Κυριακή, Μαρτίου 26, 2006

είμαι περήφανη

Χτες το βράδυ είχαμε γιορτή στο σπίτι, γιόρταζε η γυναίκα του μικρού μου αδερφού και κάναμε πάρτυ.
Καλομαγειρεμένα φαγητά, άφθονο κρασί, μουσική και καλή παρέα. Μου θύμισε παλιές καλές εποχές αυτή η γιορτή, τότε που το δικό μου σπίτι ήταν ανοιχτό και συχνά οργάνωνα τέτοια πάρτυ ξεσαλώματος.¨
Φάγαμε και πίναμε ίσως λίγο παραπάνω από ότι έπρεπε αλλά τι πειράζει? γιορτή έχουμε
Είχα πολύ καλή διάθεση και λίγο το κρασάκι, λίγο η καλή παρέα, τα αστεία και οι φωνακλάδες φίλοι μας δεν άργησα να απογειωθώ.
Η πίστα στήθηκε και ο χορός ξεκίνησε με συνοπτικές διαδικασίες, αυτό σημαίνει σηκώνεται κάποιος και τραβάει τους διπλανούς του πάνω. τραβάτε τους κι ας κλαίνε δλδ.
Φέυγω για ένα λεπτό και όταν γύρισα είδα μεγάλο κύκλο από ανθρώπους να χτυπάνε παλαμάκια και φωνές, και οπα και τέτοια.
Πάω κοντά και βλέπω τον γιο μου, που ως χτες χόρευε μόνο αν άκουγε τους Cure, να χορεύει ζειμπέκικο.
Ζειμπέκικο ήσυχο, χωρίς φιγούρες και κόλπα που αντιπαθώ, αντρικό ζειμπέκικο, με ταπεινότητα.
Τι κάνει η μανούλα όταν βλέπει τον κανακάρη της?
Είναι πολύ απλό.
Χτυπάει παλαμάκια και ελπίζει κανείς να μην προσέξει τα βουρκωμένα μάτια.
Είμαι τόσο περήφανη που μπορεί να σκάσω κιόλας.
Και του χρόνου.

6 σχόλια:

Rodia είπε...

Να το χαίρεσαι Μαριώ μου το παληκαράκι σου! Εμ, τίνος θά'μοιαζε το παιδί;
Α! και.. ξέρεις.. μπροστά μας παίζουν το άγριο.. τάχα μου κι έτσι.. Απλά, χτες το χτύπησε το κρασάκι, λύθηκε και φανερώθηκε!!!
Να το χαίρεσαι και να το καμαρώνεις και να μη ξεχνάς του το λες κιόλας, ε

ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

:-))

raffinata είπε...

Kαι του χρόνου, και πάντα να είσαι περήφανη :)))

Marialena είπε...

Κράτα την Μαριώ αυτήν την χαρά σαν εικόνα που θα σ' ακολουθεί, ο γιός σου και ο χορός του ο αντρίκιος!

Και στα επόμενα αναπάντεχα ξεφαντώματά σας, χρόνια πολλά,

Μαριαλένα ;-}

mario είπε...

ευχαριστώ παιδιά να είστε όλοι καλά.¨)))

Μαύρος Γάτος είπε...

Μαριώ ο γιός σου έγινε άντρας... Δεν υπάρχει πιό ασφαλής ένδειξη από το ζειμπέκικο. Αδύνατον να το χορέψει γυναίκα (εκτός από πολύ λίγες) ή παιδί.

Να τον χαίρεσαι! Κι αυτός εσένα.

Σ:))))))))))))))))))))))))))))

αερικο είπε...

Οταν στ' αληθεια καμαρωνει μια μανα, παντα δακρυζει μου φαινεται..(ποσες φορες εχω κρυψει τετοια δακρυα απ' την κορη μου ουτε κι εγω θυμαμαι..)
Ειναι πολυεντονο το συναισθημα ομως κατι τετοιες ωρες εε; :-)
Φιλια στην μαννουλα (Μαριώ) που καμαρωνει τον γιο της!:-)