Πέμπτη, Νοεμβρίου 20, 2008

17 Νοεμβρη και μου ερχεται στο μυαλο ενα τραγουδι του Μανου Λοϊζου
ΤΟ ΑΡΚΟΝΤΕΟΝ
Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και έπαιζε τ' ακορντεόν
όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος
φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακορντεόν
Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ' άλλα
κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν
φασιστικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα και
μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν
Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει
όποτε ακούω από τότε ακορντεόν
κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει
δε θα περάσει ο φασισμός
Θυμάμαι τον δάσκαλο-παπα να μας έχει βγάλει στο προαύλιο του δημοτικού, καθισμένοι στα σκαλοπάτια, εκείνος όρθιος και να μας τραγουδάει αυτό το τραγούδι. Θυμάμαι το πάθος στην φωνή του όταν έλεγε την τελευταία στροφή ΄΄Δεν θα περάσει, δεν θα περάσει ο φασισμός΄΄, τις κινήσεις του που απέπνεαν όλο το αίσθημα της επανάστασης. Τώρα που το σκέφτομαι ίσως να ήταν φοιτητής το 1973...Έτσι πρέπει να μεταδίδονται οι γνώσεις, στην προκείμενη περίπτωση η νεότερη ιστορία. όχι με την ξύλινη γλώσσα των βιβλίων ιστορίας τα οποία διδάσκονται στα σχολεία. Στα 30 μου έχω διαβάσει πολλά για το πολυτεχνείο αλλά μέσα μου έχει μείνει ο στίχος αυτός ΄΄δεν θα περάσει, δεν θα περάσει ο φασισμός΄΄.

2 σχόλια:

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle είπε...

Δεν έχει χρώμα ούτε προελευση ο φασισμός και με κανένα τρόπ οδεν πρέπει να περνάει.
Η εξάλειψή του είναι προυπόθεση της υγιούς Δημοκρατικής κοινωνίας (αν υπάρξει ποτέ ) τεσπα

Marialena είπε...

Μαριάννα και Σάκη, θυμάμαι πως στο γυμνάσιο, δέκα χρόνια μετά το Πολυτεχνείο και βάλε κι εμείς τραγουδούσαμε αυτό το πανέμορφο τραγούδι όπως και το Θεοδωρακικό "Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες, οδηγοί της ελπίδας οι πρώτοι νεκροί..." και κάποια άλλα που δεν θυμάμαι αυτήν τη στιγμή, στη γιορτή που κάναμε κάθε χρόνο. Σαν παιδί αυτά τα τραγούδια μου εντυπώθηκαν στο υποσυνείδητό μου και ίσως απετέλεσαν βάση για να αποκτήσω μνήμες για γεγονότα που δεν έζησα.

Οδηγοί είναι αυτά τα τραγούδια για την προάσπιση της δημοκρατίας, όμως πόσο ξεκάθαρο είναι το μήνυμά τους στις μέρες μας?

Σας φιλώ και τους δυό!