Σκιρτήματα

Μαίνεται ο άνεμος
στο ακρογιάλι

με τα σεπτά ανομήματα

αιρετικών φιλιών

και χτύπων άστεγων

που κρύβονται στις σκιές

και στα φυλλώματα

των απολιθωμένων δέντρων

και των οιμωγών

π΄ ακούγονται στη διαπασών

και διαπερνούν τη σκοτοδίνη μου

Ακροβατεί το όνειρο

κι αργοσαλεύει μέσα μου,

κενό ατέρμονο και δάκρυ

νόθα φιλέματα της θύελλας,

αχνά σκιρτήματα της πλάνης

που ασελγεί

πάνω στις λέξεις μου

πριν γίνουν ποιήματα κι ανάσες

κι απογυμνώσουν τη σιωπή,

πριν πορευτούν

πάνω στο σώμα σου

και το λεηλατήσουν

(c) Τάκης Τσαντήλας

Σκέψεις...!

1. Life isn't fair, but it's still good.
Η ζωή δεν είναι δίκαια, αλλά εξακολουθεί να είναι καλή.

2. When in doubt, just take the next small step.
Όταν αμφιβάλεις, κάνε ένα μικρό επόμενο βήμα.

3. Life is too short to waste time hating anyone.
Η ζωή είναι τόσο μικρή για να χάνουμε χρόνο για να μισούμε κάποιον.

4. Don't take yourself so seriously. No one else does.
Μην παίρνεις τον εαυτό σου τόσο σοβαρά. Κανείς άλλος δεν το κάνει.

5. Pay off your credit cards every month.
Να αποπληρώνεις την πιστωτική σου κάρτα κάθε μήνα.

6. You don't have to win every argument. Agree to disagree.
Δεν χρειάζεται να κερδίζεις κάθε αντιπαράθεση. Συμφώνησε να διαφωνείς.

7. Cry with someone. It's more healing than crying alone.
Κλάψε με κάποιον. Είναι περισσότερο θεραπευτικό από το να κλαις μόνος.

8. It's OK to get angry with God. He can take it.
Δεν υπάρχει πρόβλημα να εξαγριωθείς με τον Θεό. Μπορεί να το αντέξει.

9. Save for retirement starting with your first paycheck.
Αποταμίευε για την σύνταξή σου αρχίζοντας με τον πρώτο σου μισθό.

***ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ***: ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΚΙΛΤΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ

Αν συμφωνείτε με το ακόλουθο κείμενό μου, στείλτε το στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις που ακολουθούν και διαδώστε το όσο μπορείτε. Όλοι μαζί ίσως μπορούμε να κάνουμε κάτι.

Γιατί το να μην αντιδράς σε ένα ΕΓΚΛΗΜΑ σε κάνει συνυπεύθυνο γι αυτό.

Μαύρος Γάτος


ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ:

sg-web-president@ec.europa.eu
(το email του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. José Manuel Barroso)

stavros.dimas@ec.europa.eu
(το email του Επίτροπου Περιβάλλοντος της Ε.Ε. κ. Σταύρου Δήμα)

http://blogs.ec.europa.eu/dimas/ (το blog του Επιτρόπου Περιβάλλοντος Σταύρου Δήμα)

και η φόρμα επικοινωνίας με τους πολίτες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Κοινοποιήστε το και στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας



ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ


TO:
1. M. José Manuel Barroso, President of the European Commission
2. M. Stavros Dimas, EU Commissioner for the Environment
3. The European Parliament

REGARDING:
Unprecedented Environmental Disasters in Greece and Hunting Restoration



Ladies and Gentlemen

On November 14, 2007, the Greek Government have violated a decree of the Supreme Administrative Court of Greece (“Symvoulio tis Epikrateias”) regarding a provisional total ban on hunting, and have permitted anew hunting throughout Greece, even in the heavily devastated areas of last summer’s unprecedented fires (imposing locally some minor restrictions). The related Ministerial Decree has been signed by the Minister of Agricultural Development m. K. Kiltidis.

We live in an era of rapid climatic changes originating in the human activities and having tremendous and catastrophic consequences for the whole Planet’s ecosystems. Last summer, unprecedentedly disastrous fires have devastated 30,000 hectars of wild forest and agricultural land in Greece, bringing a lot of wildlife species to the borders of extinction, by the means of decimating their populations and destroying their natural habitats.

Having considered the above arguments, we regard the aforementioned arbitrary decision of Minister Kiltidis and of the Greek Government on hunting feloniously disastrous, and we kindly ask for your proper action.

With Honour
(full name and address)


ΠΡΟΣ:
Τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. José Manuel Barroso
Τον Επίτροπο Περιβάλλοντος της Ε.Ε. κ. Σταύρο Δήμα
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

ΘΕΜΑ:
Οι πρόσφατες άνευ προηγουμένου περιβαλλοντικές καταστροφές στην Ελλάδα και η επανανομιμοποίηση του κυνηγιού

ο

Κυρίες και Κύριοι

Στις 14 Νοεμβρίου 2007 η Ελληνική Κυβέρνηση παραβίασε την απόφαση του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου της Ελλάδας (του Συμβουλίου της Επικρατείας) για καθολική προσωρινή αναστολή του κυνηγιού, και επέτρεψε εκ νέου το κυνήγι σε όλη την ελληνική επικράτεια, συμπεριλαμβανομένων και των πυρόπληκτων περιοχών του φετινού καλοκαιριού (με κάποιους επουσιώδεις περιορισμούς). Την σχετική Υπουργική Απόφαση υπέγραψε ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Κ. Κιλτίδης.

Βρισκόμαστε σε μιαν εποχή ραγδαίων ανθρωπογενών κλιματικών αλλαγών, με τεράστιες και καταστροφικές συνέπειες για τα οικοσυστήματα του Πλανήτη. Το περσινό καλοκαίρι πρωτοφανούς έκτασης πυρκαγιές έκαψαν 3.000.000 στρέμματα στην Ελλάδα, και έφεραν πολλά είδη άγριων ζώων στα όρια της επιβίωσης, αποδεκατίζοντας τους πληθυσμούς τους και καταστρέφοντας τους βιοτόπους τους.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, θεωρούμε την ανωτέρω αυθαίρετη κίνηση της Ελληνικής Κυβέρνησης δια του Υφυπουργού κ. Κιλτίδη εγκληματικά καταστροφική για την άγρια πανίδα και για το περιβάλλον γενικότερα, και παρακαλούμε για τις δικές σας ενέργειες.

Με τιμή

(ονοματεπώνυμο, πλήρης διεύθυνση)

17 του μήνα Νοέμβρη....

...ποιά χρονολογία άραγε???

Ο Νικόλας είχε αρραβωνιαστεί την Αννα μέσα στην ταραγμένη εποχή του εμφυλίου.Αγαπούσε με πάθος ο ένας τον άλλον με όλη την δύναμη του έρωτα που προσδιορίζει η νιότη.
Εκείνος έκανε τις επαναστάσεις του και διάλεξε την μεριά των χαμένων.Εκείνη καρτερούσε τις καλύτερες μέρες....που ποτέ δεν ήρθαν.
Ο Νικόλας δεν έφυγε στην Τασκένδη με τα συντρόφια του.Τον έκλεισαν στο Γεντί-κουλέ,ως ύποπτο για την απόπειρα δολοφονίας του αντιβασιλέα Δαμασκηνού κι η Αννα πότιζε με δάκρυα τα προικιά που κεντούσε τα βράδια κάνοντας ευχές και προσευχές στους αγγέλους.
Μόνη συντροφιά του Νικόλα στην φυλακή ο Ιταλός ο Λουίτζι,ο συγκρατούμενος και η Τασία η αδελφή του που πήγαινε το καθημερινό φαγητό,που το μοιράζονταν οι δύο φυλακισμένοι.

Οταν έγινε η δίκη του ξαναείδε την Αννα μετά απο πολύ καιρό.Τον ικέτευσε να φύγουν στο παραπέτασμα."ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΜΑΙ" της είπε.Δεν είμαι εγκληματίας για να δραπετεύσω.Στην χώρα μου και στον αγώνα μου θα μείνω μέχρι να πεθάνω.Κι έτσι έγινε...
Με κόκκινη γραβάτα και κόκκινο λουλούδι στο πέτο(που το βρήκε άραγε)πήγε στο δικαστήριο.Το κόμμα ήταν ο μεγάλος απών...(τ'ακούς Δαμανάκη και Παπαρήγα και ο,τι σκατά είστε εσείς που θέλετε την κουτάλα μόνο?)
Τον έβγαλαν υπο επιτήρηση της αστυνομίας με εγγύηση 60000 δραχμές που μαζεύτηκαν απο τους φτωχότερους των φτωχότερων συγγενών και φίλων.Ξαναμπλέχτηκε πάλι με τις ιδέες του και τις εμμονές του για την ισότητα των ανθρώπων,και οι γονείς της Αννας την πάντρεψαν για να ξεφύγει πια απο τον Νικόλα τον ληστή.
Ανταλλάξανε κάποια γράμματα,αλλά ήταν πια αργά και για τους δύο.
Ο Νικόλας ο ληστής πέθανε στα 26 του φτύνοντας και καταπίνοντας το αίμα της φυματίωσης που του χάρισε η πατρίδα-Ελλαδα μέσα στο γεντι-κουλέ.



Κι επειδή"θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία"όπως λέει και ο Ανδρέας Κάλβος,το hasta siempre νομίζω πως πάει καλύτερα για τον θειό μου τον Νικόλα(που ποτέ δεν τον γνώρισα) που ξόδεψε την ζωή και άφησε να τον απαρνηθεί η Αννα για τα πιστεύω του.Κάτι σαν τον Ερνέστο ήταν κι αυτός....Χαμένος.Νόμιζε πως θα φτιάξει εναν καλύτερο κόσμο.

17 του Νοέμβρη κλαίνε οι ψυχές πάντα για την ανθρώπινη καταπίεση,την ανισότητα και την αδικία.....

Hasta siempre

Το ροζ φόρεμα

Κάποτε ένα μικρό κορίτσι καθόταν μόνο του στο πάρκο.
Όλοι το προσπερνούσαν και κανείς δεν σταματούσε να δει γιατί έμοιαζε να
είναι τόσο θλιμμένο. Ντυμένο με ένα φθαρμένο ροζ φορεματάκι, ξυπόλυτο
και βρώμικο, το κορίτσι απλά καθόταν εκεί και παρακολουθούσε τους
ανθρώπους που περνούσαν. Ποτέ δεν δοκίμασε να τους μιλήσει. Ποτέ δεν πρόφερε μία λέξη.

Πολλοί άνθρωποι πέρασαν μπροστά της αλλά κανένας δεν σταμάτησε.
Την επόμενη μέρα η περιέργειά μου με οδήγησε πίσω στο πάρκο. Ήθελα να
δω αν το μικρό κορίτσι θα ήταν ακόμα εκεί.
Και ναι, ήταν εκεί, στην ίδια ακριβώς θέση όπου ήταν και την
προηγούμενη μέρα και με το ίδιο λυπημένο βλέμμα.
Σήμερα όμως θα έκανα το βήμα, θα πλησίαζα το μικρό κορίτσι. Εξάλλου
ένα πάρκο γεμάτο κόσμο δεν είναι το κατάλληλο μέρος για να παίζει ένα
μικρό παιδί ολομόναχο.

Καθώς πλησίαζα μπορούσα να δω την πλάτη του κοριτσιού. Είχε ένα
περίεργο σχήμα. Σκέφτηκα ότι αυτός ήταν ίσως ο λόγος, που οι άνθρωποι την
προσπερνούσαν χωρίς να κάνουν καμία προσπάθεια να της μιλήσουν.
Οι παραμορφώσεις δεν είναι καλοδεχούμενες στην κοινωνία μας, και αυτό
οδηγεί στον αποκλεισμό αυτών που είναι διαφορετικοί.
Καθώς πλησίασα, το μικρό κορίτσι χαμήλωσε ελαφρά τα μάτια για να
αποφύγει tο εξεταστικό βλέμμα μου. Μπορούσα τώρα να διακρίνω πιο καθαρά το
σχήμα της πλάτης της. Είχε κάτι περίεργο, που έμοιαζε σαν μια παράξενη
καμπούρα. Της χαμογέλασα για να της δείξω ότι όλα ήταν εντάξει. Ήμουν εκεί για να
την βοηθήσω, για να μιλήσουμε.

Έκατσα κάτω δίπλα της και την χαιρέτησα με ένα 'γειά'. Το μικρό
κορίτσι έδειξε να ξαφνιάζεται και αφού με κοίταξε έντονα στα μάτια για λίγο
απάντησε 'γειά'. Της χαμογέλασα και μου χαμογέλασε κι αυτή ντροπαλά.
Αρχίσαμε να μιλάμε και συνεχίσαμε μέχρι που σουρούπωσε και το πάρκο
άδειασε από κόσμο.
Την ρώτησα γιατί ήταν τόσο θλιμμένη.
Το μικρό κορίτσι με κοίταξε με το λυπημένο μουτράκι του και απάντησε
"γιατί είμαι διαφορετική".
"Αυτό είναι αλήθεια" είπα εγώ χαμογελώντας.
"Το ξέρω" είπε το μικρό κορίτσι και φάνηκε να μελαγχολεί περισσότερο.
"Μικρή μου" της είπα, "μου θυμίζεις έναν γλυκό και αθώο άγγελο".
Με κοίταξε και χαμογέλασε, μετά σηκώθηκε αργά και είπε "αλήθεια το λές?"
"Ναι, είσαι σαν ένας μικρός φύλακας άγγελος που στάλθηκε να φυλάει
τους ανθρώπους που περνούν".

Εκανε με το κεφάλι της ένα καταφατικό νεύμα και χαμογέλασε πάλι.
Καθώς έκανε αυτό, άνοιξε την πλάτη του ροζ της φορέματος και από μέσα
βγήκαν και απλώθηκαν δύο λευκά φτερά, "ναι είπε, αυτό είμαι, είμαι ο
δικός σου φύλακας άγγελος".
Έμεινα άφωνος, σίγουρος πως όλα αυτά ήταν παιγνίδια της φαντασίας μου.
Τότε το κορίτσι είπε "Για μία φορά σκέφτηκες κάποιον άλλο εκτός από
τον εαυτό σου. Η αποστολή μου εδώ ολοκληρώθηκε".

Σηκώθηκα τότε όρθιος και είπα " Περίμενε, γιατί κανείς δεν σταμάτησε
να βοηθήσει έναν άγγελο;"
Με κοίταξε, χαμογέλασε και είπε "Είσαι ο μόνος που μπορούσε να με δει" και
μετά εξαφανίστηκε.

Και μ' αυτό η ζωή μου άλλαξε ριζικά.

Έτσι, όταν νομίζεις ότι δεν έχεις κανένα, να θυμάσαι ότι ο άγγελος σου
είναι κοντά σου και σε προσέχει.

Όπως λέει και η ιστορία, όλοι χρειαζόμαστε κάποιον .....

Και ο καθένας από τους φίλους σου είναι ένας άγγελος με τον δικό του
τρόπο....


σ.σ. Ευχαριστώ τη φίλη μου Σία που μου έστειλε αυτό το μήνυμα. Με συγκίνηση το αφιερώνω σε όλους μας, όπως και το παρακάτω τραγούδι! Μαριαλένα

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

Toni Braxton - How could an angel break my heart

Δεν γεράσαμε ακόμα....

...και δεν γίναμε αναπαυόμενοι και αναίσθητοι.



Μπορούμε να ξεσηκώσουμε τους ανθρώπους και να πούμε:no more excuses....
Στην αδικία......