Γράμμα από μια φίλη...

Αγαπημενη μου.....
Λιγες ωρες εμειναν για να γινει παρελθον το 2006.Σ'αυτην την αλλαγη του χρονου θα ειμαι μονη.Μετα απο 25 χρονια,χωρις το Μαρουλι μου.Της εδωσα αδεια εξοδου εκτος χωρας.Καποτε επρεπε να κοψουμε τον ομφαλιο λωρο που μας δενει τοσα χρονια.(αλλα στο τηλ ειμαστε καθημερινα,ωσαν αιωνιοι εραστες)
Κοντευει 9μμ...
Γεμισα την μπανιερα,εριξα τα αλατα με αρωμα βανιλιας,αναψα κερια στο πατωμα -κοκινο για την επιθυμια,πρασινο για την ελπιδα,ασημενιο και χρυσο για τους αγγελους των ευχων,εβαλα τον Βattisti να τραγουδαει-RESPIRANDO-εκανα και μια λαμπερη δοση απο vodka....και βουλιαξα στο νερο.....
Εκλεισα τα ματια και ενοιωσα οτι γυρισα στην μητρα της μανας μου.στο εμβρυακο μου σακουλι,γεματη ευδαιμονια,προστασια και χαρα,,,προπαντων,,,
..Και τοτε ηρθαν οι εικονες...Αναμνησεις,χαμενες στον χρονο,..Περασαν σαν να αναψε ενα φλαs μπροστα μου.Εβγαλα το κεφαλι μου απο το νερο και ηπια μια γερη γουλια αλκοολ.Επιασα τον εαυτο μου να χαμογελαει.Δεν με πονουσαν οι αναμνησεις πια.Εστειλα μια νοερη ευχη σε οσους αγαπησα,ασχετα αν αυτοι με αγαπησαν η οχι και ...ξαναβουτηξα το κεφαλι μου μεσα στο νερο.
Κατι δεν πηγαινε ομως καλα τωρα.Το νερο κρυωσε,τα κερια τελειωναν,στο ποτηρι εμειναν μονο τα παγακια,και και το μυαλο μου κολησε,αγαπημενη μου φωτεινη ψυχη, στο"tu sola sai che credo in Dio"...
Βγηκα παγωμενη απο το νερο,τυλιχτηκα με το μπουρνουζι της Μ.για να παρω την ενεργεια απο τα ρευστα του κορμιου της.
Αναψα τσιγαρο και εκανα αλλη μια δοση απο βοτκα.Το σπιτι ηταν παγωμενο σαν ψυγειο,ασχετα αν το θερμομετρο εδειχνε 24 βαθμους.Τα δοντια μου ετριζαν απο το κρυο.Ντυθηκα στα γρηγορα και αναψα τα βιολε-μπλε κερια......Οι"οδηγοι των ψυχων" ακουσαν την βουβη ικεσια.....Το σπιτι αρχισε να ξαναβρισκει τους ρυθμους του.....κι εγω κοιταξα το ρολοι...ο χρονος ειχε σταματησει....εχει σταματησει....ανοιγω τα συρταρια μου....περιμενεεεεεεεεεεεε
Αγαπημενη μου,,,,,ανοιξα παλια κιταπια,παλιες φωτογραφιες,,,
Ατομα,συγγενεις,φιλοι,εραστες........
ΖΩΑ....σκυλια,γατια,γλαροι,χελιδονια,κατσικακια,αρνακια,καθε πουλι πεταμενο...γελουσα μεχρι που ανακαλυψα τον εαυτο μου σε ιλουστρασιονε φωτογραφια,με εμπριμε φορεμα,σε προχωρημενη εγκυμοσυνη(να μια κοιλαρα)με τυρκουαζ σκουλαρικια ,να ταιζω 12 νεογενητα σκυλια και 4 αναμφιβολα ζωης γατια,
...κι ειπα φτανει πια.Και οι φωκες και οι αρκουδες μπορουν να ζησουν χωρις εμενα.
Για τους συνανθρωπους μου τι εκανα?????Τιποτα μηπως?
Γερακινα μου,σε θελω για ενα πεταγμα με ελευθερη πτωση,εδω στον Βορρα...
Αν θες παρε και τον μαυρο αετο μαζι σου....
Καλη χρονια αγαπημενη μου,,,
Σε περιμενω να καψουμε τα κερια των αγγελων....μαζι θα ενωσουμε τα χερια για τις πολυχρωμες ακαθοριστες ευχες.Θα διαβασουμε το"βιβλιο που μετραει τους καυμους"και θα ευχηθουμε παρηγορια για οσους υποφερουν.
Δεν θα ζητησουμε τιποτα για μας,,,,
Ετσι μονο θα εκπληρωθουν οι ευχες..
Σε φιλω αγαπημενη μου...ο Αη -βασιλης να σου δωσει ολα οσα επιθυμησες μεσα απο τις ....οσες ζωες εζησες,εδω......μαζι μας....
Σου στελνω την αγαπη μου...
Σ'σενα που τραγουδας την αγαπη μεσα απο στιχους,λεξεις,χρωματα κι αρωματα...

__________________________________________________
Πριν από λίγο χτύπησε το τηλέφωνό μου, 3 π.μ. Πρωτοχρονιάς του 2007. Κοιμάσαι? Άνοιξε το e-mail σου, σου έστειλα κάτι που θέλω να διαβάσεις. Τι είναι? Είναι ένα γράμμα που έστειλα σε μια φίλη. Εντάξει θα το δω, σε ποιά φίλη το έστειλες. Σε σένα!

Ανέλπιστα η μπαταρία του κινητού μου παρέδωσε το πνεύμα, αφήνοντας τη συζήτηση στη μέση. Άνοιξα το μήνυμα και όπως της υποσχέθηκα, το δημοσιεύω γιατί προέρχεται από έναν άνθρωπο της συντροφιάς μας εδώ. Νιώθω πως είμαι ένα τίποτα, μα όλοι μαζί είμαστε κάτι. Ξημέρωμα 1ης Ιανουαρίου 2007 και είμαι το λιγότερο συγκινημένη! Σ'ευχαριστώ που μου στέλνεις την αγάπη σου με αυτόν τον τρόπο. Φοβάμαι ακόμα και δεν ξέρω αν είμαι άξια να την δεκτώ, με ξεπερνούν κατά πολύ οι ανθρώπινες αλήθειες...

Για σένα που έκανες τη πρώτη μέρα του καινούργιου χρόνου ξεχωριστή και ας μην έχει ακόμα χαράξει το πρώτο φως της καινούργιας μέρας. Δεν έχω λόγια άλλα να πω. Ξέρεις!
Καλή Χρονιά, με πολλά και με λίγα, όπως τα φέρει η ζωή. Να σαι καλά, τίποτα άλλο, Μ.