Θέλω αυτό που είμαι να δηλώσω

Θέλω να κλάψω, έτσι νιώθω
όπως κλαίνε τα παιδιά
στο τελευταίο το θρανίο
γιατί δεν είμαι ποιητής,
ούτε άντρας, ούτε φύλλο,
μα σφυγμός πληγωμένος
που τα πράγματα σκαλίζει
απ' την άλλη τους μεριά.

Θέλω να κλάψω,
τ' όνομά μου να φωνάξω
Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα,
στην όχθη τούτης της λίμνης
αυτό που είμαι να δηλώσω,
άνθρωπος με αίμα
που αρνιέται τη χλεύη
και τους υπαινιγμούς των λέξεων.

Εδώ, πλάι στο γυμνό νερό
την ελευθερία μου ζητώ,
την ανθρώπινη αγάπη μου
όχι για το πέταγμα
που ίσως μου δώσει,
το φως ή τον καυτό ασβέστη
μα για τον ενεστώτα χρόνο μου
που περιμένει
στη σφαίρα της τρελής αύρας.

Στο όμορφο κι ευγενικό κάλεσμα της καλής μου φίλης
και συν-ταξιδεύτρας στο όμορφο ταξίδι των αισθήσεων
και των συν-αισθημάτων Μαριαλένας, καταθέτω ένα υπέροχο,
κατά την άποψη μου, ποίημα του αγαπημένου Ισπανού ποιητή
Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα με την αγάπη μου και τις ευχές μου
για έναν όμορφο και δημιουργικό μήνα στους φίλους
και συν-ταξιδευτές Ανώνυμους κι Επώνυμους μελαγχολικούς..

_ Τάκης Τσαντήλας _

http://aiolos.pblogs.gr