Παρασκευή, Νοεμβρίου 30, 2007

Σκιρτήματα


Μαίνεται ο άνεμος
στο ακρογιάλι

με τα σεπτά ανομήματα

αιρετικών φιλιών

και χτύπων άστεγων

που κρύβονται στις σκιές

και στα φυλλώματα

των απολιθωμένων δέντρων

και των οιμωγών

π΄ ακούγονται στη διαπασών

και διαπερνούν τη σκοτοδίνη μου


Ακροβατεί το όνειρο

κι αργοσαλεύει μέσα μου,

κενό ατέρμονο και δάκρυ

νόθα φιλέματα της θύελλας,

αχνά σκιρτήματα της πλάνης

που ασελγεί

πάνω στις λέξεις μου

πριν γίνουν ποιήματα κι ανάσες

κι απογυμνώσουν τη σιωπή,

πριν πορευτούν

πάνω στο σώμα σου

και το λεηλατήσουν



(c) Τάκης Τσαντήλας


4 σχόλια:

Marialena είπε...

Καλοσώρισες στη συντροφιά μας Τάκη!

Να έχεις τις Μούσες αρωγούς στις εμπνεύσεις σου...

panagiota είπε...

Καλώς ήρθες!
Ομορφη αρχή....

Τάκης Τσαντήλας είπε...

Μαριαλένα μου, Παναγιώτα μου, σας ευχαριστώ πολύ
για το καλωσόρισμα σας..
Εύχομαι η κοινή μας όμορφη σελίδα να αναπνέει στιλπνά
και πολύμορφα από τις ανάσες όλων μας..
Να είστε καλά και να έχετε καλό βράδυ Κυριακής..

Unknown είπε...

Vrisko exeretiko to poiima sou, kai tha ithela na se entharino na sunexiseis etsi kai poios xerei....