14 Φεβρουαρίου...λιγες ώρες μετα!

>Nel cielo passano le nuvole
Che vanno verso il mare
Sembrano fazzoletti bianchi
Che salutano il nostro amore
Dio, come ti amo
Non è possibile
Avere tra le braccia
Tanta felicità
Baciare le tue labbra
Che odorano di vento
Noi due innamorati
Come nessuno al mondo
Dio, come ti amo
Mi vien da piangere
In tutta la mia vita
Non ho provato mai
Un bene così caro
Un bene così vero
Chi può fermare il fiume
Che corre verso il mare
Le rondini nel cielo
Che vanno verso il sole
Che può cambiar l'amore
L'amore mio per te
Dio, come ti amo...

(σε ελεύθερη μετάφραση από την Παναγιώτα)

Στον ουρανό ταξιδεύουν τα σύννεφα
κι έρχονται απέναντι στην θάλασσα,μοιάζουν σαν άσπρα μαντηλάκια που χαιρετάνε την αγάπη μας.
Θεέ μου πόσο σ'αγαπώ...
Δεν είναι δυνατόν να κρατήσει μια αγκαλιά τόση ευτυχία...
Φιλώ τα χείλη σου (που έχουν την μυρωδιά του ανέμου)
Εμεις οι δύο,ερωτευμένοι,σαν να είμαστε μοναδικοί στον κόσμο...
Θεέ μου,πόσο σ'αγαπώ!
Θέλω να κλάψω...σε όλη μου την ζωή δεν δοκιμάστηκα ποτέ έτσι,
μ'αυτόν τον τρόπο της αγάπης,
μ'αυτόν τον τρόπο της αλήθειας,
Ποιός μπορεί να σταματήσει το ποτάμι
να χυθεί μέσα στην θάλασσα?
(ποιός μπορεί να σταματήσει)τα χελιδόνια στον ουρανό να πετάνε ψάχνοντας τον ήλιο?
Ποιός μπορεί ν'άλλάξει την αγάπη?????
Την αγάπη μου για σένα....

Dio come ti amo!!!!!

Με την αγάπη μου αφιερωμένο στην συντροφιά των Α.Μ.ερωτευμένων και....μη!