Δευτέρα, Ιανουαρίου 01, 2007

Γράμμα από μια φίλη...

Αγαπημενη μου.....
Λιγες ωρες εμειναν για να γινει παρελθον το 2006.Σ'αυτην την αλλαγη του χρονου θα ειμαι μονη.Μετα απο 25 χρονια,χωρις το Μαρουλι μου.Της εδωσα αδεια εξοδου εκτος χωρας.Καποτε επρεπε να κοψουμε τον ομφαλιο λωρο που μας δενει τοσα χρονια.(αλλα στο τηλ ειμαστε καθημερινα,ωσαν αιωνιοι εραστες)
Κοντευει 9μμ...
Γεμισα την μπανιερα,εριξα τα αλατα με αρωμα βανιλιας,αναψα κερια στο πατωμα -κοκινο για την επιθυμια,πρασινο για την ελπιδα,ασημενιο και χρυσο για τους αγγελους των ευχων,εβαλα τον Βattisti να τραγουδαει-RESPIRANDO-εκανα και μια λαμπερη δοση απο vodka....και βουλιαξα στο νερο.....
Εκλεισα τα ματια και ενοιωσα οτι γυρισα στην μητρα της μανας μου.στο εμβρυακο μου σακουλι,γεματη ευδαιμονια,προστασια και χαρα,,,προπαντων,,,
..Και τοτε ηρθαν οι εικονες...Αναμνησεις,χαμενες στον χρονο,..Περασαν σαν να αναψε ενα φλαs μπροστα μου.Εβγαλα το κεφαλι μου απο το νερο και ηπια μια γερη γουλια αλκοολ.Επιασα τον εαυτο μου να χαμογελαει.Δεν με πονουσαν οι αναμνησεις πια.Εστειλα μια νοερη ευχη σε οσους αγαπησα,ασχετα αν αυτοι με αγαπησαν η οχι και ...ξαναβουτηξα το κεφαλι μου μεσα στο νερο.
Κατι δεν πηγαινε ομως καλα τωρα.Το νερο κρυωσε,τα κερια τελειωναν,στο ποτηρι εμειναν μονο τα παγακια,και και το μυαλο μου κολησε,αγαπημενη μου φωτεινη ψυχη, στο"tu sola sai che credo in Dio"...
Βγηκα παγωμενη απο το νερο,τυλιχτηκα με το μπουρνουζι της Μ.για να παρω την ενεργεια απο τα ρευστα του κορμιου της.
Αναψα τσιγαρο και εκανα αλλη μια δοση απο βοτκα.Το σπιτι ηταν παγωμενο σαν ψυγειο,ασχετα αν το θερμομετρο εδειχνε 24 βαθμους.Τα δοντια μου ετριζαν απο το κρυο.Ντυθηκα στα γρηγορα και αναψα τα βιολε-μπλε κερια......Οι"οδηγοι των ψυχων" ακουσαν την βουβη ικεσια.....Το σπιτι αρχισε να ξαναβρισκει τους ρυθμους του.....κι εγω κοιταξα το ρολοι...ο χρονος ειχε σταματησει....εχει σταματησει....ανοιγω τα συρταρια μου....περιμενεεεεεεεεεεεε
Αγαπημενη μου,,,,,ανοιξα παλια κιταπια,παλιες φωτογραφιες,,,
Ατομα,συγγενεις,φιλοι,εραστες........
ΖΩΑ....σκυλια,γατια,γλαροι,χελιδονια,κατσικακια,αρνακια,καθε πουλι πεταμενο...γελουσα μεχρι που ανακαλυψα τον εαυτο μου σε ιλουστρασιονε φωτογραφια,με εμπριμε φορεμα,σε προχωρημενη εγκυμοσυνη(να μια κοιλαρα)με τυρκουαζ σκουλαρικια ,να ταιζω 12 νεογενητα σκυλια και 4 αναμφιβολα ζωης γατια,
...κι ειπα φτανει πια.Και οι φωκες και οι αρκουδες μπορουν να ζησουν χωρις εμενα.
Για τους συνανθρωπους μου τι εκανα?????Τιποτα μηπως?
Γερακινα μου,σε θελω για ενα πεταγμα με ελευθερη πτωση,εδω στον Βορρα...
Αν θες παρε και τον μαυρο αετο μαζι σου....
Καλη χρονια αγαπημενη μου,,,
Σε περιμενω να καψουμε τα κερια των αγγελων....μαζι θα ενωσουμε τα χερια για τις πολυχρωμες ακαθοριστες ευχες.Θα διαβασουμε το"βιβλιο που μετραει τους καυμους"και θα ευχηθουμε παρηγορια για οσους υποφερουν.
Δεν θα ζητησουμε τιποτα για μας,,,,
Ετσι μονο θα εκπληρωθουν οι ευχες..
Σε φιλω αγαπημενη μου...ο Αη -βασιλης να σου δωσει ολα οσα επιθυμησες μεσα απο τις ....οσες ζωες εζησες,εδω......μαζι μας....
Σου στελνω την αγαπη μου...
Σ'σενα που τραγουδας την αγαπη μεσα απο στιχους,λεξεις,χρωματα κι αρωματα...

__________________________________________________
Πριν από λίγο χτύπησε το τηλέφωνό μου, 3 π.μ. Πρωτοχρονιάς του 2007. Κοιμάσαι? Άνοιξε το e-mail σου, σου έστειλα κάτι που θέλω να διαβάσεις. Τι είναι? Είναι ένα γράμμα που έστειλα σε μια φίλη. Εντάξει θα το δω, σε ποιά φίλη το έστειλες. Σε σένα!

Ανέλπιστα η μπαταρία του κινητού μου παρέδωσε το πνεύμα, αφήνοντας τη συζήτηση στη μέση. Άνοιξα το μήνυμα και όπως της υποσχέθηκα, το δημοσιεύω γιατί προέρχεται από έναν άνθρωπο της συντροφιάς μας εδώ. Νιώθω πως είμαι ένα τίποτα, μα όλοι μαζί είμαστε κάτι. Ξημέρωμα 1ης Ιανουαρίου 2007 και είμαι το λιγότερο συγκινημένη! Σ'ευχαριστώ που μου στέλνεις την αγάπη σου με αυτόν τον τρόπο. Φοβάμαι ακόμα και δεν ξέρω αν είμαι άξια να την δεκτώ, με ξεπερνούν κατά πολύ οι ανθρώπινες αλήθειες...

Για σένα που έκανες τη πρώτη μέρα του καινούργιου χρόνου ξεχωριστή και ας μην έχει ακόμα χαράξει το πρώτο φως της καινούργιας μέρας. Δεν έχω λόγια άλλα να πω. Ξέρεις!
Καλή Χρονιά, με πολλά και με λίγα, όπως τα φέρει η ζωή. Να σαι καλά, τίποτα άλλο, Μ.

10 σχόλια:

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλή Χρονιά Δόνια μου, καλή χρονιά Ανώνυμοι!

Σ:)))))))

ONOMATODOSIA είπε...

ouaou!
eimai me to mpournouzi twra,de ßghka ap to mpanio,einai sa na ßghka diaßazontas to polu omorfo post sou.

kalh xronia.wraia na eisai anwnumos kai melagxolikos.

ouaou! kalo epta!

zouri1 είπε...

καλη χρονια,σε ολα τα παιδια εδω στα μπλογκς

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Καλη χρονια να εχουμε,με λιγο περισσοτερο χαμογελο!!!

raffinata είπε...

Kαλή χρονιά με γλυκειές, νοσταλγικές, τρυφερές μελαγχολίες :)

mario είπε...

Μαγικό, Μαριαλένα.
Καλή, νέα χρονιά να έχουμε όλοι μας:)

Marialena είπε...

@ Μαύρος Γάτος: Γύρνα πίσω γατούλη, κατέβα από τα κεραμίδια και έλα εδώ που έχουμε θαλπωρή! ;-}

@ Onomatodosia: Φαντάσου που ακόμα και τώρα διαβάζοντάς το συνεχίζει να είναι εκπληκτικό αυτό το γράμμα! Μιας και η επιθυμία σου είναι πραγματοποίησιμη, άνοιξε το e-mail να βρεις μια πρόσκληση να σε περιμένει αγαπητέ μου!

@ Ζούρι: Χρόνια πολλά και από όλους εμάς εδώ αγαπητέ Ζούρι!

@ Ραφφινάτα: Χρόνια Πολλά Μαράκι με πολύ γλύκα και ανθρωπιά. Εύχομαι να πάνε όλα καλά με την έννοια σου αυτόν τον καιρό...

@ Μαριώ: Τι λες τώρα Μαριώ μου! Πραγματικό και τόσο αληθινό αυτό το γράμμα, τις καρδιάς λόγια!!!

ONOMATODOSIA είπε...

euxaristw gia thn prosklhsh, eseis eiste "sa i nia".

eimai "ligos" gia na mpw sthn omada.

panagiota είπε...

Πρωτα θα ευχηθω καλη χρονια Ονοματοδοσια.Μετα,με ολο τον σεβασμο μου προς τους ανωνυμους συνοδοιπορους ,θα πω αυτο που νοιωθω στην ψυχη μου(δεν μιλαω εξ'ονοματος τους,σαν συντροφος τους θα εκφραστω)
Δεν ειμαστε-σαινια-.Απλοι καθημερινοι ανθρωποι ειμαστε.Αγαπαμε,ποναμε,κλαιμε,τρεμουμε ανισχυροι μπροστα στις τιμωριες μας και πασχιζουμε να συγχωρησουμε αυτους που κουρσεψαν την ζωη μας.Μαζευουμε τα στραπατσαρισμενα μας κοματια για να ανασυγκροτησουμε ξανα τον εαυτο μας και να ζησουμε με γαληνη.
Με λιγα λογια μοιραζομαστε συναισθηματα χαρας και λυπης,ασχετα αν ειμαστε αγνωστοι μεταξυ μας.(εξομολογημενος πονος,μισος-ελεγε η γιαγια μου)
Δεν εισαι"λιγος"για να μπεις στην παρεα.Ουτε εμεις ειμαστε"το πολυ"Ολοι δημιουργηματα του"ΕΝΟΣ"ειμαστε.Ολοι ιδιοι.....
Η λαχταρα και ο ποθος μας??
Αγαπη και ανθρωπινη συμπαρασταση...

Marialena είπε...

@ Ονοματοδοσία: Η Παναγιώτα με κάλυψε απόλυτα στο σχόλιό της. Μη βιαστείς να συγκρίνεις, το προσωπικό στυλ του καθενός μας στην έκφραση με το δικό σου, γιατί εδώ δεν διαγωνιζόμαστε για το καλύτερο, είμαστε μια συντροφιά -αγνώστων- κατά τα λοιπά ανθρώπων, που μας συνδέει η ευαισθησία.

Αν αισθάνεσαι πως από τη μεριά σου έχεις να καταθέσεις κάποια πράγματα μέσα από τους Α.Μ. έλα! Δεν είμαστε κλειστή ομάδα, πάντα είμαστε ανοικτοί σε νέους ανθρώπους που μοιραζόμαστε τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μας! Θα χαρούμε να έλθεις, αν θες!