Τετάρτη, Νοεμβρίου 19, 2008

ΤΟ ΝΕΟ ΚΟΛΠΟ, ΟΙ ΤΡΑΛΑΛΑ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ΜΑΣ!!!!

Εργαζόμενη τριτεκνη σε μια επιχείρηση.
Τους καλεί ο εργοδότης και τους λέει:
“ΔΕΝ ΞΕΡΩ πότε θα σας πληρώσω.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ πότε θα σας δώσω το δώρο των Χριστουγέννων.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ αν η εταιρεία έχει ήδη πουληθεί σε άλλον η όχι
ΔΕΝ ΞΕΡΩ αν αύριο θα υπάρχει λουκέτο στη πόρτα της επιχείρησης η όχι, το πρωί που θα έρθετε για δουλειά”.
Αυτή η εργαζόμενη με τα τρία παιδιά, όπως και εκατομμύρια εργαζόμενες και εργαζόμενοι, αντιμετωπίζουν το ίδιο παραμύθι και τον ίδιο εμπαιγμό καθημερινά από τις επιχειρήσεις που δουλεύουν.
Ο λόγος?
Δεν υπάρχει κανένα όριο και κανένας έλεγχος, ούτε από τη κυβέρνηση, ούτε από την αντιπολίτευση, ούτε από τα συνδικάτα!
Και μη μου πείτε να απευθυνθεί αυτή η τριτεκνη γυναίκα και οι συνάδερφοι της, στις ανύπαρκτες και χρονοβόρες διαδικασίες του κράτους, των κομμάτων και των συνδικάτων. Θα είναι για γέλια!
Τόσες απολύσεις γίνονται καθημερινά πια ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΕΙ ΡΟΥΘΟΥΝΙ!!!!!!!!!
ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΗ ΚΑΡΑΚΟΣΜΑΡΑ ΤΟΥΣ!
Μα πως να μην είναι, όταν καθόμαστε κι ακούμε πια ανοιχτά και ανερυθρίαστα οτι οι επικοινωνιολόγοι είπαν στο πρωθυπουργό να κάνει περιοδείες επειδή πέφτει στις δημοσκοπήσεις!
Να κάνει περιοδείες και να σφίξει καμιά χιλιαρια χέρια επειδή χάνει!!!
ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΚΟΥΣΟΝ!!!!
Να κάνει περιοδείες όχι για να είναι κοντά στους πολίτες που τον ψήφισαν, αλλά επειδή πέφτει!!!!!!!! και μας τα λένε πια τόσο ανοιχτά, που νοιώθω ΜΑΚΑΚΑΣ, που το γιαούρτι το έχω στο ψυγείο και δε το αμολάω στα κεφάλια τους!!!!
Χαμένοι στη καρακοσμαρα τους είναι κι επειδή ο GAP einai sto mexico gia ti sosialistiki diethni!!!
(oι λατινικοί χαρακτήρες δεν είναι από λάθος) όταν εδώ ο κόσμος χάνεται!!!
Το καλοκαίρι ευχήθηκαν όλα μαζί τα προσκοπακια της διεθνούς (ο θεός να τη κάνει σοσιαλιστική) ειρήνη και δουλειά για όλους, τρώγοντας gyro with tzatziki στο ΕΛΛΑΝΤΑ που τους έφερε.
Τώρα θα ευχηθούν τα ίδια στο Μεξικό!!!!
Κατά τα αλλά λένε σε όλα ΝΑΙ στα αφεντικά τους της νέας τάξης πραγμάτων
Χαμένοι στη καρακοσμαρα τους είναι, γιατί τα κόμματα της αυτοαποκαλούμενης “αριστεράς” ΣΙΩΠΟΥΝ!!!
ΝΑΙ ΣΙΩΠΟΥΝ!!!!!!
Το μόνο που αρέσκονται να κάνουν, είναι να ποδαροπορευονται καμμια ωρίτσα στη Πανεπιστημίου και να διαλύονται ησυχως για να μη στενοχωρήσουν και το μπαμπά-ΣΥΣΤΗΜΑ!!!!
Χαμένοι στη καρακοσμαρα τους είναι, γιατί αντί για ειδήσεις που να απαντούν στο πόνο και στην αγωνία του κόσμου, αντί να βγάζουν στη φόρα τις άδικες απολύσεις και να προτρέψουν σε δυναμικές πια διεκδικήσεις, ασχολούνται εδώ κι ένα μήνα με τον ΕΦΡΑΙΜ!!!!
Ασχολούνται όλα τα κανάλια με τις δεκαοχτάχρονες λολιτες που έγιναν “σταρ” λόγω αυτού που σέρνει καράβι! Με όλες αυτές τις ηλίθιες λολιτες που τολμούν και λένε οτι δε τους φτάνουν καθημερινά 150 ευρώ για πρωινό!!!!!
ΕΛΑ ΠΕΙΣΕ ΤΗΝ κράτος αυτή τη γυναίκα με τα τρία παιδιά και όλες τις ημιεργαζομενες-ημιαπολυμενες γυναίκες και μητέρες,οτι πρέπει να σε εμπιστευτούν!!!
ΕΛΑ ΠΕΙΣΕ ΤΗΝ ΠΑΣΟΚ του GAP να σε ψηφίσει
Έλα να της πεις οτι θα είσαι ενάντια στη νεοταξιτικη παγκόσμια αντεργατική λαίλαπα!
ΕΛΑ ΠΕΙΣΕ ΤΗΝ αριστερά να σε στηρίξει, όταν αναλώνεσαι σε βλακοποδαροδρομους χωρίς αποτέλεσμα και σε καταγκελιουλες, έτσι για να περνάει η ώρα!
ΕΛΑ ΠΕΙΣΕ ΤΗΝ τηλεόραση να μη σε κλείσει!

Ένα πράγμα τη πείθει πια αυτή τη γυναίκα και όλους τους ελεύθερα σκεπτόμενους εργαζόμενους, τους ελεύθερα σκεπτόμενους πολίτες:
Να ρίξει μαύρη πέτρα στα μούτρα αυτού του εμετικού συστήματος, να στυλωθεί στα πόδια της κι από κει και πέρα, να ανασκουμπωθεί και να παλέψει για το καινούργιο που έρχεται, όχι από κάποιους γραββατανθρωπους του συστήματος των αξιών της σιωπής και της παραπλάνησης, αλλά από την ίδια την ιερή και σταθερή αξία της αγανάκτησης!!!
Πως θα οργανωθεί?
Μα δε το μάθατε?
Οργανώνεται αυθόρμητα κι αυτόνομα, μαζί με άλλους πολλούς, που κάθε μέρα γίνονται μιλιούνια, και που μέσα στις καρδιές τους και στα μυαλά τους δεν έχουν κόπρανα και κεφτέδες, αλλά αγανάκτηση και πόθο για πραγματική αλλαγή!!!
Το ποτάμι αυτό έχει όνομα πια:
Λέγεται ΕΞΕΓΕΡΣΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

i have bookmarked your blog.

Keep up the good work.

Ανώνυμος είπε...

Δεν χρειάζονται πολλά για να είναι κανείς ευτυχισένος. Αυτο που χρειάζεται είναι να εκτιμάει αυτά που έχει και να μη χάνει την ελπίδα του για το καλύτερο. Υπάρχουν φτωχοί και άνεργοι που είναι ευτυχισμένοι και πλούσιοι και επιτυχημένοι που δεν ξέρουν τι τους φτάιει. Ειλικρινά γιατί ο εργοδότης της συγκεκριμένης επιχείρησης να θεωρείται προνομιούχος όταν δυσκολεύται να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του;