Δεν θέλω να διαλέγω πια
θα ακροβατώ εκεί σε μια κλωστή
τεντωμένη στο βάραθρο της ψυχής
είπε κι αφέθηκε στο κενό
και κοίτα !
Αιωρείται πνεύμα αθάνατο
παλινδρομεί ανάμεσα στις συμπληγάδες
mat..
Εκφραζoμαστε με λεξεις, με χρωματα, με νοτες... με την καρδια μας!
6 σχόλια:
Λιτό μα ρεαλιστικό. Λίγα λόγια, δε χρειάζονται παχηλές ιαχές για να δίξουμε τον πόνο. Λιτότητα στις λέξεις, πλούος στο συναίσθημα, αυτό είναι δημιουργία. Μπράβο.
Το έχω διαβάσει πολλές φορές, θέλω να γράψω κάτι αλλά.. τι?
Να είσαι καλά mat:)
ο δείμος του πολίτη ...@ ετσι είναι συνήθως οι κραυγές λιτές
Την καλησπέρα μου !!!
mario ...@ Οχι τίποτα μην πείς θα ταλαντώσει το σχοινί...
Να είσαι και εσύ καλά :-)
Οι λιτες κραυγες ειναι αυτες που εκφραζουν την πιο μεγαλη θλιψη...
Καλησπερα κι απο μενα...
Η λιτότητα είναι το άπαν της δημιουργίας. Ο Σεφέρης διατράνωνε λιτά να γράφουν οι ποιητές, απλά χωρίς λεκτικούς πληθωρισμούς. Χωρίς ερωτικούς βερμπαλισμούς. Ο ήχος της πένας αρκεί για να φανεί η γραφή. Δεν έχουμε ανάγκη από ηχητικές παρακρούσεις. Αλλιώς μιλάμε για ποιητικό αυνανισμό -παραφράζοντας αγαπημένο συνθέτη.
Ματ καλησπέρα! Όταν γράφω για τα δικά μου αισθήματα, αισθάνομαι πως μπορώ να αγγίξω βάθη που τους άλλους ανθρώπους τους τρομάζουν. Σε κάθε λέξη σου προσπαθώ να δω την ελευθερία, την εξιλέωση, μα διακρίνω την ελεύθερη βούληση και μόνο - και τώρα είναι δική σου σειρά να με τρομάξεις.
Ακολούθα την καρδιά σου, τίποτε άλλο! φιλιά, Μαριαλένα
Δημοσίευση σχολίου