Σάββατο, Ιανουαρίου 12, 2008

Με τα μάτια της ψυχής

Κλείσε τα μάτια στο σκοτάδι

δες με τα μάτια της ψυχής

τον άνεμο και το φεγγάρι

που ΄ναι ολόγιομο απόψε


Δες με..

από μακριά σου γνέφω,

απ΄ τα κατάβαθα της θύμησης,

από το μέλλον


Δες με

κι αναπόλησε

εκείνες τις στιγμές

τις μακρινές, τις άφαντες

που προκαλούσαμε τα κύματα

με τα παράτολμα βυθίσματα


Ποιήματα υφαντά σχεδίασε

στον αργαλειό της ψυχής σου

κι ανίχνευσε με προσοχή

την ποθεινή προσέγγιση στον ήλιο

μην και καεί από το πάθος σου,

από τη λάμψη που πυροδοτεί

το φωτισμένο πρόσωπο σου


Την ανάσα μου άκουσε,

της βροχής τους χτύπους,

τον ξέφρενο χορό

μέσα στα σπλάγχνα μου,

την υγρασία των ματιών μου




(c) Τάκης Τσαντήλας



3 σχόλια:

Marialena είπε...

Πανέμορφο...

Τάκη μου το ξέρεις πως με μαγεύει ο τρόπος που κάνεις τις λέξεις να αποκτούν μαγικό νόημα!

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle είπε...

Πράγματι μαγικός συνταιριασμός

panagiota είπε...

Ταξιδιάρικα νοήματα σε όμορφες όμορφες λέξεις!
Πολύ γλυκό....