Δευτέρα, Δεκεμβρίου 03, 2007

Χυλός...

Γίναμε λοιπόν "χυλός"; Συμβιβαστήκαμε, κουραστήκαμε/κουράσαμε, βαρεθήκαμε, "κάτσαμε"; Ξεχάσαμε τα οράματα της νιότης μας, απεμπολήσαμε το δικαίωμά μας να αλλάξουμε τον κόσμο; Βολευτήκαμε, "αράξαμε στα κιλά μας", χορτάσαμε ζωή;

Εμείς οι Έλληνες μοιάζουμε περισσότερο με σπρίντερ παρά με δρομείς μεγάλων αποστάσεων: τις πρώτες 2-3 δεκαετίες της ζωής μας τις διάγουμε με πάθος γλεντώντας, ταξιδεύοντας, χορεύοντας, διαδηλώνοντας, ερωτευόμενοι με ορμή και χωρίζοντας για "ψύλλου πήδημα" εφαρμόζοντας τα νάματα του αείμνηστου λαϊκού αοιδού Χριστάκη (στο σουξέ "η κανάρα"...).

Και όταν μπουν τα δεύτερα ...άντα, τα πρώτα ...ήντα; Μένουμε ξέπνοοι, λαχανιασμένοι στη γωνία...Έχουμε "καταλήξει/κατασταλάξει", συζητάμε για πολυτελή αυτοκίνητα που ήδη έχουμε ή θέλουμε να αποκτήσουμε, για τη μαιζονέττα με πισίνα που φτιάχνουμε, για την "μικρά" απέναντι που θα θέλαμε να "ξαπλώσουμε" με την πρώτη ευκαιρία... Τη γυναίκα μας τη βαρεθήκαμε, τα παιδιά τα κάναμε για να μας γηροκομήσουν, μόνο για λεφτά και καριέρα ενδιαφερόμαστε και γυαλίζει το μάτι μας!
Διάβασμα βιβλίων; - "Μπααα"...Εφημερίδες; - "Βέβαια, ξέρουμε ότι έσκισε η ομαδάρα χτες"... Περιοδικά; - "Να φάνε και οι κότες, τα ξεκοκκαλίζω στην παραλία, άλλωστε πρέπει να ξέρουμε τί γίνεται "πολιτιστικά" στην πόλη μας"...Σινεμά; - "Ναι, ξέρω ότι σκίζει αυτή η γερμανική, πώς τη λένε βρε παιδί μου αυτή την ταινία που όλοι μιλάνε για αυτήν, ίσως πάω να την δω αν την παίζει κάπου κοντά"... Πολιτική; - " Τί ψάχνεις τώρα, να πλακώσουν μόνο τους ταραξίες τους μαλλιάδες που διαδηλώνουν και δεν μας αφήνουν να πάμε στη δουλειά μας"... Σφρίγος, ζωντάνια, πάθος, ΖΩΗ; - "Αυτά είναι για τους νέους"...

Με πόσους άραγε 40ρηδες/50ρηδες μπορούμε στον περίγυρό μας να κάνουμε μια ουσιαστική συζήτηση για τέχνη, βιβλία, μουσεία, πεζοπορία, εθελοντισμό, πολιτική; να συμφωνήσουμε, να διαφωνήσουμε, να καυγαδίσουμε τέλος πάντων; Πόσοι παθιάζονται για μια βόλτα στο δάσος (όχι για να χωνέψουμε το κοψίδι που φάγαμε), τις αιρετικές απόψεις του τάδε συγγραφέα, μια έκθεση φωτογραφίας; Πόσοι πάμε σε μπαρ να ακούσουμε τις ροκιές της νιότης μας και να χορέψουμε;

Και έτσι πορευόμαστε μέχρι ο διαιτητής να σφυρίξει τη λήξη...

6 σχόλια:

panagiota είπε...

Καλώς ήρθες,καλώς ήρθες,αλλά....θα διαφωνήσω μαζί σου.Τα περπατώ τα-ηντα αλλά και το βιβλιαράκι μου διαβάζω και τ-β σταμάτησα να βλέπω εδώ και χρόνια και εφημερίδες δεν παίρνω και πίεση ανεβοκατεβάζω,αλλά το παιδι μου δεν το ενοχλώ ψάχνοντας το,για να με τρέχει στα νοσοκομεία,και μόνη μου πορεύομαι και όλα καλά και όμορφα είναι,και όνειρα κάνω,και ροκιές ακούω και χορεύω αν δεν ...πονάνε τα αρθριτικά μου.Και άλλα πολλά βρήκα να κάνω για να αισθάνομαι την ΖΩΗ.
Πες μου.Ολα δικές μας επιλογές δεν είναι???Διαλέγουμε και παίρνουμε.
Και είμαστε πάντα νέοι!!!!!!
Με εκτίμηση.
Παιδίσκη....ετών 53!

τσότσος είπε...

Παναγιώτα, θα διαφωνήσω μαζί σου, όχι βέβαια για τη στάση ζωής σου αλλά γιατί είναι ελάχιστοι σαν εσένα...Οι περισσότεροι των ..ήντα εγκαταλείπουν σιγά-σιγά τα νεανικά ενδιαφέροντά τους (τουλάχιστον οι άντρες), οι δε γυναίκες είτε ασχολούνται να "δαμάσουν τον χρόνο" είτε γίνονται υστερικές μαμάδες/πεθερές. Επαναλαμβάνω, εξαιρώ την κρίσιμη μειοψηφία, το "άλας της γης" που, όμως, πρέπει να ψάξεις επισταμένως να το βρείς...
Ένας έφηβος ετών 56...

phivos είπε...

Διαφωνώ με τους πάντες! Ετσι, μόνο και μόνο γιατί σπάω πλάκα να διαφωνώ!
Δεν μάς απασχολούν τα βαλτώματά σας. Δεν μάς μιλούν τα γεροντίστικα προβλήματά σας!
Καθίστε εδώ να μετράτε τα χρόνια! Εγώ τρέχω να παίξω κρυφτούλι με την ιδρύτρια αυτού του μαγαζιού!

Φτου κρυμμένοι κι άκρυφτοι!

τσότσος είπε...

Μπράβο σου Φοίβε, τρέξε μην προλάβουν άλλοι να κάνουν "ξελευτερία"! Μόνο που αυτά που έγραψα δεν αφορούν μόνο τους "γερόντους" σαν εμάς αλλά, δυστυχώς, και πολλούς των δικών σου "κυβικών". Πάντα να παίζεις κρυφτό και πάντα να διαψεύδεις τις διαπιστώσεις μου ιδιαίτερα όταν φτάσεις τα ...άντα & ...ήντα!

phivos είπε...

Ξεκαρδίστηκα!
51 τα κυβικά μου my dear! 51!
¦D ¦D ¦D

τσότσος είπε...

Άρα, φίλε μου, είσαι με το μέρος μας, ζωντανός!! Βρες μου και άλλους σαν εσένα please...By the way (που λέει και ο Κουλούρης) είσαι και ροκάς; Το blog μου ονομάζεται rolling stone...