Ανανέωση (με άλφα κεφαλαίο)

Ποσείδι 2006. 10 μέρες. 240 ώρες γεμάτες με μπάνιο στη θάλασσα, ύπνο στο αντίσκηνο, σοβαρές και μη συζητήσεις με γνωστούς και αγνώστους, μακριά από οτιδήποτε ηλεκτρονικό (πέρα του απαραίτητου κινητού τηλεφώνου - και αυτό υπο περιορισμό), τρέλες στην παραλία, φαγητό με κουπόνια, δαπίτικα σάντουιτς, ξεφάντωμα στο μπιτσόμπαρο (beach-o-bar-o), μουντιάλ στην γαλάζια καντίνα, τα πρώτα τσιγάρα, άπειρες ώρες ακούγοντας τρίτο πρόγραμμα και "λύρα μεσημεριού", χωρίς γκόμενα, χιλιάδες ώρες παλέρμο, λίγα εκατοστά καλοκαιρινής βροχής, μεσημέρια με βιβλίο στο χέρι, παιχνίδια με μπάλα, έντεχνα τραγούδια με κιθάρα τραγουδημένα από παράφωνους πανεπιστημιακούς σοσιαλιστές, ατελείωτα βράδια με ποτό και προσωπικές εξομολογήσεις, εν κατακλείδι, το τέλος μιας μακράς περιόδου μελαγχολίας που ελπίζω να μην επιστρέψει - τουλάχιστον σύντομα.