οικογενειακό μου περιβάλλον (επίσης έχω περάσει απο το λούκι που καπου καπου το ξαναεπισκεπτομαι) έχω μιλήσει (και συνεργαστεί) με καθηγητές ψυχιατρικής, οι οποίοι έχουν το θάρρος και διατυπώνουν την άποψη ότι δε γνωρίζουν και πολλά πράγματα, καθώς και ότι σεβονται τη δύναμη της θέλησης του πάσχοντος και αυτή προσπαθούν να ισχυροποιήσουν. Ο "δικός" μου ασθενής δεν είναι δυνατό να λάβει οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή (για διάφορους λόγους που είναι μακριά ιστορία να αναφέρω) και γίνεται προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος (με πολύ καλά αποτελέσματα ως τώρα) με διατροφή και άσκηση και συντροφιά όταν το ζητά.

Αυτά για να φύγουμε απο την παρεξήγηση.

Α! η κατάσταση του ασθενους με βοηθά, όσο και αν ακούγεται οξύμωρο, στην αντιμετώπιση του δικού μου "βουλιάγματος". Οφείλω να στέκομαι στα πόδια μου.

Ecumene είπε...

Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ
ΔΗΜΙΟΥΡΙΚΗ ΑΝ ΒΡΕΙ ΕΝΑ
ΔΙΕΞΟΔΟ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ....

γι αυτο,το λεκε που εγραψες Ροδια
δεν μπορω να το χωνεψω ευκολα...

Εσυ ποσες φορες μεσα σε απογνωση
βρηκες αφορμή

να δημιουργήσεις;;..

Rodia είπε...

Εργοτελίνα, η απόγνωση είναι τα πρόθυρα, δεν είναι η κατάθλιψη αυτοπροσώπως. Ναι, σε κατάσταση απόγνωσης, όταν είμαι χάλια, ρίχνω ένα τελάρο στο πάτωμα και συνέρχομαι ως την επόμενη μέρα. Ετσι γλιτώνω μέχρι τώρα.

Solaris, πολυ αληθινό αυτό. Αρκεί να τον βρούμε αυτό το φίλο. Ξαναπες το!

vasvoe είπε...

παιδιά... δεν ξέρω τί λέτε... αλλά συμφωνώ με τον Αθήναιο. Η κατάθλιψη είανι μια ασθένεια η οποία μάλιστα μπορεί να προκαλέσει ή να προκληθεί από άλλες ασθένειες π.χ. θυροειδή, διαβήτη, παχυσαρκία. Χρειάζεται τουλάχιστον έναν καλό ψυχοθεραπευτή και συχνά σε συνδυασμό με ψυχίατρο αν χρειάζονται φάρμακα για να την ελέγξεις.

προσωπικά δεν χρειάστηκα φάρμακα αλλά είδα τρομερή βελτίωση από πολλά χρόνια κατάθλιψης με την ψυχοθεραπεία, και μάλιστα πολύ γρήγορα.

vasvoe είπε...

Ροδιά έγραψε:
Marialena, ψυχολόγος σημαίνει συζήτηση, ψυχίατρος σημαίνει χάπια!

ΛΑΘΟΣ και οι ψυχίατροι κάνουν ψυχοθεραπεία και ο καλός ψυχίατρος θα συζητήσει μαζί σου αν θες/χρειάζεσαι να πάρεις φάρμακα, δεν θα στα δώσει με το ζόρι.

Marialena είπε...

@ Vasvoe: συμφωνώ και επαυξάνω!

@ Solaris: θα το πιστέψεις πως σε αυτό το στάδιο του γνωμικού που παρέθεσες τώρα βρίσκομαι σε αυτή τη φάση της ζωής μου? Μαγεία...

@ Αθηναίος: Ο τίτλος της σελίδας αυτής, δεν είναι περιοριστικός ως προς την δημιουργικοτητα των συμμετεχόντων, ούτε και της θεώρησής τους για τη ζωή, αλίμονο, αλλά είναι κρίμα να προσδίδουμε μέρος των υπαρξιακών μας προβληματισμών στη συγκεκριμένη επιγραφή. Βίωσα απόρριψη από το σχόλιό σου αυτό και ειλικρινά ήθελα να σου το μεταφέρω, γιατί με άγγιξε εκεί που πονάω. Ευχαριστώ και πάλι!

Γιουτζίν είπε...

Καταλαβαίνω το ύφος και την ένταση του Αθηναίου.
Πολλές φορές η κατάθλιψη γοητεύει τους απέξω. Συχνά εξειδανικεύεται και όλοι στο μυαλό τους φέρνουν ρομαντικές ασθενικές φιγούρες αφηρημένων ποιητών. Ότι και καλά η κατάθλιψη συνεπάγεται αυξημένη ευαισθησία και δημιουργικότητα. Και δες πόσοι μεγάλοι καλλιτέχνες ήταν καταθλιπτικοί.

Για τους απέξω επαναλαμβάνω.
Για τους από μέσα, είναι ακούσια φυλακή με κάγκελα πλασμένα με κάθε άλλο παρά ροδοπέταλα.
Έτσι νιώθει κανείς, όταν δηλαδή η θολούρα επιτρέπει την επεξεργασία της αίσθησης.
Γιατί υπάρχουν φορές που δεν μπορείς να θυμηθείς ποιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα. Ή που δεν μπορείς να διαβάσεις ένα ποίημα. Ή που δεν μπορείς να πλύνεις την μούρη σου το πρωί.

Διαφωνώ μόνο με τον Αθηναίο ως προς το ότι είναι αποκλειστικά "ιατρική" πάθηση.
Η κατάθλιψη είναι σε μεγάλο βαθμό κοινωνική και πολιτική. Τα φάρμακα δεν αρκούν έτσι κι αλλιώς. Άσε που πολλές φορές χρησιμοποιούνται για να βγάλουν όλους τους άλλους εκτός από τον "ασθενή" από την δύσκολη θέση. Ειδικά πολλούς γονείς που τα παιδιά τους διαγνώσκονται με κατάθλιψη την ώρα που ουρλιάζουν για την προσοχή τους. Χαπακώνονται τα παιδιά για να γλιτώσουμε από τις τύψεις όλοι μας.

Ecumene είπε...

@


Ξερει κανεις αν υπαρχει
Ψυχολογος ή Ψυχιατρος
blogger?....

Rodia είπε...

Υπάρχει η Βεατρίκη που γράφει στο "Ψυχογνωσία"

Marialena είπε...

@ Εργοτελίνα: Κοίταξε αυτό ΕΔΩ το λινκ για αρχή και καλή συνέχεια σου εύχομαι στις αναζητήσεις σου...!

Ανώνυμος είπε...

μετα απο αυτη την τεραστια κουβεντα γραφω ενα ακομη comment για να διευκρινησω πως δεν ειχα καμια διαθεση για διαδικτιακα συνταγολογια,περισσοτερο χαμογελαστα εγραψα το πρωτο μου σχολιο και καθολου ως μια λιστα με things to do,και παντα χωρις να ξεχναω πως δεν βασιζομαι σε τιποτε περισσοτερο απο την προσωπικη μου εμπειρια.Ειναι πολυ δυσκολο μεσα απο δω να γινει μια κουβεντα για ενα τετοιο θεμα που τα πλαισια του ειναι ασαφη,δηλαδη αλλο καταθλιψη αλλο μελαγχολια κλπ,γιατι ακομα και σαυτους τους ορισμους υπαρχουν πολλες διαβαθμισεις και κατ'επεκταση πολλοι τροποι αντιμετωπισης.
Νομιζω πως υπηρχαν διαφορετικες αποψεις ακριβως γιατι ο καθενας μας μιλαει για διαφορετικο πραγμα και αυτο γιατι αυτες οι λεξεις οπως "καταθλιψη,μελαγχολια,θλιψη,στεναχωρια,διαθεση" εχουν ενα σωρο connotations.
Εγω πηρα και φαρμακα ,εκανα και ψυχοθεραπεια και τωρα ειμαι καλα ,ομως ξερω αλλους που δεν εκαναν αυτα και επισης ειναι καλα,και αλλους που εκαναν οτι εγω και δεν ειναι.Σιγουρα στον καθενα μας ταιριαζει κατι διαφορετικο ,αρκει αυτος που μας βοηθαει να ειναι ειδικος και να γνωριζει τι κανει.
Κλεινωντας να πω πως οταν ειχα εγω καταθλιψη οχι δημιουργια ουτε νερο δεν μπορουσα να βαλω να πιω,δεν ηταν ευκολο και σιγουρα απειχε μακραν απο το μυθο των καταραμενων καλλιτεχνων που κανουν τη θλιψη τεχνη,ωραιο ειναι να βλεπεις τη μελαγχολικη βροχη και να γραφεις ποιηματα οχι να εχεις το δικο μου ειδος καταθλιψης που (το συγκεκριμενο για να μην παρεξηγηθω):)

raffinata είπε...

Το να κοιτάς μιά φωτογραφία με ηλιοβασίλεμα και να μελαγχολείς σκεφτόμενη διακοπές στην Οία ΔΕΝ είναι κατάθλιψη. Κατάθλιψη είναι (για μένα) να μπορείς και να μη θέλεις να δεις αυτό το ηλιοβασίλεμα από κοντά. Ή όντως να μη μπορείς να πας να το δεις.
Η κατάθλιψη δημιουργεί εκτός από ψυχικά και σωματικά προβλήματα: άσχημο ύπνο, στομαχικά προβλήματα, ημικρανίες, εύκολη κόπωση και άλλα ακόμα. Τη βιώνω. Διάγνωση : χρόνια κατάθλιψη. Πως προέκυψε; Από καταπιεσμένα συναισθήματα κι ευαισθησία κρυμμένη πάντα κάτω από το ρούχο της δύναμης... γιατί έτσι έπρεπε...! Λόγω συνθηκών. Πως το αντιμετώπισα; Πρώτα το συνειδητοποίησα (κι έχει σημασία αυτό, γιατί πολλοί το παραβλέπουν) και στράφηκα στη βοήθεια ειδικού. Ψυχανάλυση και αντικαταθλιπτικά. Μιά σειρά από γεγονότα μου φέρνουν τη ζωή μου άνω-κάτω, σταματάω μιά πολύχρονη σχέση, πέφτω με τα μούτρα στη δουλειά. Σταματάω τις συνεδρίες. Σταματάω τα χάπια. Ζούσα μόνο για να δουλεύω, δούλευα για να μη σκέφτομαι. Κατέρρευσα. Παραιτήθηκα. Έμεινα άνεργη. Φαύλος κύκλος. Πέρσι το καλοκαίρι, ήρθε το τελειωτικό χτύπημα. Διάγνωση : διαταραχή πανικού!!! Τρόμαξα κι εγώ κι οι γύρω μου. Είναι δυνατόν, να φοβάμαι να μπω στην μπανιέρα, να μείνω όλο το καλοκαίρι λύνοντας σταυρόλεξα, να μη θέλω να φάω, να μιλάω μόνο στο τηλέφωνο με δύο άτομα, και η μόνη μου έξοδος να είναι με συνοδεία του αδελφού μου;!! Που; Μα φυσικά ξανά στην ψυχίατρο/ψυχολόγο που πήγαινα. Άμεση δραστική δυνατή θεραπεία με φάρμακα. ΚΑΙ πολύ κουβέντα. Ένα χρόνο μετά, έχω ζήσει μόνο δύο δυνατές κρίσεις, έχω μειώσει τη δόση των ψυχοφαρμάκων, δουλεύω, τρώω... αλλά, έχω φοβερές μεταπτώσεις... λογικό είναι... Προσπαθώ να αντλήσω τα τελευταία αποθέματα δύναμης που μου έχουν απομείνει. ΔΥΝΑΜΗ γιατί το θέλω, για μένα, για τη ζωή μου.

Συγνώμη για το "σεντόνι"

Marialena είπε...

Μη ζητάς συγνώμη για τίποτα και για κανέναν Μαρία μου! Ένα μόνο έχω να πω και δεν είναι σχόλιο στη κατάθεση της ψυχής σου εδώ και τώρα! RESPECT με όλη τη σημασία της λέξεως, RESPECT που είσαι εσύ αυτή που είσαι...

Δεν έχω λόγια, σ'ευχαριστώ! Μ.

Rodia είπε...

Είχα μεγάλο φόβο παιδιά, δε το κρύβω, όταν έστελνα αυτό το ποστ. Εύχομαι με όλη τη δύναμη της ψυχής μου να καταλήξει σε κάτι χρήσιμο όλο αυτό το ξεσκέπασμα του εαυτού, και να κερδίσουμε κάτι αντικρύζοντας το πρόβλημα κατάματα και όχι πίσω από διστακτικά μηνύματα.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που υποφέρουν πραγματικά και διστάζουν να εκδηλωθούν και εύχομαι και ελπίζω να πάρουν θάρρος και να ξεσκαπάσουν τον εαυτό τους να τον βοηθήσουν...
Εστειλα 2-3 προσκλήσεις σε ανθρώπους που έχουν μπλογκ και ίσως θα ήθελαν να συμμετάσχουν εδώ πέρα και δεν το έχουν ζητήσει μέχρι τώρα.

Είμαστε ανοιχτοί σε οποιονδήποτε θα ήθελε να μοιραστεί μαζί μας τα όποια προβλήματα, τις χαρές και τη θλίψη μας, τις μεταπτώσεις μας....

Εκανα καλά..???

σμουτς!:-)

...Περιττό να γράψω ότι όλα όσα γράφτηκαν είναι συγκλονιστικά...

αερικο είπε...

Μια και ειμαστε κοντα στον επιλογο λοιπον προλαβαινω να πω μερικα σχετικα πραγματακια.
1.Καλο δεν θα είναι να οριοθετουμε αυστηρα τη λεξη που δειχνει αυτο που θέλουμε να διαπραγματευτουμε και πανω στο οποιο θα καταθεσουμε τις αποψεις μας και
να μην αναλυουμε λεξεις οπως «καταθλιψη» οσοι από δεν ειμαστε «γιατροι» της συγκεκριμενης ασθενειας; Γιατι το οτι πολλοι από μας εχουμε διαβασει μερικα βιβλια κι εχουμε παει στον ψυχιατρο ή ψυχαναλυτη σημαινει οτι απλως εχουμε προσεγγισει το θεμα ως αναγνωστες ή ως ασθενεις και μονον και δεν μας καθιστα επιστημονες του ειδους.
2.Πρεπει να μπορουμε να αντιληφθουμε εμεις οι ιδιοι ή οι γυρω μας, πότε η όποια ψυχολογικη μας φορτιση (δηλαδη αυτο που νοιωθουμε να μας πνιγει και να μην μπορουμε να ανασανουμε) ειναι αποτελεσμα ενος γεγονοτος αυτου καθ’ εαυτου και πότε ειναι μια κατασταση στην οποια βρισκομαστε διαρκως και σ΄οποιαδηποτε εκδηλωση της ζωης μας. Στην β΄περιπτωση παμε στον "γιατρο" και στην α΄περιπτωση τα λεμε με πεντε φιλους, τα γραφουμε στα μπλογκς και το παλευουμε με τρικς στην καθημερινοτητα μας.
Μην χαρακτηριζουμε ομως ως πασχοντα από καταθλιψη ή μελαγχολια τον οποιοδηποτε ευαισθητο-ευσυγκινητο-ευαλωτο ανθρωπο και τον στελνουμε σε ατομικες ή ομαδικές ψυχοθεραπειες. Ετσι απλως αυξανουμε τις τραπεζικες καταθεσεις μερικων φωστηρων ψυχιατρων –ψυχαναλητων Ελληνων και μη
και
δημιουργουμε ανθρωπους εθισμενους στα δυτικα προτυπα του στυλ «ενα λεπτο να ρωτησω τον ψυχολογο μου..» :-)

Αυτα..

αερικο είπε...

Κι ενα τελευταιο..
χαιρομαι που υπαρχουν εδω σ' αυτο το χωρο ανθρωποι που ανοιγουν μια αλλη διασταση στη σκεψη μου και μου εμπνεουν σεβασμο κι εκτιμηση.

Ανώνυμος είπε...

Οντως το άρθρο αυτο μάζεψε πάρα πολλά σχόλια.Εγώ είμαι 17,5 χρονών (φέτος έδινα πανελλήνιες) και είχα και εγώ αυτό το λεκέ.Εκφραζόταν με μια απέραντη θλίψη ,εξάντληση, ένα αβάσταχτο μονιμο πόνο που σου κόβει την ανάσα και με τιποτα δεν φεύγει..και γίνεσε ανίκανος να κάνεις οτιδήποτε.

Γιατί υπάρχουν φορές που δεν μπορείς να θυμηθείς ποιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα. Ή που δεν μπορείς να διαβάσεις ένα ποίημα. Ή που δεν μπορείς να πλύνεις την μούρη σου το πρωί.

Τα άτομα που δεν έχουν περάσει κάτι παρόμοιο είναι δύσκολο να το κατανοήσουν,ειδικά οι υλιστές.Βέβαια αυτοί σπάνια "αρρωσταίνουν".

Το καταθλιπτικο συναισθημα προυπήρχε αλλα επιδεινώθηκε με το καιρό.Ευτυχώς ή δυστυχώς θεραπευτηκα δίχως φαρμακευτική αγωγή.Γνωρίζω κάποιες περιπτώσεις συνομιλήκων μου που τους χορηγούσαν αντικαταθλιπτικά και αντιμετώπισαν πολλές επωδεινες παρενέργειες,το ίδιο και εγώ αλλά δεν τα πήρα για πολύ καιρό.Ο τρόπος που βοηθήθηκα είναι μέσω εναλακτικής θεραπείας σε σύντομο χρονικο διαστημα.¨Εχω ακομη παρα πολλά ψυχοσωματικά προβλήματα τα οποια ελπίζω να τα αντιμετωπίσω οταν συνεχίσω τη θεραπεία ,αφου την ειχα σταματήσει για 4 βδομάδες λογω εξετάσεων(να πεις οτι διαβασα και τίποτα).Οταν ήμουν στις μαύρες μου έγραφα ένα μπλογκ το οποιο χάθηκε προσωρινα λογω αναβαθμισης του site.Eπισκεπτόμουν για κάποιο μικρο χρονικό διαστημα ψυχολογο/ψυχιατρο αλλά παρότι εγώ μίλαγα ανοιχτα χωρις να "ντρεπομαι" ,ύστερα αισθανόμουν πολύ άσχημα.Δεν είναι οπως στους "φυσιολογικους" που οταν συζητούν το προβλημα τους "ελαφρώνουν"..
Τώρα γράφω που και που στο νεο μπλογκ μου..
http://psyhiatros.blogs.gr
Ευχομαι οσοι αντιμετωπιζετε τετοιο προβλημα να το ξεπεράσετε

Ανώνυμος είπε...

Επίσης πιστεύω πως η παιδική καταθλιψη οφείλεται σε χαμηλή νοημοσύνη.

Rodia είπε...

Χμμ.. μάλλον το αντίθετο θα μπορούσα να υποθέσω ψυχιατρούλη μου.. Το 12χρονο κορίτσι στο οποίο αναφέρθηκα σε προηγούμενο σχόλιο ήταν εξυπνότατο παιδί αλλα θύμα των περιστάσεων, πολύ μπερδεμένο συναισθηματικά εξ αιτίας της οικογενειακής κατάστασης..
Δεν νομίζω πως μπορούμε να τα ισοπεδώνουμε τα πράγματα, βγάζοντας συμπέρασμα απο μεμονωμένες περιπτώσεις.. Αλλωστε δεν είμαστε ειδικοί, τις εμπειρίες μας μοιραζόμαστε, έτσι δεν είναι;

:-)

Rodia είπε...

Ψυχιατρούλη μας, να έχεις καλά αποτελέσματα σου εύχομαι. Κι άμα δεν... Υπάρχουν ενα σωρό λύσεις, ίσως και πιο καλές απο αυτές που νομίζεις.. Καποια φορά θα σας διηγηθώ μερικές ιστορίες...

Καλημέρα σε όλους!:-)

An-Lu είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
An-Lu είπε...

Εδώ και 8 χρόνια, συνπήρξα με το "λεκέ" για δύο φριχτά καλοκαίρια (κλινική κατάθλιψη συγγενικού μου προσώπου). Φοβούμενη μήπως "λερωθώ" κι εγώ, άρχισα συνειδητά (και με πολύ κόπο, διότι η συνήθεια της αρνητικής αυτοανάλυσης δεν σπάζει εύκολα) να δίνω έμφαση στα θετικά της ζωής και στην αποφυγή "βυθίσματος" στις αρνητικές σκέψεις και την στείρα απαισιοδοξία. Κατά κάποιο μυστήριο τρόπο, οι θετικές σκέψεις μαγνήτιζαν θετικά γεγονότα, τα οποία πολλαπλασιάζονταν(!)Όσο για την αυτοπεποίθηση...ακόμα την χτίζω. Έχω επισκεφτεί δύο φορές ψυχίατρο αυτά τα 8 χρόνια, φοβούμενη ότι υπέκυψα στο "λεκέ"...και τις δύο φορές απεδείχθη ότι είχα πάθει απλώς υπερκόπωση....(!!!) Still fighting!

vasvoe είπε...

pros: psyxiatros

pera tou oti i kata8lipsi den exei apolytos tpt na kanei me xamili noimosyni...

an meta tis synedries me ton psyxiatro enio8es xeirotera, mallon 8a prepei na allaxeis psyxiatro...

Ανώνυμος είπε...

Σε ατομα σαν εσας φυσικά η καταθλιψη δεν συνυπάρχει με χαμηλή νοημοσύνη! Όμως εγώ έχω και έδχω πολλά επιχειρήματα για αυτό.Επιπλέον είναι λάθος η αντίληψη ότι τα παιδιά με νοητική καθυστέρηση δεν παθαίνουν καταθλιψη ή δεν καταλαβαίνουν(οπως εγώ) ότι υστερούν σε πολλά πράγματα.

vasvoe είπε...

ψυχίατρε δεν είπα πως δεν παθαίνουν κατάθλιψη τα άτομα με χαμηλή νοημοσύνη

είπα πως δεν χρειάζεται να έχεις χαμηλή νοημοσύνη για να πάθεις κατάθλιψη

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ: ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΑ ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΟΝΔΥΛΗ «ΚΟΥΚΟΥΛΩΝΕΤΑ»

Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΤΟ ΙΚΑ ΣΤΟΝ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΜΕΡΓΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΞΕΤΑΣΤΗΚΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ 22-04-2008 ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΞΕΤΑΣΤΗΚΕ ΠΟΤΕ. ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΥΤΕ ΠΡΩΤΟΚΟΛΗΘΗΚΕ!!!

Ο Μέργος Γεώργιος ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ? Τηλ. 210 - 52.24.861
Ο ΑΜΠΑΤΖΟΓΛΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ? 210 - 52.15.338


Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΝΚΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 31-01-2008 ΟΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΟΥΝ ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΑΡΗΣ. ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΙΝΚΑ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΔΕΝ ΕΞΕΤΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΚΑΙ ΠΑΝΕ ΝΑ ΤΑ ΚΟΥΚΟΥΛΩΣΟΥΝ?? Τηλ. 210 36.32.443
INKA Ακαδημίας 7 e-mail: inka@inka.gr

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ


ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

από ΠΕΡΙΒΑΝΤΟΛΟΓΟΙ 4:57μμ, Σάββατο 31 Μαΐου 2008
(Τροποποιήθηκε 8:40μμ, Σάββατο 31 Μαΐου 2008)
Ο ΚΑΘΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΙΜΗΜΑ...Περνώντας από το Σύνταγμα είδαμε τον αγωνιστή Λευτέρη Κονδύλη δημοκράτη από το Αγρίνιο να συμμετέχει με τον τρόπο του στις κινητοποιήσεις για το περιβάλλον : με την ντουντούκα

ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Ο ΚΑΘΕ ΠΙΣΤΟΣ ΟΠΑΔΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΙΜΗΜΑ...



Οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία με τον Τομέα Περιβάλλοντος του κόμματος διοργανώνουν σήμερα ολοήμερη εκδήλωση στην πλατεία Συντάγματος, για το περιβάλλον , το κλίμα και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.


Στο πλαίσιο της εκδήλωσης θα λειτουργήσει έκθεση φωτογραφίας και προβολή DVD, θα πραγματοποιηθεί επίδειξη παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτρια, ενώ το απόγευμα θα πραγματοποιηθεί συζήτηση με θέμα ¨Περιβάλλον και κλιματική αλλαγή¨. Η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί στις 8.30 το βράδυ με ομιλία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου.

Περνώντας από το Σύνταγμα είδαμε τον πιστό αγωνιστή του ΠΑΣΟΚ τον Λευτέρη Κονδύλη από το Αγρίνιο να συμμετέχει με τον τρόπο του στις κινητοποιήσεις για το περιβάλλον : με την ντουντούκα έπαιζε λόγους του Ανδρέα Παπανδρέου.

Απότι γνωρίζουμε του είχε πει ο ίδιος ο Ανρέας Παπανδρέου να παίζει την φωνή του μετά τον θάνατό του και ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΤΡΕΟΥ δεν ξέχασε την επιθυμία του μεγάλου ηγέτη....

Γι'αυτή του την πίστη στον Αντρέα Παπανδρέου ο Λευτέρης πλήρωσε ακριβά...κάποιοι αντίπαλοι του διάλυσαν την οικογένεια, του πήραν την περιουσία του, τα αμάξια του, τα παιδιά του τον έκλεισαν στο ψυχιατρείο όταν αντέδρασε και τέλος του έκαναν έξωση από το σπίτι του για να τον αποτελειώσουν......(και τους ενημερώνουμε να τον αφήσουν ήσυχο...γιατί έχει ο καιρός γυρίσματα και έχουμε ράμματα για την γούνα τους)!!!!

Ας ελπίσουμε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Γιάννης Ραγκούσης για το σκάνδαλο θα δώσουν λύση στα χρόνια προβλήματα του έντιμου αγωνιστή Λευτέρη Κονδύλη (ο οποίος γνωρίζει πολλά...για τους προδότες του ΠΑΣΟΚ) και θα σταματήσει τους πολλούς εσωκομματικούς διώκτες του Ανδρεοπαπανδρεικού Λευτέρη.....


Το Περιβάλλον και η κλιματική αλλαγή θέλει και ανθρωπιστική αλλαγή.....



ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜOΚΡΑΤΙΚΟΙ - ΠΕΡΙΒΑΝΤΟΛΟΓΟΙ
Η Ώρα της Αλήθειας για ΠΑΣΟΚ και Γιώργο Παπανδρέου: Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΟΝΔΥΛΗ «ΚΟΥΚΟΥΛΩΝΕΤΑ» ΕΙΤΕ ΟΛΑ ΣΤΟ ΦΩΣ?
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑ....

ΟΙ ΦΕΟΥΔΑΡΧΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΕΩΣ ΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΒΙΑΖΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΓΟΡΙΑ ΚΑΙ ΚΟΡΙΤΣΙΑ.....

ΟΙ ΦΕΟΥΔΑΡΧΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΕΩΣ ΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΒΙΑΖΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΓΟΡΙΑ ΚΑΙ ΚΟΡΙΤΣΙΑ.....

ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΑΝΩΜΑΛΟΙ ΠΟΙΛΙΤΙΚΟΙ...

ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΣΤΑΔΙΑΚΑ

ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΟΤΙ:


"Περνώντας από το Σύνταγμα είδαμε τον πιστό αγωνιστή του ΠΑΣΟΚ τον Λευτέρη Κονδύλη από το Αγρίνιο να συμμετέχει με τον τρόπο του στις κινητοποιήσεις για το περιβάλλον : με την ντουντούκα έπαιζε λόγους του Ανδρέα Παπανδρέου.
Απότι γνωρίζουμε του είχε πει ο ίδιος ο Ανρέας Παπανδρέου να παίζει την φωνή του μετά τον θάνατό του και ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΤΡΕΟΥ δεν ξέχασε την επιθυμία του μεγάλου ηγέτη....
Γι'αυτή του την πίστη στον Αντρέα Παπανδρέου ο Λευτέρης πλήρωσε ακριβά...κάποιοι αντίπαλοι του διάλυσαν την οικογένεια, του πήραν την περιουσία του, τα αμάξια του, τα παιδιά του τον έκλεισαν στο ψυχιατρείο όταν αντέδρασε και τέλος του έκαναν έξωση από το σπίτι του για να τον αποτελειώσουν......(και τους ενημερώνουμε να τον αφήσουν ήσυχο...γιατί έχει ο καιρός γυρίσματα και έχουμε ράμματα για την γούνα τους)!!!!
Ας ελπίσουμε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Γιάννης Ραγκούσης ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΆΝΔΑΛΟ θα δώσουν λύση στα χρόνια προβλήματα του έντιμου αγωνιστή Λευτέρη Κονδύλη (ο οποίος γνωρίζει πολλά...για τους προδότες του ΠΑΣΟΚ) και θα σταματήσει τους πολλούς εσωκομματικούς διώκτες του Ανδρεοπαπανδρεικού Λευτέρη....."



Ανώνυμος είπε...
periptosi paiderastias sto Agrinio??.

Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗΣ της ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΥ ΑΝΝΑ???

Legetai xoris na to gnorizoume prokeitai giapi8ani periptosi paiderastias sto Agrinio. Pi8anon viazan paidia kapoioi se aytin tin poli...
emleketai akougeta kapoios Rokofylos kai h gynaika tou Lalioti pou ypegrafe opos elegan os psyxiatros.....einai polloi mlegmenoi...mporei na ton ka8arisoun ton Leyteri...

oloi sto Pasok toxeroun...

Ανώνυμος είπε...
AKOYGETAI OTI STHN YPOUESH PAIDOFILIAS - PAIDERASTIAS AGRINIOY TO ONOMA TOY XRHSTOY ROKOFYLLOY...O XRHSTOS ROKOFYLLOS KAI O ADERFOS TOY ASELGOYSAN SE MAUHTRES !!!

Ανώνυμος είπε...
που τα βρηκε τα χρηματα η Μαρίνα Οικονόμου Λαλιωτη η ψυχιατρος της μιζας??? τι σχεση ειχε με το ΓΑΛΗΝΙΟ οπου οι εμποΡοι ναρκωτικων "βαπτιζοντουσαν χρηστες??? Η Μαρίνα Οικονόμου - ΑΠΑΤΗ έβαλε με πλαστες βεβαιώσεις τον Λευτέρη Κονδύλη το ψυχιατρείο???

Ανώνυμος είπε...
οταν η Νικολουλη εφτασε για το ΑΛΕΞ εξω απο τα γραφειο του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΥ για τι την σταματησε η ΕΥΠ????
ΘΑΤΑ ΜΑΘΕΤΕ ΟΛΑ !!!!
Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ....



Υ.Γ. ΜΗΝ ΤΑ ΣΒΗΝΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΚΑΛΥΠΤΕΤΕ ΤΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΛΑ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ !!!

---------
ΑΓΡΙΝΙΩΤΕΣ ΓΝΩΣΤΕΣ ΤΗΣ ΣΗΨΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
Η Ώρα της Αλήθειας για ΠΑΣΟΚ και Γιώργο Παπανδρέου: Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΟΝΔΥΛΗ «ΚΟΥΚΟΥΛΩΝΕΤΑ» ΕΙΤΕ ΟΛΑ ΣΤΟ ΦΩΣ?
Το πολιτικό σκηνικό έχει αλλάξει. Επ’ αυτού κανείς δε μπορεί να αμφιβάλλει. Μπορεί να είναι παροδικό φαινόμενο, μπορεί και μόνιμο. Μάλλον προς τη δεύτερη κατεύθυνση πάμε. Η χθεσινή δημοσκόπηση της ΚΑΠΑ Research για το Βήμα της Κυριακής είναι ενδεικτική της πολιτικής αλλαγής.

Φαίνεται ότι ο κ. Καραμανλής προτιμά τον ρόλο του κομματάρχη...
Προκαλεί θλίψη η ομιλία του κ. Κ. Καραμανλή στο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ, στην Ηλεία. Ακόμη και μπροστά σε κομματικά ακροατήρια ένας πρωθυπουργός δεν ξεχνάει τον θεσμικό του ρόλο για να μετατραπεί σε απλό κομματάρχη, όπως έκανε ο ίδιος συνεχίζοντας από εκεί που είχε μείνει, όταν μέσα στη Βουλή αποκάλεσε τον κ. Κ. Σημίτη «αρχιερέα της διαπλοκής».
Το δόγμα είναι όποιος (Ζορμπάς) ενοχλεί φεύγει και ό,τι ενοχλεί καταργείται
Η αναμενόμενη εκπαραθύρωση του κ. Ζορμπά από την «ανεξάρτητη αρχή» για το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος, αποφασίστηκε και όπου νάναι υλοποιείται.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΤΑ «ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΑΤΟΣ»