Χαλίλ Γκιμπράν:Ο κήπος του προφήτη
Μακάρι να'μουν δέντρο άνανθο και άκαρπο,
Γιατί ο πόνος της αφθονίας είναι πιο πικρός από την ακαρπία.
Κι η θλίψη του πλούσιου που απ'αυτόν κανένας δεν παίρνει,
μεγαλύτερη από τον πόνο του ζητιάνου που κανένας δεν του δίνει.
Μακάρι να'μουνα πηγάδι,ξερό και στερεμένο
κι οι άνθρωποι να μου πετούσαν πέτρες,
γιατί αυτό πιο εύκολα θα μπορούσα να υποφέρω
παρά να είμαι μια πηγή με ζωντανό νερό
που πλάι της περνούν οι άνθρωποι χωρίς να πίνουν.
Μακάρι να'μουνα καλάμι που το πατούν τα πόδια,
γιατί αυτό θα'ταν καλύτερο παρά να είμαι λύρα ασημόχορδη,
σε σπίτι που ο κύριος του δεν έχει δάχτυλα.
Και τα παιδιά του είναι κουφά.
Φαραώνα μου,ιδού!
Μετά την πρόσκληση σου ήξερα ήδη τις λέξεις που χόρευαν στο μυαλό μου.Το βιβλίο το έπιασα με κλειστά μάτια.Είναι σε εμφανή θέση μαζί με κάποια άλλα που τα ξαναδιαβάζω εδώ και πολλά χρόνια......
Καλό Σ/Κ να έχετε φίλοι συνοδοιπόροι!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Τα λόγια του Χαλίλ Γκιμπράν είναι σαν την όαση στην έρημο Παναγιώτα μου. Απλά προσκυνώ την φώτιση αυτού του ανθρώπου και σ' ευχαριστώ για το απόσπασμα που έβαλες!
Φιλιά πολλά και από μένα!
Παναγιωτα ο Χαλιλ Γκιμπραν ειναι πολυαγαπημενος μου.
Καλα δεν θα μπορουσες να βαλεις τιποτα καλυτερο!
Μπραβο κοπελα μου!
Υ π ε ρ ο χ ο το ποιημα.
φιλια!
Μαριαλένα μου,εσύ ξέρεις τουλάχιστον,πως ο Προφήτης και οι ψαλμοί του Δαβίδ υπάρχουν σε εκείνες τις"περίεργες"ώρες των προσωπικών μου διαλογισμών.
Θα σου γράψω τις παρακάτω λέξεις του,που με προβλημάτισαν πάρα πολύ κατά καιρούς.
>>Μα ποτέ η αγάπη δεν γνωρίζει το ίδιο της το βάθος,πριν φτάσει η ώρα του χωρισμού<<
Ετσι είναι τελικά!Μόνο όταν χάνουμε κάτι μπορούμε να εκτιμήσουμε αν και πόσο το αγαπήσαμε πραγματικά...
Φαραώνα μου,πραγματικά είναι αγαλλίαση ψυχής τα λόγια αυτού του βιβλίου!
Τι πρώτα να αναφέρω?
Ειδικά όταν μιλάει για την άδολη και αληθινή αγάπη-που λείπει-από τις άθλιες ζωές μας.
>>Οταν η αγάπη σε καλεί ακολούθησε την.Μ'όλο που τα μονοπάτια της είναι τραχιά κι'απότομα<<
Γι όλους εμάς με αγάπη!!!
ετσι είναι
το μονοπάτι του εξαγνισμού του είναι μας είναι δύσβατο και με αγκάθια.
Σευχαριστώ κι εγώ. πολύ όμορφο
Δυσβάσταχτη όλη η ανθρώπινη ύπαρξη,Σάκη μου, σαν αρχίσει να ξεφυλλίζει τα τεφτέρια του εξαγνισμού ...
Καλή εβδομάδα σε όλους!
Από τ' αγαπημένα!!! Σ' ευχαριστούμε. Καλή βδομάδα
Χαίρομαι που πολύ από εμάς το συγκαταλέγουμε στα αγαπημένα μας1
Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου