Μια γυναίκα τριγυρνούσε σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο όταν παρατήρησε μια αφίσα που ανακοίνωνε ένα νέο ανθοπωλείο. Μπαίνοντας μέσα στο ανθοπωλείο ένιωσε μεγάλη έκπληξη: ήταν άδειο, χωρίς λουλούδια, βάζα, συνθέσεις και ο ίδιος ο Θεός στεκόταν πίσω από τον πάγκο.
"Μπορείς να ζητήσεις ό,τι θέλεις", είπε ο Θεός.
"Θέλω να είμαι ευτυχισμένη. Θέλω ειρήνη, χρήματα, την δυνατότητα να με κατανοούν. Θέλω να πάω στον παράδεισο όταν πεθάνω. Και όλα αυτά τα θέλω και για τους αγαπημένους μου".
Ο Θεός άνοιξε μερικά δοχεία από το ράφι που βρισκόταν πίσω του, πήρε μερικούς κόκκους από μέσα και τους έδωσε στην γυναίκα.
"Τώρα έχεις τους σπόρους", είπε ο Θεός. "Ξεκίνησε φυτεύοντάς τους, γιατί εδώ δεν πουλάμε τους καρπούς".
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Γεια σου Αννα
Πολυ ωραιο αυτο που ποσταρησες.Ετσι ειναι αμα δεν σπειρεις δεν θεριζεις.
Καλο βραδυ.
Το θέμα είναι τους σπόρους αυτούς να μην τους κρατήσουμε σε μια τσέπη ξεχασμένους, αλλά να τους φυτέψουμε και να τους φροντίσουμε με πολλή αγάπη για να γίνουν αυτό που πρέπει, αλλιώς δεν γίνεται τίποτα ό,τι και αν λέμε!
Καλησπέρα Άννη μου κι από μένα!
Κάτι τέτοιο είχε πει και σε μιά παραβολή ο Χριστός αν θυμάμαι καλά
Θεεικά λόγια!
Βαθιά νοήματα!
Ανθρώπινες οι επιλογές!
Δημοσίευση σχολίου