Σάββατο, Απριλίου 12, 2008

Όταν ο κάθε μαλακόσπορος το παίζει καλλιτέχνης...

Σίγουρα οι περισσότεροι από εσάς έχετε πληροφορηθεί για τον Vargas (Guillermo Habacuc Vargas), τον δήμιο-καλλιτέχνη που άφησε ένα άτυχο ζώο να πεθάνει δεμένο από πείνα και δίψα, με σκοπό την προώθηση της τέχνης του...
Δεν υπάρχει λόγος να αναρτηθεί ξανά το βίντεο γιατί είναι απάνθρωπο, όπως επίσης απάνθρωποι ήταν και αυτοί που δέχτηκαν χωρίς κανέναν ενδοιασμό να παρακολουθήσουν και να επικροτήσουν την αγωνία του άτυχου ζώου, χωρίς να κάνουν κάτι για να σταματήσει αυτό το πανηγύρι του εγκλήματος.
Δεν ξέρω αν και πόσο θα ωφελήσουν οι υπογραφές μας, αλλά νιώθω ηθική υποχρέωση να σας προτρέψω να βάλετε και εσείς το χεράκι σας, μήπως και σταματήσει η επανάληψη του άγριου αυτού θεάματος στην Μπιενάλε :"Centroamericana Honduras 2008".

ΕΔΩ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΤΕ



Ας ελπίσουμε να πάρει πια ένα τέλος αυτό το μακάβριο σκηνικό που φημολογείται πως θα επαναληφθεί...

9 σχόλια:

Marialena είπε...

Παναγιώτα μου, ας ήταν στην Ελλάδα ο εν λόγω λαλάκας και θα τον είχαμε κρεμάσει από τα @ρχίδι@ ανάποδα, αν τολμούσε να κάνει κάτι τέτοιο στο ζωάκι που δεν φταίει σε τίποτα.

Να ενημερώσω ότι το λινκ της συλλογής υπογραφών βρίσκεται επίσης στο δεξί μας χέρι στη στήλη "Γίνε ενεργός πολίτης" για μετέπειτα...

Η εικόνα που διάλεξες είναι πανέμορφη και γεμάτη υγιείς συμπεριφορές προς τα ζώα και όχι σαδομαζοχιστικές ανωμαλίες. Φιλιά πολλά!

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle είπε...

Επιδότηση ροχάλας όταν θα φτύνουμε το ν υπάνθρωπο δεμένο στο Σύνταγμα χωρίς νερό και φαγητό σε κοινή θέα.

panagiota είπε...

Ναι βρε παιδιά,τι άλλη θηριωδία θα σκεφτεί να κάνει αυτό το"λογικό ον"ο άνθρωπος?

Marina είπε...

Εχει γίνει επ'αυτού μία πολύ καλή κουβέντα στο μπλόγκ του http://parafoniades.wordpress.com
όπου έγραψε για το συμβάν, τις απόψεις τόσο του "καλλιτέχνη", της γκαλλερί που τον φιλοξένησε, του κοινού που αδιάφορο πορευόταν όταν ένα πλάσμα αργοπέθαινε, τις μηνύσεις απο φιλανθρωπικές οργανώσεις, την κατακραυγή και το petition για υπογραφή. Εννοείτε ότι έχω υπογράψει.

panagiota είπε...

Τα διάβασα κι εγώ τα γραφόμενα του καλού μας Π.προσπερνώντας γρήγορα τις εικόνες.Πολύ αναλυτικά μας τα έδωσε,αλλά καθώς είμαι πολύ ευαίσθητη στο θέμα των ζώων μπήκα στο μπλογκ κάποιου αντιρρησία του Π.και άφησα ένα σχόλιο.Το τι κράξιμο μου έριξε ο τύπος στο ποστ χαλάσματα στο μπλογκ μου είναι ανήκουστο!
Δυστυχώς υπάρχουν οι οπαδοί τέτοιων καλλιτεχνών...

faraona είπε...

Υπεγραψα παιδια με χερια και με ποδια εδω και καιρο.!!!!



φιλια σ ολη την παρεα.

Theogr ο κηπουρός είπε...

Επειδή εγώ τα έχω λίγο χαμένα με το συγκεκριμένο θέμα ρίξτε μια ματιά στο blog του αρκούδου πέστε μου την γνώμη σας και τα ξανάλεμε.

panagiota είπε...

Προσωπικά,και ωσάν ενεργή (και όχι στα λόγια φιλόζωη)περιηγήθηκα τα περισσότερα μπλογκ που έγραψαν επί του θέματος.Προτιμώ να κρατήσω πια τα συμπεράσματα μου για μένα γιατί έφαγα πολύ βρίσιμο και προσβολές στο μπλογκ μου από τους"καλλιτέχνες" όταν εξέφερα την γνώμη μου.Αλλά πριν κλειστώ στην σιωπή μου θα πω πως κανένας δεν μπορεί να με πείσει πως το δύστυχο ζώο έζησε ή το έσκασε.Με την όλη του εμφάνιση(απ'τα κόκκαλα βγαλμένη της Νικαράγουας τα ιερα)μόνο ο θάνατος ήταν η μοίρα του.
Δεν βαριέστε αγαπητέ μου,μόνο"οι γραφικοί της γειτονιάς"νοιαζόμαστε για τα τετράποδα.Πως θα μπορούσαμε λοιπόν να ανήκουμε στους ελιτ της σύγχρονης τέχνης και να την κατανοήσουμε με το λιγοστό μας μυαλό?
Την καληνύχτα μου και τα σέβη μου.

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle είπε...

Παναγιώτα
συμφωνώ μαζί σου.
Στην προκειμένη περίπτωση ή έχεις ευαισθησίες προς τέτοιου είδους εκ΄θεματα ή δεν έχεις.
Ποσώς με ενδιαφέρει τι ήθελε να περάσει ο Vasrgas. Ας έυρισκε άλλον τ΄ροπο να περάσει μηνύματα και να ασκήσει την τέχνη του.
αν ήμουνα στον εκθεσιακό χώρο πάντως θα γινόμουνα αυτόματος ακτιβιστής ελευθερώνοντας το ζωντανό αμέσως.
Και μόνο που σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει ένα ταλαιπωρημένο ακακο ζωντανό (έζησε δεν έζησε, το τάιζαν μετά ή δεν το τάιζαν, δεν με ενδιαφέρει) για μένα σαν ιδέα είναι κατακριτέα.
Στο μέλλον μπορόυν ίσως να χρησιμοποιήσουν ένα επαίτη του δρόμου, ή μιά μαιμού κλπ
Οταν συγχωρούμε και αφήνουμε ανάλγητα να περνόυν έτσι, τα υποτιθέμενα πιό απλά πράγματα, δίνουμε πράσινο φως σιγά σιγά να γίνονται τα πιο σοβαρά και χειρότερα.

Σαν τον βάτραχο που τον βράζεις σιγά σιγα ανεβάζοντας την θερμακρασία του νερού.

ετσι μας έχουν καταντήσει
απλα΄πράγματα
Τελος