ΣΑΧΑΡΑ

Νότια της Ελλάδας, και από τα Βόρεια παράλια της Αφρικής ξεκινάει προς την ενδοχώρα ένας τόπος μαγικός. Ενας τόπος μύθων , ηρεμίας, και μοναδικών χρωμάτων. Είναι ο τόπος των Χίλιων και μιάς Νυχτών.
Εδώ όλα κυλούσαν ήσυχα, για τις παραδοσιακές φυλές της απέραντης άμμου. Βεδουίνοι και Φελλάχοι αντάλλασαν τα προιόντα τους ταξιδέυοντας πάνω σε προκαθορισμένες γραμμές από την μία όαση στην άλλη, έχοντας οδηγό τον καθαρό έναστρο γαλαξία πάνω από τα καλυμένα κεφάλια τους. Στίς ενδιάμεσες στάσεις κι αν κάποια αμμοθύελα τους εμπόδιζε, στήναν πρόχειρους καταυλισμούς, και πολύ σύντομα μέσα στη Αραβική νύχτα, μελωδικές φωνές με την βοήθεια του ανέμου έφευγαν μακρυά πρώτες, πέρα στο μαύρο κενό, προς τις οάσεις!
Τυχερός όποιος θα βρεθεί κάπου εκεί γύρω για ν'ακούσει.
Οι καμήλες απ'έξω στην σειρά γονατισμένες, με υψωμένους τους λαιμούς τους, και με μισόκλειστα τα μάτια τους ακίνητες μέσα στην αμμοθύελα, περιμένουν καρτερικά το πρωί, για να ξεκινήσουν.

Υπάρχουν εποχές του χρόνου που, αντίθετα από ότι θα περίμενε κανείς οι συνεχείς βροχές δίνουν άλλη όψι στην άμμο, και περισσή ζωή στα πηγάδια και την βλάστηση των Οάσεων.
Το μεγαλύτερο όμως διάστημα του χρόνου η ξηρασία είναι η φυσιολογική εικόνα του τόπου.
Τότε στην επιφάνεια κάτω από ένα φυσικό κανόνα έλξης οι μικροί κόκκοι άμμου, ενώνονται μαζί τους πολλοί φτιάχνοντας μιά συνεκτική "κρούστα", και πάλι σοφά, για να συγκρατείται στη θέση του όλη αυτή η τεράστια θάλασσα άμμου και να μη καταπιεί τα διπλανά οικοσυστήματα το Νότου και του Ευρωπαικού Βορρά.
Μόνο καποιοι αέρηδες από το Νοτιά που τσουρουφλίζουν την Μεσόγειο, μία ή δυό φορές το χρόνο καταφέρνουν να σηκώσουν μόρια από τη βαριά κρούστα και να τη φέρουν πάνω από τα κεφάλια των παραξενεμένων "Ευρωπαίων", της Μάλτας, της Σικελίας, της Καλαβρίας, της Κρήτης, της Κύπρου, της... Αθήνας.

Σήμερα στις πιο πολλές οάσεις οι καμήλες αποτελούν τουριστικό αξιοθέατο και attraction, για τους εκατομμύρια τουρίστες που κατακλύζουν τις Βόρειες Αφρικανικές χώρες, αποζητώντας να ζήσουν Αραβικές μαγικές Νύχτες και ονειρεμένες.
Θηριώδη τετρακίνητα Hammer και άλλα ενεργοβόρα θορυβώδη οχήματα, οργώνουν χωρίς λόγο τις περισσότερες φορές και σε ανεξέλεγκτες πορείες, την επιφανειακή συνεχή αμμώδη κρούστα της ερήμου. Οδηγοί ξαμολημένοι από τις φυλακές της δυτικότροπης ζωής, ζουν την ψευδαίσθηση ενός ράλι Paris-Dakkar, σηκώνοντας στο πέρασμά τους σύννεφα άμμου .

Το έργο των Νοτιάδων είναι πολύ πιο εύκολο τώρα, και το φαινόμενο του κίτρινου ουρανού πολύ πιό συχνό πάνω από τη Μεσόγειο, ενώ η τεράστια αμμοθάλασσα της Σαχάρας μας καταπίνει σιγά σιγά.