Κάποιες νηφάλιες σκέψεις για την Πάρνηθα

Του Νίκου Μάργαρη, καθηγητή στο Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου και διευθυντή της ελληνικής έκδοσης του «Νational Geographic»

1.Οι φωτιές στα δάση είναι φυσιολογικά φαινόμενα
Η φωτιά είναι ομαλά ενταγμένη στα μεσογειακού τύπου οικοσυστήματα. Σε όλες τις χώρες γύρω από τη Μεσόγειο, στην Καλιφόρνια, στο Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας, στη Νότια Αφρική, στην Αυστραλία, στη Χιλή είναι σύνηθες φαινόμενο. Την προηγούμενη μόλις εβδομάδα φωτιά στην Καλιφόρνια έκανε στάχτη 2.000 σπίτια. Η Ελλάδα δεν είναι ειδική περίπτωση. Ακόμα και τα ζώα της χώρας μας είναι προσαρμοσμένα σε αυτήν. Υπάρχουν πουλιά που πάνε μόνο στις καμένες εκτάσεις γιατί εκεί βρίσκουν πολλά έντομα. Και τα έντομα είναι πολλά, γιατί τα φυτά που βγαίνουν στις καμένες περιοχές ανθίζουν γρηγορότερα. Είναι, όσο και αν δεν το πιστεύουμε, αυτός ο κύκλος της ζωής των μεσογειακών οικοσυστημάτων. Μια καμένη περιοχή, την πρώτη χρονιά μετά τη φωτιά είναι κήπος.



2. Δεν αντιμετωπίζονται σωστά οι πυρκαγιές
Η πυρκαγιά των δασών θέλει ειδική αντιμετώπιση. Στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ έχουν καταγράψει όλες τις προηγούμενες φωτιές, από το 1985 έως σήμερα. Υπάρχουν σε εξειδικευμένα προγράμματα ανά πάσα στιγμή δεδομένα, όπως οι άνεμοι που φυσούν, μετεωρολογικά και κλιματικά στοιχεία, τα είδη των φυτών που έχουν φυτρώσει, η ηλικία τους, οι εκτάσεις που έχουν ξανακαεί, και ο χρόνος που συνέβη αυτό. Έχοντας διαθέσιμα όλα τα στοιχεία μπορούν να αντιμετωπίσουν τις φλόγες κάθε φορά με τον τρόπο που χρειάζεται. Η σύγκριση με την Ελλάδα είναι καταλυτική. Εδώ ο καθένας λειτουργεί περίπου ως μαθητευόμενος μάγος.




3. Ποιοι είναι οι εμπρηστές
Εμπρηστές στην Ελλάδα είναι η ΔΕΗ, οι ανεξέλεγκτες χωματερές και όσοι έχουν κοπάδια. Δεν υπάρχουν σατανικοί εμπρηστές με κουκούλες και μηχανές που καίνε τα δάση. Υπάρχει και ένα μεγάλο ποσοστό πυρκαγιών που προκαλούνται από άλλες αιτίες. Στη Χαλκιδική η φωτιά ξεκίνησε πέρσι από κεραυνό. Τώρα έλεγε κάποιος ραδιοφωνικός σταθμός ότι υπήρχε εμπρηστικός μηχανισμός στην Πάρνηθα. Είναι λάθος. Βρίσκουν μια παλιά οβίδα και λένε μετά ότι πρόκειται για εμπρηστικό μηχανισμό.




4. Τα πεύκα είναι οι μεγάλοι ένοχοι
Έχουμε μια μανία με τα πεύκα. Τα φυτεύουμε παντού. Στα στρατόπεδα τα βάζουν δίπλα στις πυριτιδαποθήκες. Τα πεύκα όμως έχουν ένα... μειονέκτημα. Χρειάζονται, προκαλούν, τη φωτιά. Ανήκει στο DΝΑ τους.
Στο Πήλιο που δεν έχει πεύκα, πήγαν οι δασολόγοι και φύτεψαν. Τα πεύκα αυτά έχουν καεί έως τώρα τρεις φορές. Στην Πάρνηθα τα πεύκα έκαψαν τα έλατα. Από τη ρητίνη βγαίνει το εύφλεκτο νέφτι.




5. Ο Εθνικός Δρυμός της Πάρνηθας
Υποτίθεται ότι είχαν κάνει Εθνικό Δρυμό και μιλούσαν για τα κρι-κρι που τα έφεραν από την Κρήτη. Είχαν μαντρώσει μια περιοχή και είχαν βάλει μέσα ελάφια. Για να δουλέψει πραγματικά ένα οικοσύστημα με ζαρκάδια και ελάφια έπρεπε να υπήρχαν και λύκοι. Τα ελάφια είχαν γίνει τόσο πολλά που τρώγανε συνεχώς τους φλοιούς των ελάτων.




6. Δεν θα λιγοστέψει το οξυγόνο των Αθηναίων
Άκουσα ότι θα λιγοστέψει το οξυγόνο στην Αθήνα. Το οξυγόνο, τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια, δεν έχει ελαττωθεί. Το οξυγόνο παράγεται κατά ενενήντα τοις εκατό απο τους ωκεανούς. Πιστεύει κανείς ότι στη Σαχάρα δεν έχουν οξυγόνο; Στους πόλους που δεν έχουν δέντρα δεν έχουν οξυγόνο άραγε;
Άκουσα επίσης να λένε και να ξαναλένε εξαφανίστηκε ο τελευταίος πνεύμονας πρασίνου. Δεν ήταν ο τελευταίος πνεύμονας πρασίνου στο Λεκανοπέδιο. Υπάρχει η άλλη πλευρά της Πάρνηθας, η Πεντέλη, ο Υμηττός που ξαναπρασίνισε.




7. Δεν χρειάζονται αντιπλημμυρικά έργα, ούτε αναδασώσεις
Στο Άγιον Όρος, πριν από δέκα χρόνια, μια φωτιά είχε κατακάψει τα πάντα. Καθηγητές και οικολόγοι λέγανε ότι έπρεπε να γίνουν αναδασώσεις. Οι καλόγεροι δεν άφησαν κανέναν να μπει μέσα. Οι καλόγεροι ευτυχώς δεν έχουν γίδια. Το δάσος έγινε καλύτερο απ΄ ό,τι ήταν πριν.

Στην Πάρνηθα σήμερα υπάρχει ένας υποόροφος. Είναι ο σχίνος, η κουμαριά, το πουρνάρι. Σε αυτά τα φυτά καίγεται μόνο το από πάνω μέρος. Καίγεται δηλαδή το 40%. Το 60% το αποτελούν οι ρίζες τους. Αυτά τα φυτά «ξαναπετάνε» αμέσως με τις πρώτες φωτιές. Αυτά που ακούμε περί πλημμύρων κ.λπ. είναι ανοησίες. Το έδαφος και το νερό συγκρατούνται από τον υποόροφο, γιατί οι ρίζες είναι ζωντανές.
Δεν πρέπει να πατήσει κανείς μέσα στην καμένη έκταση, να κόψει κορμούς, να τους σέρνει. Στην Πεντέλη, σε εκείνες τις φοβερές αναδασώσεις, μικρών τμημάτων ευτυχώς, σκάβανε και φύτευαν ασθενικά δεντράκια και συγχρόνως καταστρέφανε γύρω στα 100 μικρά φυτά που είχαν φυτρώσει από μόνα τους.


Ρέκβιεμ για την Πάρνηθα!

Μην μείνεις αμέτοχος!

Κυριακή 8 Ιουλίου και ώρα 7 το απόγευμα όλοι έξω από την Βουλή.

Απαίτησε την αναδάσωση όλων των καμένων εκτάσεων.

Μακριά από πολιτικές σκοπιμότητες απαίτησε δράση τώρα .

Μην μείνεις άπραγος αυτή τη φορά .Πρόωθησε αυτό το μήνυμα σε όσους περισσότερους μπορείς και κατέβα στους δρόμους στην πιο μαζική συγκέντρωση για το περιβάλλον.

Ψηφίστε εδώ για να μην μείνετε αμέτοχοι στη δράση! Μας αφορά όλους η πρωτοβουλία:
Actclik.com

Links: Πάρνηθα: η επόμενη μέρα! στο Χαμομηλάκι
Σώσαμε το Καζίνο, χάσαμε το Δάσος: ANIMA.GR

Μια νυχτα με πανσεληνο ο Ιουλης μυρισε θανατο...

Ξαπλωσα διπλα στο μισοσβησμενο αποτσιγαρο και μυρισα το αρωμα απο το κραγιον.
Μμμμμμ!!!!σαν γιασεμί μυριζε..

Δεν ειχα ορεξη για παιγνιδια σημερα.
Η μανα μου κοιμοταν μεσα στα κοκκινα πεπλα της μετα την χθεσινη της κοπιαστικη δουλεια.
Με κοιταξε με το επιτιμητικο της υφος οταν επεστρεψε και ειπε:Την επομενη φορα ετοιμασου να ερθεις μαζι μου.Μεγαλωσες πια....θελω την βοηθεια σου
Εστρεψα το βλεμμα μου στον ουρανο γεματη απογνωση.
Μια απαντηση ηθελα .Που θα πηγαινα?Τι επρεπε να κανω?

Μπαμπάκααααα....φωναξα.
Ο πατερας μου ο Κεραυνος εκρυψε τα ηλεκτρικα του φορτία,αγκαλιασε τις αδελφες-θείτσες -μου,την Αστραπη και την Βροντη και ηρθε να με παρει στα γονατα του και να ρωτησει
-Τι σε αποσχολει σπλαχγνο μου και με κραζεις να κατεβω απο τα ουρανια δωματα μου?
-Η μητερα,η μητερα θελει να με παρει μαζι της στα ταξειδια...
--Ακου καρδια μου και μη χολοσκας,οι νομοι τεθηκαν πριν απο αιωνες.Πρεπει να τους μαθεις και να τους ακολουθησεις πριν πας μαζι της στα ταξειδια.

>Οταν οι Θεοι εθεσαν σε περιορισμο την Μανα σου την Φωτια,βρεθηκε καποιος που προτιμησε να αιμορραγει μεχρι θανατου δεμενος σε αλυσιδες,και ενω του ετρωγε τα σπλαχνα ενα αρπακτικο πτηνο,εκεινος επλαθε ονειρα για αυτο το τόσο διαφορετικο είδος που λεγεται"ΑΝΘΡΩΠΟΣ"<

-Μπαμπάκα αυτη η μυρωδια στις πευκοβελονες που με κανουν να θελω να παιξω με τα χρωματα και την σταχτη ανθρωπινη ειναι?
-Ναι καρδουλα μου,ανθρωπινη και μοναδικη....Υπεροχη και απανθρωπη..
-Δεν θελω ομως να καψω τα αποτσιγαρα με το κραγιον που μυριζουν τοσο ομορφα...
Ουτε ολα αυτα που αφηνουν οταν φευγουν τα ανθρωπινα οντα.Σερνομαι πισω τους και τους αναζητω..Περιμενω να σκεπασω με σταχτη τα αποκαιδια τους για να μην τα βρει η Μητερα.
Τ'αγαπαω αυτα τα οντα με τα ομορφα ματια και τα λαμπερα μαλλια...
-Μαθε να ξεχωριζεις γλυκεια μου Σπιθα.
Αυτα τα οντα που εσυ βρισκεις υπεροχα εχασαν τον προσανατολισμο και την θεικη καταγωγη τους.Ουτε εκεινον που τους εδωσε την μανα σου την Φωτια,σαν δωρο θυμουνται πια...Την καταντησαν μια φονισσα,μισητή και αποκρουστικη.Την σερνουν με μια πυρινη αλυσιδα και την εκαναν ενα αδηφαγο τερας που υπαρχει πια μονο μεσα απο την καταστροφη.Ετσι την καταντησαν να εχει υποσταση και ζωη.Κι αυτη αποξεχαστηκε μεσα στην καταστροφη που της επεβαλαν σαν σκοπο υπαρξης.
Θα καταλαβεις σιγα σιγα....
Αυτα τα οντα μας ορίζουν πλεον!
Γιναμε το παιγνιδι τους,αδυναμοι να αντιδρασουμε,αλοιμονο...

.....Μπαμπακα,μπαμπακαααααααααααααα
Δεν θελω να ξαναπαω στα ταξειδια με την Μητερα...
-Γιατι καρδουλα μου ?τι σε πικραινει?
-Ειναι κι αλλα οντα μπαμπούλη μου.Τα αγκαλιαζω και ξετυλιγω το κοκκινο φουστανι που μου χαρισε η Μητερα για το πρωτο ταξειδι μαζι της,κι ενω εγω χορευω μπροστα τους για να με θαυμασουν μεσα απο την ομορφια μου εκεινα κλαινε και κλεινουν τα ομορφα ματια τους και σωπαινουν...σωπαινουν..
Καμμια λεξη,,,μονο μια ταραχη και μια αγωνια μεσα απο εκεινο το μονοπατι που εμαθα πια που οδηγει.Η ανυπαρξεια,ο θανατος και η αδικη απωλεια της υπαρξης τους ειναι μπαμπακα μου...Και φταιω εγω.....
Με ποναει,ποναει μπαμπούλι μου....
Η Σπιθα θελει να αναπαυθει πια πατερα μου.
Θελω να κοιμηθω κατω απο τα πλατανια στις νεροσυρμες.
Θελω να ξεντυθω τα πορφυρα μου ρουχα.
Θελω να ξεπλυνω τον πονο της υπερτατης αγωνιας που ειδα στα υγρα ματια εκεινων των όντων που εσβησε το βλεμμα τους μεσα στην φλεγομενη αγκαλια μου.
Θελω να φυγω πια......
Με κουρασε η αγωνια και η καταστροφη που δινω....
Κανενας δεν με αγαπαει μπαμπακα μου...
Αλλάουτε εγω αγαπαω πια εμενα...

Ο Κεραυνος σκουπισε ενα κρυφο δακρυ.
Εδιωξε τις αδελφες του απο τα δωματα και καλεσε την Μητερα-Φωτια.
Δεν ειπωθηκε λεξη.....
Οταν η Σπιθα αντικρυσε την φλεγομενη Μητερα ενα "γιατι"ζωγραφιστηκε στα πυρινα μάρμαρα της θεεικης κατοικιας ....
Εκεινη,η Υπεροχη χρυσοκοκκινη θεα δεν απαντησε με λογια..
Σηκωσε το πορφυρο δαχτυλο της και σημαδεψε το γρανιτενιο πατωμα με ανεξιτηλα γραμματα που γραφτηκαν μεσα απο την αγωνια και την αναζητηση της υπαρξης τους
Αιμα και φωτια χαραξε τις λεξεις της Μητερας.

"Ειμαστε δεσμιοι αυτων των υπεροχων και συναμα ελεεινων υπαρξεων."
ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ!

Η Μητερα σηκωθηκε να φυγει.Απλωσε το χερι της για να σβησει τα γραφομενα αλλά η Σπιθα δεν την αφησε να το κανει.Κοιταξε τον Κεραυνο και μιλησαν με την γλωσσα της καρδιας.Εκεινος κατεβασε το κεφαλι και εδωσε την συγκαταθεση του.
Και τοτε η Σπιθα που η μοιρα πια της ειχε ορισει να γινει το υποχειριο των οντων που τοσο αγαπουσε,ξεντυθηκε το φλεγομενο πορφυρο της ρουχο,αγκαλιασε την Μητερα και ορκο της εθεσε,γυμνη και ανυπερασπιστη,μεσα στην αγκαλια της Φονισας Μανας της.
"Οταν θα βρω ενα απο αυτα τα οντα να μας αντισταθει θα σε παρω να φυγουμε μαζι στην χωρα του"ποτέ"Εκει απο οπου ηρθαμε.Εκει οπου ανηκουμε.

Η Μητερα την αγκαλιασε και κοιταξε τον Κεραυνο.
-Μαζι θα ειμαστε παντα,αγαπημενες μου....
-Μαζι Μητερα
-Μαζι καλη μου και φιλοπονη Σπιθα.
Πρεπει να βρουμε τους ανθρωπους που θα μας διωξουν πια στην χωρα του"ποτέ ποτέ"

ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΦΥΓΑΝ?