Τετάρτη, Μαρτίου 08, 2006

ανεκπλήρωτη αγάπη

Γράφει σε ένα σχόλιό του ο Λύσιππος: «Υπάρχει κάτι χειρότερο από την ανεκπλήρωτη αγάπη;» και προτείνω να το συζητήσουμε.

Η γνώμη μου είναι ότι το συναίσθημα αυτό είναι αποτέλεσμα των εικόνων που δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι, που "τη βρίσκουμε" να νιώθουμε βασανισμένοι και ίσως ίσως ψάχνουμε για αιτίες που να προκαλούν αυτή τη γλυκειά βάσανο.

Μπορεί να πιστεύουμε κιόλας ότι αυτό σημαίνει ευαισθησία, τρυφερή ψυχή, ή ό,τι άλλο. Το πρόβλημα θα φανεί μόλις η αγάπη αυτή, που τη λέμε "ανεκπλήρωτη" έρθει και γίνει πραγματικότητα. Σας βεβαιώνω ότι αμέσως θα τη βαρεθούμε και θα πάμε γι άλλα!

Το ζητούμενο βρίσκεται μέσα στο δικό μας εγκέφαλο, είναι κάτι σαν εξάρτηση από ένα συναίσθημα που πιθανότατα νιώσαμε σε μια μικρή ηλικία και μας αρέσει να το επαναλαμβάνουμε, όσο και να το αρνούμαστε. Μετά λόγου γνώσης γράφω.. Ευτυχώς, το κατάλαβα νωρίς και... απεξαρτήθηκα!!!

Αν η αγάπη είναι αληθινή, τίποτα και κανείς, καμιά συνθήκη, δεν την εμποδίζει να ολοκληρωθεί. Ολα τα άλλα, εκ του πονηρού εστίν.:-)

«Η αγάπη όλα τα υπομένει,
η αγάπη όλα τα ελπίζει,
δίνει ζωή στην Οικουμένη
κι η Γη γυρίζει...»
που λέει και το τραγουδάκι του Κ. Χατζή.


(μεταξύ μας, ανεβάζω το θέμα για να επιστρέψει ο Λύσιππος.. χεχε..)

14 σχόλια:

Λύσιππος είπε...

Καταρχήν κακώς αναφέρθηκα δημοσίως στα προσωπικά μου - τωρινά - προβλήματα.

Η αναφορά μου σε "ανεκπλήρωτη αγάπη" ήταν λανθασμένη. Πάνω στο φούρκισμά μου προσπάθισα να ζυγίσω την "αγάπη που δεν βρίσκει ανταπόκριση" με εκείνη που δεν οδηγεί στο ποθητό αποτέλεσμα ακόμη κι όταν οι δύο επιθυμούν το ίδιο.

Δε μου έχει τύχει ποτέ ξανά το δεύτερο, δυστυχώς. Αλλά ούτε και την αποζήτησα έτσι.

Κινδυνεύοντας να γίνω αγενής, θα ήθελα να πω ότι το θέμα με ενοχλεί αφάνταστα πλέον και θα προτιμούσα να μη συζητηθεί.

Λύσιππος είπε...

Α μα τι εγωιστής που είμαι...συζητήστε ό,τι θέλετε.

Πάω να βάλω λίγο κόκκινο κρασί.

. είπε...

Οι ανεκπλήρωτες αγάπες είναι μια αβασταχτη πηγή έμπνευσης.

μερικές φορές μπορεί πραγματικά να μην έχει περιθώρια να πραγματοποιηθεί κ αυτό είναι βάσανο. Η απόρριψη είναι μια πληγή όμως και ο πόνος που θα σου δώσει, εξαρτάται από ένα σημείο και μετά από το πόσο θα τη φροντίσεις.

Λύσιππος είπε...

Οταν τα δώσεις όλα, χωρίς όρια, όταν ξέρεις ότι έχεις αγαπήσει πραγματικά, όταν το νοιώθεις γιατί οι περασμένες σου οι αγάπες ωχριούν μπροστά της - όταν όλα αυτά είναι αμοιβαία αλλά σταματούν μια μέρα...

Τότε πες μου τι κάνεις.

Δέχομαι το να είναι μονόπλευρη η αγάπη (γάτε, να μου λείπουν τα μαθηματικά σου περί αγάπης κι έρωτα +1-1 κλπ) αλλά όταν ο άλλος αποφασίζει να δώσει τέλος όχι γιατί δε σε αγαπάει, αλλά γιατί δεν τολμάει να ολοκληρώσει την αγάπη μαζί σου, να ξεφύγει από τα κοινωνικά πρότυπα και δεσμά του, τότε τί;

Η αγάπη με δυναμώνει, είμαι έτοιμος να περπατήσω στη φωτιά για Εκείνη, χωρίς να μου το ζητήσει. Αρκεί να μου είναι πιστή, να με κρατά από το χέρι, να πιστεύει σε μένα, να μη με αφήνει στη μέση της διαδρομής, να μη διαλέγει το κατεστημένο.

Δεν είμαι πιτσιρίκι. Υπήρξα και παντρεμένος. Ξέρω πως να φέρομαι, τι να δίνω στον άλλο. Ξέρω τι θέλω να μου δίνουν. Δε μπορώ τις αντιστροφές πορείας με βάση επιλογές ζωής. Δε θέλω να υπόσχεται ο άλλος πράγματα που δεν είναι έτοιμος να προσπαθήσει να επιδιώξει.

Σκατά.

Λύσιππος είπε...

Συγγνώμη για το ύφος μου :(

Καλημέρα σας.

Marialena είπε...

Αχ βρε Λύσιππε, θρήνησε για την αγάπη που δεν άνθησε, κλάψε για τον προδομένο σου έρωτα, θύμωσε με το σύμπαν για το τέλος του ονείρου, αλλά προς Θεού μην απαρνίεσαι αυτά που έζησες και αυτά που πρόκειται να ζήσεις. Εμείς οι συνοδοιπόροι είμαστε εδώ για να μιλάμε, να ακούμε, να χαιρόμαστε και να λυπόμαστε με ό,τι μας συμβαίνει. Μη χαθείς φίλε, απλά πάρε το χρόνο σου και σε περιμένουμε να γυρίσεις! Μ.

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλημέρα ξανά!

Φυσικά και υπάρχει, Μαρίνα. Δηλαδή, αγάπη, όχι, έρωτας, είναι το σωστό. Ο εκπληρωμένος, βιωμένος, βαθύς (λιγότερο ή περισσότερο) και αμοιβαίος έρωτας που πεθαίνει.

Ίσως είναι ύβρις, και ντρέπομαι να το πω, αλλά νομίζω ότι είναι χειρότερα κι από Θάνατο.

Έχω γράψει την διατριβή μου πάνω στο θέμα! ¨Αστο καλύτερα, ας μην γυρίζουμε πίσω.

Καλό μεσημέρι, ελπίζω να σας άρεσε ο ... ύμνος.

Σ;)

raffinata είπε...

η αγάπη πάντα πληροί, ο έρωτας ίσως να μείνει κάποιες φορές ανεκπλήρωτος, αλλά γι αυτόν δεν θέλω να μιλήσω (όχι τώρα)

Λύσιππος είπε...

Αν σταθμίσεις δύο είδη αγάπης, τη μητρική με οποιαδήποτε άλλη, καμμία δε κερδίζει την πρώτη.

Πολλά είπα πάλι.

Μαύρος Γάτος είπε...

Έτσι ακριβώς είναι Μαράκι.

Σ;))))))))))

resident είπε...

Perfect Love

There's something I must tell you
There's something I must say
The only really perfect love
Is one that gets away

the residents

Λύσιππος είπε...

Ναι, ας συμβιβαστούμε με τη μέτρια, τη χλιαρή, τη γλυκύβραστη αγάπη. Ας αποφύγουμε την πορφυρή, την έντονη, την παθιασμένη γιατί θα μας φύγει.

Τι καρμιριά θεέ μου. What a loser attitude.

Αυτός που δε μάχεται δεν κερδίζει τίποτα στη ζωή.

Μαύρος Γάτος είπε...

Λύσιππε νομίζω α) δεν κατάλαβες τίποτα και β) έχεις ξεφύγει.

Τεσπά, δεν έχω όρεξη ούτε για νουθεσίες, ούτε για καυγάδες.

Πολέμα μόνος σου.

Rodia είπε...

Ενα πράγμα δεν έχω καταλάβει Λύσιππε.. Πώς μάχεσαι;

:-)