Με αφορμή το συμβάν που έλαβε χώρα στην Κρήτη και αφορά την επίθεση ενός Ροντβάιλερ σε ένα μικρό κοριτσάκι θέλω να θίξω κάποια, σχετιζόμενα με το γεγονός, ζητήματα.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα από όλα, αρχικά, θεωρώ πως είναι η ανύπαρκτη παιδεία του Έλληνα. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, επιτέλους, ότι δεν είμαστε το κέντρο του σύμπαντος και δεν μπορούμε να υποτάσσουμε τα πάντα για τους προσωπικούς μας νταλγκάδες. Για αυτό επιθυμώ να προχωρήσω στις παρακάτω συστάσεις.
- Αγαπητοί μπαμπάδες, πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι η αγορά ενός κατοικίδιου δεν είναι κάτι αντίστοιχο με την αγορά ενός παιχνιδιού για το παιδί σας. Το κατοικίδιο χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα και δεν το πετάμε όταν το, κορεσμένο από παιχνίδια, παιδί μας το βαρεθεί. Η κατοχή κατοικίδιου ζώου συνεπάγεται την δέσμευσή μας για την φροντίδα του στα υπόλοιπα, τουλάχιστον, 10 με 12 χρόνια. Γι΄ αυτό προσέξτε να μην λάβετε επιπόλαιες αποφάσεις κάτω από τις επίμονες πιέσεις του παιδιού σας.
- Φίλοι κυνηγοί, συνειδητοποιείστε ότι το υποψήφιο κυνηγόσκυλό σας δεν είναι ένα ηλεκτρονικό κατασκεύασμα που μπορεί να πεταχτεί όταν δεν ικανοποιήσει τις κυνηγετικές προσδοκίες σας. Επίσης λάβετε υπόψη ότι αναλαμβάνετε την υποχρέωση να του παρέχεται αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης ΚΑΙ την περίοδο που δεν κυνηγάτε.
- Στην, κατά τα άλλα, συμπαθή συνομοταξία μικροτσούτσουνων θα ήθελα υπενθυμίσω ότι η αγορά ενός καθαρόαιμου Πιτ Μπουλ ή Ροντβάιλερ δεν συνεπάγεται αντιστάθμισμα του ανατομικού τους μειονεκτήματος. Αντιθέτως καταναλώνει ένα πολύτιμο χρηματικό ποσό το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για χειρουργική επέμβαση που θα έλυνε το πρόβλημά τους για πάντα.
Θα ήθελα επίσης να ενημερώσω και τις τρεις παραπάνω κατηγορίες ότι ένα κατοικίδιο είναι πολύ πιθανό να αναπαραχθεί. Ναι κύριοι πιστέψτε το, η πληροφορία είναι διασταυρωμένη.
- Στους απανταχού δημοτικούς φορείς θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι ο πολιτισμός δεν εκφράζεται, αποκλειστικά, με αμέτρητες και πολυδάπανες συναυλίες-αφιερώματα καλλιτεχνών. Εκφράζεται και από το πόσα αδέσποτα μαζεύονται έξω από τους δημοτικούς ψευδοπολιτιστικούς χώρους προκειμένου να βρούνε τροφή από το πλήθος των συγκεντρωμένων που καταπνίγουν την ανία των ψευδοπολιτιστικών εκδηλώσεων στις παρακείμενες καντίνες. Η εφαρμογή του νόμου 3170/2003, που περιφρονείται επιδεικτικά από τους δήμάρχους, είναι ικανή να αποδώσει περισσότερο και οικονομικότερο πολιτισμό σε έναν δήμο, από ότι οι αμέτρητες και πολυδάπανες ψευδοεκδηλώσεις αυτοπροβολής των δημάρχων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου