Σκιρτήματα

Μαίνεται ο άνεμος
στο ακρογιάλι

με τα σεπτά ανομήματα

αιρετικών φιλιών

και χτύπων άστεγων

που κρύβονται στις σκιές

και στα φυλλώματα

των απολιθωμένων δέντρων

και των οιμωγών

π΄ ακούγονται στη διαπασών

και διαπερνούν τη σκοτοδίνη μου

Ακροβατεί το όνειρο

κι αργοσαλεύει μέσα μου,

κενό ατέρμονο και δάκρυ

νόθα φιλέματα της θύελλας,

αχνά σκιρτήματα της πλάνης

που ασελγεί

πάνω στις λέξεις μου

πριν γίνουν ποιήματα κι ανάσες

κι απογυμνώσουν τη σιωπή,

πριν πορευτούν

πάνω στο σώμα σου

και το λεηλατήσουν

(c) Τάκης Τσαντήλας