Δευτέρα, Μαρτίου 06, 2006

Όσα η καρδιά μπορεί να αντέξει!

Να μαι και γω-καλησπέρα και από αυτό το ημερολόγιο! Με το τριήμερο να φτάνει στο τέλος του, γύρισα από τας εξοχάς και δεν αντιστάθηκα να ανοίξω τον υπολογιστή μου και να δω τα μηνύματά μου... και να το "Ανώνυμοι Μελαγχολικοί" να χτυπά την πόρτα μου!

Καλορίζικο το καινούργιο μας μωρό, πολλοί οι νονοί, να το αγαπάμε και να το φροντίζουμε να γίνει ένα ημερολόγιο γεμάτο ευαισθησία και γιατί όχι ...αισιοδοξία! Ναι, ναι μέσα από τα βάθη της ψυχής μας να βγαίνει μονάχα το αληθινό, το ανθρώπινο, το λυτρωτικό!

Αυτές τις ημέρες που πήγα στο χωριό, επέλεξα να είναι ήρεμες κατά το μεγαλύτερο ποσοστό. Είχα να δω το σπίτι μας εκεί κάποιους μήνες και πάντοτε υποβάθμιζα την σημασία να γυρίζεις στο δικό σου χώρο (λόγω επώδυνων εμπειριών κατά το παρελθόν). Όμως, ήταν όμορφα! Δεν βγήκα έξω να διασκεδάσω εκτός από σήμερα το μεσημέρι που πήγαμε με παρέα να φάμε έξω. Προτίμησα να κοιμηθώ λίγο περισσότερο και να μην βγω μ' ένα φιλικό μου ζευγάρι χθες (πέρσι είχαμε βγει τετράδα-φέτος εγώ θα ήμουν η μονάδα και μου κακόπεφτε!)

Τι είναι όμως η φύση βρε παιδιά! Γιατί άλλωστε οι Απόκριες πέφτουν τέτοια εποχή. Γιατί η φύση ξυπνάει, ετοιμάζεται για τον ερχομό της άνοιξης, η γη ζει τον δικό της δημιουργικό οργασμό, το βλέπεις-το νιώθεις! Μόνον εμείς οι άνθρωποι επιλέγουμε να ζούμε στη συννεφιά, να βλέπουμε και να μην ακολουθούμε την πορεία της φύσης. Γιατί? Γιατί το μυαλό να κάνει τέτοια κόλπα, να πείθει πως με το να γατζωθούμε στο παρελθόν δραπευτεύουμε από την ίδια την πορεία της ζωής, γιατί? Δεν σας κρύβω ότι το μυαλό μου γύριζε έναν χρόνο πριν πάλι, με τσίγκλιζε ο σαμποτέρ να θυμάμαι τις περσινές Απόκριες, μέρα προς μέρα, στιγμή προς στιγμή... Περίεργο παιχνίδι έπαιζα πάλι με το μυαλό μου, μόνο που αυτή τη φορά ήταν περισσότερο ανεκτό, λέτε ν' αρχίζει να μπαίνει στη θέση του σιγά σιγά? Μακάρι, γιατί αυτό θέλω και γω. Ένα τραγούδι γύριζε στο μυαλό μου μέρα νύχτα αυτές τις δύο τρεις μέρες:

Το "Οσα η καρδιά μπορεί ν' αντέξει" της Νατάσσας Θεοδωρίδου. Μου φαίνεται πως για μένα γράφτηκε αυτήν την εποχή, για να εκφράσει τα αισθήματά μου επί του παρόντος! Όσοι συμπλέετε, απολαύστε το και μην ξεχνάτε να αγαπάτε ξεκινώντας από τον εαυτό σας! Φιλιά, Μαριαλένα, μια όμορφη νύχτα Καθαρής Δευτέρας του 2006!

8 σχόλια:

raffinata είπε...

καλώς ήρθες Μαριαλένα από τας εξοχάς :)
χμ, λέτε να παίζει ρόλο που όλοι οι νονοί (δεν ξέρω ακόμα για τον λύσιππο) έχουμε ονόματα από Μ;

Λύσιππος είπε...

Ο Λύσσιπος αρχίζει από άλλο γράμμα και γιορτάζει πάντα το Σάββατο μετά την Καθαρά Δευτέρα.

Καλώς μας ήλθες Μαριαλένα.

raffinata είπε...

δεν έχω χριστιανικό ημερολόγιο με γιορτές, μιά βοήθεια δώσε... :)

Λύσιππος είπε...

Αχ τι θα κάνω με σένα Μαρία....
http://www.eortologio.gr

Βοήθειά μας! :-)

Rodia είπε...

Ωραίο το εορτολόγιο! Εψαχνα κάποιες γιορτές αρχαιοελληνικών ονομάτων εδώ και καιρό.. και.. τις βρήκα! Ευχαριστώ Λύσιππε:-)

Μαριαλένα μου, πέρασες όμορφα και χαίρομαι πολύ πολύ!!!:-)))

Και'γώ κατι κατάφερα! Να συμμαζέψω τους συνδέσμους (λινκς) για τα μπλογκάκια μου. Πάνω που κόντευα να τελειώσω, νάσου μια διακοπή ρεύματος. Είδες η ΔΕΗ..??? Παρούσα πάντα!!! Τοπική διακοπή, κατι ή καποιος έριξε μια κολόνα στη γειτονιά μας, άρχισαν να σφυρίζουν κάτι σειρήνες αυτοκινήτων, πανζουρλισμος! Απροπό, ωραία λέξη ο 'πανζουρλισμός', ε?

Το άντεξα αυτό με ευκολία. Αναψα κεράκια, ρομαντική ατμόσφαιρα κι έτσι, βγήκα στο μπαλκόνι να θαυμάσω το ροζέ (μέσα στ' άγρια μεσάνυχτα) ουρανό που ψιχάλιζε, όλα τέλεια.

Τώρα.. για το τι μπορεί η καρδιά να αντέξει, έχω πάρει ειδικότητα στο μάθημα, αλλά άλλη φορά θα γράψω, δεν αντέχω παραπάνω μελαγχολία..;-)

φιλάκια σκαστά:******)

Rodia είπε...

Σκέφτομαι πόσο δύσκολο είναι να σε θεωρούν "δυνατό άνθρωπο".. Δε μπορείς να μαλακώσεις.. Ολο ΠΡΕΠΕΙ να φαίνεσαι δυνατός...

Τ' ακούς Μαράκι..? Τ' ακούω, να λες!:-)

Marialena είπε...

Καλημέρες καλοί μου φίλοι & να μας ζήσει το καινούργιο μωρό! Μαράκι, το καταχώρησα στο Technorati να μας βρίσκουν και διεθνώς! Δε με λες στο μόνιτορ μπήκαμε? Στο blogme.gr? Τι κάνει η επαφή με τη φύση βρε παιδιά! Από το παρά-φύσην της ζωής στη πόλη, γέμισα τις μπαταρίες από την ίδια την πηγή! ;-} Σήμερα η διάθεση εξακολουθεί να είναι καλή και στο γραφείο. Για να δούμε πόσο θα κρατήσει! Φιλιά, Μ.

raffinata είπε...

θα γίνουμε διεθνείς σαν άλλες Βίσση και Βανδή; ωχ!!! στο monitor μπήκε ήδη!