Τετάρτη, Μαρτίου 12, 2008

Μητρότητα...

Για τον Σάκη,
για τις λίγες αλλά υπέροχες λέξεις που έγραψε,
για την αγάπη που μας φανέρωσε μέσα απο μια μητρική αγκαλιά,
για όλους εμάς,για όλους εσάς,


Τα σχόλια δικά σας,για το είδος μας...

13 σχόλια:

faraona είπε...

Κοιταζω τα ζωακια και ντρεπομαι που ειμαι ανθρωπος.Μπραβο Σακη μου!
Φιλια.

faraona είπε...

Παναγιωτα μου
Καλα εκανες και το εβαλες.Χαιρομαι και για σενα και τον Σακη.
Η τρυφεροτητα,η στοργη και η φροντιδα των ζωων αυτων στα μικρα τους ας γινονται παραδειγματα γι αυτους τους γονεις,που τα κακοποιουν χωρις να τους φταινε σε τιποτα!
Φιλι γλυκεια μου Παναγιωτα

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle είπε...

Φαραόνα καλημέρα.

Παναγιώτα.
Τα δάκρυά μου ενώνονται με τα δάκρυα στο προσωπάκι του μικρού κοριτσιού, που ψάχνει την αγάπη σε ένα άψυχο λούτρινο ζωάκι (αφού δεν μπόρεσε να τη βρεί σε κανέναν άνθρωπο) .
Πραγματικά συγκλονιστικό βίντεάκι, μαχαιριά!!
σευχαριστώ που πρώτη το μοιράστηκες μαζί μου.
Ειχα σκοπό να ζητήσω την άδειά σου να το ανεβάσω πρώτος αλλά με πρόλαβες ¨-))
φιλιά

Marialena είπε...

Αν δεν είσαι Άνθρωπος, δεν μπορείς να νιώσεις τι σημαίνει αυτή η αγκαλιά βρε παιδιά.

Εμένα προσωπικά με ξεπερνάει και με απογυμνώνει αυτό το πράγμα, γι' αυτό και θα πω μόνον τις καλημέρες μου αγαπητοί μου Σάκη, Παναγιώτα και Φαραόνα!

Είστε γονείς και ξέρετε και αυτό σημαίνει πολλά...

panagiota είπε...

-Φαραώνα μου καλή και ανθρώπινη,εγώ ντρέπομαι τον εαυτό μου που έδειρα κάποιες φορές το παιδί μου όταν βλέπω κάτι τέτοιες εικόνες.
Τα πάντα-αρκουδίτσες είναι οι πιο τρυφερές μητέρες,διάβασα κάπου!
Οι λιονταρίνες ρίχνουν καρπαζιές ενίοτε στα άτακτα.
Για τα κοάλα δεν ξέρω...

-Σάκη μου,κι εγώ δάκρυσα όταν το είδα και ξαναδακρύζω όσες φορές το βλέπω.
Σου το έστειλα για να το βάλεις εσύ,αλλά νόμισα πως δεν το έστειλα σωστά και μετά το δημοσίευσα,και ξέχασα να σε ρωτήσω-αχ,αυτό το αλτζαχάιμερ-αν το έλαβες.
Στην ουσία είναι δική σου η συνέχεια και παρελκόμενο της μητέρας-παντα!

-Γλυκούλα μου ποιήτρια,γνωρίζω τις ευαισθησίες σου και την λαχτάρα για μητρότητα.
Οταν θα γίνεις μανούλα και-σπάσει ο διάολος το ποδάρι του -και ρίξεις καμιά σφαλιάρα,ρίξε μετά μια ολονύκτια αγκαλιά και άπειρες συζητήσεις στο γιατί"έγινε"!
Ουδείς αναμάρτητος,αλλά όχι μελανιασμένα μάτια και παιδική μοναξιά αγκαλιά με το λούτρινο ζωάκι.
Με αγκαλιές,φιλιά και συζήτηση όλα στο τέλος λύνονται και περνάνε...

Σας στέλνω μια ζεστή αγκαλιά φίλοι μου!

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle είπε...

ετσι ετσι ετσι!!
συζήτηση ,συζήτηση, συζήτηση και επικοινωνία, από μικρό μέχρι να αρχίζει από μονο του να ανόιγει τα φτερά του και να λέει πως δεν σέχει ανάγκη.
Και εσύ κρυφά να χαμογελάς και να καμαρώνεις γιατί θα ξέρεις ότι σε ότι λόυμπα και να πέσει (γιατί θα πέσει ) θα έχει τα εφόδια να ξανασηκωθεί.
Αλλά το σημαντικότερο είναι οτι θα μάθει να το δώσει μετά από χρόνια στα δικά του μικρά!1

Marialena είπε...

Παναγιώτα μου, αυτήν την αγκαλιά με το λούτρινο ζωάκι προσπαθώντας να βρω παρηγοριά από την άσχημη συμπεριφορά των μεγάλων, την έχω ζήσει και γι' αυτό ανατρίχιασα βλέποντας το κοριτσάκι. Ο δικός μου κόσμος είχε έναν γυάλινο πύργο που αγκαλιά με το κουκλάκι μου η βίαιη συμπεριφορά και οι φωνές πίστευα πως έμεναν μακρυά μου...

Εύχομαι να μην αξιωθώ να ξεσπάσω αυτά τα πράγματα στους απογόνους μου, αν και είμαι ακόμα ηφαίστειο που βράζει απέναντι στην αδικία.

Σε φιλώ γλυκά όπως και όλους τους συνοδοιπόρους στο μονοπάτι μας!

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle είπε...

Μακάρι να είχε η κοινωνία πολλά ηφαίστεια σαν του λόγου σου Μαριαλένα.
Βάστα τη φωτιά αναμένη και σαν το Προμηθέα διοχέτευσέ την και ας σου τρώει το αρπαχτικό το συκώτι.
Σε φιλώ καλή μου

Marialena είπε...

Ετσι όπως το περιγράφεις Σάκη μου, με τα όρνια να ίπτανται πάνω από το κεφάλι μας καραδοκώντας για το αναπόφευκτο, έτσι συνεχίζουμε με πείσμα ενάντια στους χαλεπούς καιρούς μας μέχρι την τελευταία ανάσα που θα πάρουμε επί της γης.

Δεν θέλω να στρέψω τη συζήτηση στο πρόσωπό μου σεβόμενη το θέμα του ποστ της Παναγιώτας, γι' αυτό και μιλώ παραβολικά σε ένα τέτοιο ζήτημα της συμπεριφοράς προς τα παιδιά που χωράει πολύ συζήτηση.

Σ'ευχαριστώ και σε φιλώ Σάκη μου.

panagiota είπε...

Μαριαλένα μου,εδώ βρισκόμαστε για να μιλάμε.Οτι και να πεις θα το σεβαστούμε κι εμείς!
Πράγματικά το θέμα των παιδιών είναι πολύ μεγάλη συζήτηση.
Σε φιλώ!

faraona είπε...

Oυφφφ!
Μαζευτικαμε ολα τα ευαισθητα εδω και ταυτοχρονα οι μολοτωφ τις μπλοκοσφαιρας.
Ε ρε κι οταν συναντηθουμε κατι γλεντιαααα!!!!!
φιλια στις μαγουλινες σας

panagiota είπε...

Είμαστε μαμώτο ασυγχώρητα ευαίσθητοι,αλλά άμα και τύχει και συναντηθούμε όλοι μαζί...
Θα πέσει μεγάλο γλέντι σίγουρα!!!

Marialena είπε...

Ενα θα πω επί του θέματος αδελφές και αδελφοί συνοδοιπόροι: Θα καεί ο πελέκουδος, γιατί καλή και η ευαισθησία μας αλλά πάνω από όλα είμαστε ΖΩΝΤΑΝΟΙ άνθρωποι!!!

Για την συνάντηση οψόμεθα!

@ Παναγιώτα μου δίκιο έχεις, όλα γίνονται με την ώρα τους. Ήδη σήμερα το βράδυ βγήκε ένα κομμάτι πάνω σε κάποιους προβληματισμούς μου στη προσωπική μου σελίδα. Είναι να υπάρχει το ερέθισμα και να με πυροδοτήσει, τίποτα άλλο.