Το τραγούδι αυτό είναι του Θάνου Μικρούτσικου και το πρωτάκουσα από τη φωνή της Χάρης Αλεξίου κάποια χρόνια πριν. Τότε στην εφηβεία μου, δεν αντιλαμβανόμουν το νόημα των στίχων του. Τώρα, αυτή τη φορά το άκουσα τυχαία σε μια συλλογή, τραγουδισμένο από τον Νότη Σφακιανάκη και ξανανακάλυψα τη δύναμη και την γοητεία που μου ασκεί, τόσο στιχουργικά όσο και μελωδικά.
Σας προσκαλώ να το ακούσουμε μαζί και να ταξιδέψουμε ξανά και ξανά στη γοητεία του!
http://rapidshare.de/files/19871150/30._Erwtiko.mp3.html
Καλή σας ακρόαση με την αγάπη που την λέγαν Αντιγόνη, Μαριαλένα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Κι ο Μητσιας το ειχε πει αυτο το κομματι θυμαμαι..καλημερα!
Καλημέρα Αερικό μου! Ναι το είχε ερμηνεύσει παλιότερα. Ιδιαίτερο κομμάτι, θέλει ψυχή για να το πεις... Μ.
γεια σου βρε Μαριαλένα με τα τραγουδάκια σου :)))
να 'σαι καλά
με το Μητσιά, παρόλο που λατρεύω την Αλεξίου, μ' αρέσει περισσότερο :)
Καλησπέρα Μαριώ μου, καλησπέρα Μαρία μου Ραφιναρισμένη! Για να μην έχουμε πρόβλημα επιλογών, σας προτείνω αυτήν την έκδοση με τον Νότη για να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Ο Μητσιάς έχει κάτι το αρχέτυπο βρε παιδιά τι είναι αυτός ο άνθρωπος. Αλλά η Χαρούλα μου βγάζει εκείνον τον λυγμό τον βυζαντινό που σαν γυναίκα με καθηλώνει. Ο Νότης έχει μια δική του ερμηνεία, το δωρικό της ενορχήστρωσης εδώ κάνει καλά τη δουλειά του μέσα στο τραγούδι. φιλιά πολλά! Μ.
Δημοσίευση σχολίου