Τρίτη, Οκτωβρίου 17, 2006

κουνήσου


Να το κάνω να κινηθεί, να μην μένει στάσιμο.
Να μην βαλτώσει, να μην σκουριάσει.
Να το ταράξω, να το σκουντήσω, να το τσιμπήσω να κουνηθεί, να αντιδράσει, να νοιώσει, να ανατριχιάσει.
Ας πληγωθώ, ας κλάψω, ας κρυφτώ από όλα… μετά όμως..


Φθινόπωρο ζει ακόμα, η φοτο είναι του Αλέξη.

8 σχόλια:

Marialena είπε...

Μπορεί να είσαι σταθερή, να αισθάνεσαι ασάλευτη κι όμως να κουνιέσαι συνθέμελα.

Μικρές κρυωμένες καλησπέρες Μαριώ μου. Καλή συνέχεια, φιλιά, Μ.

Μαύρος Γάτος είπε...

Περαστικά μας τοιυς κρυωμένους και τους φθινοπωρόπληκτους! ¨Ενας χειμώνας μόνο είναι, θα περάσει κι αυτός....

Σάς φιλώ
Σ:)

panagiota είπε...

Kαντο να κινηθει,να μη βαλτωσει να μη σκουριασει,να νοιωσει..κι ας κλαψεις.ν'ανατριχιασει κι ας πληγωθεις.ν'αντιδρασει και δεν θα κρυφτεις...Παντα θα ξημερωνει μια καινουρια μερα.Πιστεψε το...και μετα ομως?πολυ απλο.Δεν θα χαθεις
Μετα παντα η ανοιξη χαμογελαει.
Θα περασει κι αυτος ο χειμωνας.
Ο ηλιος λαμπει παντα.και τα αστερια που δεν τα βλεπουμε,δεν σημαινει πως δεν υπαρχουν.....
Αφεσου να Πεταξεις mario(μαριω)μεσα απο τα χρωματα και τις φθινοπωρινες ονειροφαντασιες.Ταραξε τα ολα.Να μπουν σε κινηση.
Κι ας κλαψεις μετα...αλλα μην κρυφτεις.........

panagiota είπε...

και κατι για τον αγαπητο μαυρο γατο.Αχχχχ.θα περασει κι αυτος ο χειμωνας...αλλα η παρουσια της ειναι ακομα ζωντανη...Λουλα την ελεγαν...αποφασισε "να φυγει"στις 4 του αυγουστου."Κοιμαται" κατω απο τα πευκα στο σειχ-σου.Και θα ειναι μονη της ολο το χειμωνα,χωρις εμας που την αγαπαμε ακομα....
Θα ερθει ομως η ανοιξη και θα ανθισουν οι σποροι που σπειραμε με την Μαρια ...και θα δωσουν λουλουδια....και πιστευω να ειναι ευτυχισμενη ακομα και χωρις εμας
Ποσο απλη και περιπλοκη ειναι η ζωη μας?

Marialena είπε...

Αχ βρε Παναγιώτα, ψυχή δεν μου χει μείνει να πω κάτι πέραν από το να χαμηλώσω τα μάτια και να φανταστώ τη γη ν' ανθίζει φέρνοντας ξανά ζωή εκεί που αναπαύεται η Λούλα σας. Ο κύκλος της ζωής, αιώνια απλός μα και περίπλοκος...

Γατουλίδιο Μαύρο, δλδ, μετά τις Μικρές Κυκλάδες χάθηκες στη Μεγάλη Έρημο Σαχάρα? Πάλι καλά που έχουμε ετούτο εδώ το στέκι και λέμε πως δεν χανόμαστε. Τώρα που γύρισε και η Άρτεμις σπίτι για τον χειμώνα, κόπιασε και συ βρε κεραμιδόγατε να σε τρατάρουμε μέλι και γάλα...! ;-P

mario είπε...

Μαριαλένα, γάτε, περαστικά πολλά.
Παναγιώτα, ευχαριστώ. Δεν είναι κακό να κρύβεσαι πάντως... είναι απαραίτητο κάποιες φορές.
καλησπέρα σε όλους.

raffinata είπε...

μια φθινοπωρινή (με χειμωνιάτικο καιρό) καλησπέρα κι από μένα... εξίσου άρρωστη... μα όλοι μαζί αρρωσταίνουμε εδώ μέσα;
:)

Marialena είπε...

@ Raf: Τελικά μαζί με τους ιούς από το ίντερνετ, φαίνεται πως κυκλοφορούν και οι ιοί οι πραγματικοί, γιατί αλλιώς δεν εξηγείται πως ο ένας στους δύο σχεδόν εδώ πέρα, έχει κρυώσει...!
Κάτσε να στείλω στη Norton ένα μνμ, να συμπεριλαμβάνει και εμβόλιο στους χρήστες κατά των ιών στο επόμενο πακέτο αντι-ιικού για τον υπολογιστή. LOL! Καλή ανάρρωση Μαράκι και σε σένα!