Μετά από αναρύθμητες σφαλιάρες είπα πώς βρήκα ένα λιμάνι!
Ήταν το 1992 όταν γνώρισα τον άνδρα τών ονείρων μου. Έζησα 10 ευτυχισμένα χρόνια χωρίς να μπορώ να δώ τις αλλαγές που ερχόταν.Δεν δούλεβε πιά και όταν δούλεβε παρατούσε την μια δουλειά μετά την άλλη. Σεξουαλική και κοινωνικη ζωή μηδέν.
Εγώ η γυναίκα, εγώ ο άνδρας, εγώ η μαμά του σπιτιού. Ένας άνδρας ανύπαρκτος.Μόλις
είδε τα σκούρα σε μια μέρα που είχα ρεπώ (;) κάνει την πρώτη απόπειρα αυτοκτονίας.
Τον μεταφέρω στο Νοσοκομείο και με σκοτώνουν οι τύψεις.Δεν θε ξαναπώ κουβέντα, είπα.
Οι γιατροί προσπαθούν να με πείσουν ότι αν δεν χορεύω στον ρυθμό που σφυρίζει θα το ξαναεπιχειρήσει. Είναι τρόπος πίεσης προς εσένα, μου λένε. Είστε τρελοί, τούς λέω.
Ο άνδρας που παντρεύτηκα δεν θα μου έκανε κάτι τέτοιο! Όμως κατάντησα ρομπότ και ψυχικό ράκος τα επόμενα 2 χρόνια περίπου. Κι όταν αντίκρυσε την κούραση και την αγανάκτησή μου κάνει την δεύτερη απόπειρα μια μέρα που έχω πάλι ρεπώ.
Όμως λογάριασε χωρίς τον ξενοδόχο και αυτή την φορά τα χάπια και το αλκοόλ καταστρέψανε πολλά εγκεφαλικά κύτταρα και βρέθηκα ξαφνικά μ'ένα άτομο που δεν είχε την ικανότητα κα σκεφτεί λογικά. Μισοχαμένος, με έντονες κρίσεις ανεξέλεγκτης βίας, που μετά δεν τις θυμόταν.Ετοίμασα τις βαλίτσες και του ζήτησα να φύγει πριν τρελαθώ κι εγώ. Του νοίκιασα σπίτι, του αγόρασα έπιπλα, πλήρωσα και πληρώνω τα χρέει του.
Τον έβλεπα τακτικά και νοιαζόμουνα, δεν μπορούσα να τον αφήσω στην τύχη του.
Όσπου το καλοκαίρι που πέρασε άρχισε να απειλή την ζωή μου.Είχα κάνει μια διαθήκη που κληρονομούσε 2 σπίτια αν πέθαινα. Αφού λοιπόν χρειαζόταν λεφτά εγώ έπρεπε να πεθάνω! Πέρασα από την μια στιγμή στην άλλη στην κόλαση του τρόμου!Κατέφυγα σε σπίτι κακοποιημένων γυναικών και όταν έβγαινα σπάνια έξω ήμουν μεταμφιεσμένη σε μουσουλμάνα με ένα μαντήλι να κρύβει το πρόσωπό μου!Ένα πρωί βλέποντας τον εαυτό μου στον καθρέφτη πήρα την μεγάλη απόφαση:Θέλω πίσω την ζωή μου!Ποτέ ξανά δεν θ'αφήσω να μου την πάρει κανείς!ΑΡΚΕΤΑ!ΤΕΡΜΑ!ΦΙΝΙΤΟ! Με την βοήθεια μιάς ψυχοθεραπεύτριας και την δύναμη που άντλησα από μέσα μου μετά από 6 μήνες μπορώ να πώ ότι ζώ.
Και που είστε ακόμη! Αυτή η γυναίκα έχει να αναπληρώσει 53 χαμένα χρόνια!Και σας το υπόσχεται πώς θα τα καταφέρει γιατί θέλει και μπορεί!
Πρώτα απ'όλα εγώ, καλοσύνες κι αγάπες κομμένα φίλες μου!!
ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Pote-xana,καλως μας ηρθες!Εχει η ζωη μας πολλα βαγονια στο τρενακι της δεμενα.Ας τα καταθεσουμε μεταξυ μας εδω στους μελαγχολικους,αλληλοδινοντας αγαπη και ανθρωπινη συμπαρασταση....
και τα ξεπέρασες ΟΛΑ αυτά μετά από έξι μήνες ψυχοθεραπείας και άντλησης δύναμης; μακάρι, αλλά άσε με λίγο να αμφιβάλλω... γενικώς
Καλοσώρισες και από μένα Ποτέ Ξανά! Όπως ακριβώς το είπες, Ο Θεός μαζί σου και προχώρα χωρίς φόβο και με πολύ πάθος και όπου σε βγάλει. Καλή αρχή στους Ανώνυμους Μελαγχολικούς! Μ.
Με τη συμπαράστασή μου και τη συμπάθειά μου. Χαίρομαι που ξέφυγες ψυχολογικά και προσπαθείς να σταθείς στα πόδια σου. Ο αγώνας είναι ανάγκη. Πολέμα. Έχεις να αναπληρώσεις 10 χρόνια.
Καλό, νέο ξεκίνημα λοιπόν, ποτε-ξανά:)
και στους ανώνυμους και στη ζωή.
Συγχαρητίρια φίλη μου που μπόρεσες δέκα χρόνια και υπομονή να κάνεις και να σηκώσεις το βάρος της δουλειάς, της φορντίδας του σπιτιού, των παιδιών σου αλλά και του πρώην άντρα σου. Θα πρέπει να τον αγαπούσες πολύ για να αφήσεις τη σεξουαλική και κοινωνική ζωή. Επίσης σε θαύμασα που δεν το πέταξες στο δρόμο αλλά και διαμέρισμα του βρήκες και ανέλαβες τα έξοδα. Βέβαια από έναν άνθρωπο που όπως λες έπαθε κάποια βλάβη στον εγκέφαλο και στην ψυχολογία με αυτές τις εκρήξεις βίας, πρέπει να προσέχεις. Θύμα είναι και αυτός αλλά των δικών του επιλογών. Εσύ από τη μεριά σου, και ψυχολογικά και σωματικά και οικονομικά ξεχρέωνες. Η αγανάκτησή σου δικαιολογημένη. Όμως φίλη μου, όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι και η ζωή τα καλά που κάνουμε μας τα ξεπληρώνει όπως και τα κακά. Μην πας στην πλευρά του υπέρμετρου εγωισμού. Μπορεί αυτό να απομακρύνει ανθρώπους που αξίζουν να είναι κοντά σου.
Φιλικά
Agorafoviagr
Δημοσίευση σχολίου