Ο Ντβαρ Εβ συγκόλλησε τελετουργικά με χρυσάφι την τελική σύνδεση. Τα μάτια μιάς ντουζίνας από κάμερες τηλεοράσεως τον παρατηρούσαν κι ο υποαιθέρας μετέδιδε στο Σύμπαν μιά ντουζίνα εικόνες αυτού που έκανε.
Μετά ορθώθηκε κι έκανε μιά καταφατική κίνηση του κεφαλιού στον Ντβαρ Ρειν. Επειτα προχώρησε και πήγε και στάθηκε πλάι στον διακόπτη. όταν τον ανέβαζε θα συμπλήρωνε την επαφή. Και τότε αυτός ο διακόπτης θα συνέδεε, μονομιάς όλες τις τερατώδεις υπολογιστικές μηχανές, όλων των κατοικημένων πλανητών του Σύμπαντος-ενενήντα έξι δισεκατομμύρια πλανήτες- σ'ένα υπερκύκλωμα. θα τους συνέδεε όλους σ'έναν υπερυπολογιστή, μιά μηχανή κυβερνητικής που θα συνδύαζε τη γνώση απ'όλους τους γαλαξίες.
Ο Ντβαρ Ρειν μίλησε σύντομα στα τρισεκατομμύρια που τον έβλεπαν και τον άκουγαν. Επειτα σώπασε για μιά στιγμή και τελικά είπε
-Τώρα Ντβαρ Εβ!
Ο Ντβαρ Εβ ανέβασε τον διακόπτη. Ακούστηκε ένας δυνατός βόμβος. Ηταν η ροή η δύναμη που αποδεσμευόταν από ενενηντα έξι δισεκατομμύρια πλανήτες. Φώτα αναβόσβησαν και μετά σταθεροποιήθηκαν σ'όλη την απέραντη επιβάνεια του πίνακα ελέγχου που ήταν ολόκληρα μίλια μακρύς.
Ο Ντβαρ Εβ έκανε ένα βήμα πίσω και πήρε μιά βαθιά αναπνοή.
-Η τιμή να κάνετε την πρώτη ερώτηση είναι δική σας. Ντβαρ Ρειν
-Ευχαριστώ, είπε ο Ντβαρ Ρειν, Θα είναι μιά ερώτηση στην οποία καμιά μηχανή κυβερνητικής δεν μπόρεσε ως τώρα να απαντήσει.
Γύρισε και αντιμετώπισε τη μηχανή.
-Υπάρχει Θεός?
Η δυνατή φωνή απάντησε χωρίς δυσταγμό, χωρίς ν'ακουστέι ούτε ένα "κλικ" από κανένα διακόπτη.
-Ναι, τώρα υπάρχει ένας Θεός.
Ξαφνικός τρόμος αλλοίωσε το πρόσωπο του Ντβαρ Εβ.
Ορμησε ν'αρπάξει τον διακόπτη.
Μιά αστραπή κι ένας κεραυνός από τον ανέφελο ουρανό τον χτύπησε και τον έριξε κάτω λιώνοντας τα μέταλλα του διακόπτη και κλείνοντάς τα για πάντα.
Μετά ορθώθηκε κι έκανε μιά καταφατική κίνηση του κεφαλιού στον Ντβαρ Ρειν. Επειτα προχώρησε και πήγε και στάθηκε πλάι στον διακόπτη. όταν τον ανέβαζε θα συμπλήρωνε την επαφή. Και τότε αυτός ο διακόπτης θα συνέδεε, μονομιάς όλες τις τερατώδεις υπολογιστικές μηχανές, όλων των κατοικημένων πλανητών του Σύμπαντος-ενενήντα έξι δισεκατομμύρια πλανήτες- σ'ένα υπερκύκλωμα. θα τους συνέδεε όλους σ'έναν υπερυπολογιστή, μιά μηχανή κυβερνητικής που θα συνδύαζε τη γνώση απ'όλους τους γαλαξίες.
Ο Ντβαρ Ρειν μίλησε σύντομα στα τρισεκατομμύρια που τον έβλεπαν και τον άκουγαν. Επειτα σώπασε για μιά στιγμή και τελικά είπε
-Τώρα Ντβαρ Εβ!
Ο Ντβαρ Εβ ανέβασε τον διακόπτη. Ακούστηκε ένας δυνατός βόμβος. Ηταν η ροή η δύναμη που αποδεσμευόταν από ενενηντα έξι δισεκατομμύρια πλανήτες. Φώτα αναβόσβησαν και μετά σταθεροποιήθηκαν σ'όλη την απέραντη επιβάνεια του πίνακα ελέγχου που ήταν ολόκληρα μίλια μακρύς.
Ο Ντβαρ Εβ έκανε ένα βήμα πίσω και πήρε μιά βαθιά αναπνοή.
-Η τιμή να κάνετε την πρώτη ερώτηση είναι δική σας. Ντβαρ Ρειν
-Ευχαριστώ, είπε ο Ντβαρ Ρειν, Θα είναι μιά ερώτηση στην οποία καμιά μηχανή κυβερνητικής δεν μπόρεσε ως τώρα να απαντήσει.
Γύρισε και αντιμετώπισε τη μηχανή.
-Υπάρχει Θεός?
Η δυνατή φωνή απάντησε χωρίς δυσταγμό, χωρίς ν'ακουστέι ούτε ένα "κλικ" από κανένα διακόπτη.
-Ναι, τώρα υπάρχει ένας Θεός.
Ξαφνικός τρόμος αλλοίωσε το πρόσωπο του Ντβαρ Εβ.
Ορμησε ν'αρπάξει τον διακόπτη.
Μιά αστραπή κι ένας κεραυνός από τον ανέφελο ουρανό τον χτύπησε και τον έριξε κάτω λιώνοντας τα μέταλλα του διακόπτη και κλείνοντάς τα για πάντα.
Φρέντρικ Μπράουν 1961
11 σχόλια:
Saki
απιθανο.
Στο ελος της αναγνωσης μορθε να γελασω σαν τον Σπυρο Καλογηρου.
Μπουχαχαχαχα!!!
φιλια
Το κειμενο αυτο μου θυμισε ενα διάλογό μου με μία κοπέλα που είχαμε σχέση.
-Μικρή δεν πίστευα ότι υπάρχει Θεός...
-Και τώρα που μεγάλωσες και είδες ότι υπάρχω,πώς νιώθεις;
μπου χαχαχαχα!
Μου άρεσε που σας έφερε σκεψεις και των δύο.
Πέρα από τις σκέψεις, η μικρή αυτή ιστορία επιστημονικής φαντασίας που γράφτηκε 45 χρόνια πριν, θέλει να δείξει την ανθρώπινη αλλαζονεία απέναντι στην Απειρότητα του σύμπαντος, όταν η τεχνολογία τον βάλει σ'αυτήν την διαδικασία και ξεχάσει την όλη πορεία του και κυρίως το παρελθόν του.
Το πλέον δε επικινδυνο είναι όταν θέσει τον εαυτό του στον θρόνο του "Εγώ ειμί"
Προφητικό!!??
Αγαπητε Σακη,
τα ζωα δεν αναρρωτιουνται για την υπαρξη του θεου. Επισης,δε ριχνουν πυρηνικες βομβες, δεν καίνε δάση και δεν σκοτώνουν εξόν για να φάνε. Πιστεύω ότι το αιώνιο μαρτύριο του ανθρώπου είναι η λαχτάρα του για το γλυκό στο βάζο-δεν περιμένει να του το δώσει η μητέρα του ή να ψηλώσει για να το πάρει μόνος του, παρά στηρίζεται σε σαθρές καρέκλες, και προσπαθώντας να το φτάσει σωριάζεται. Επίσης, όσο είναι μέρος του ανθρώπου ο Θεός, είναι και ο Δαίμονας. Νομίζω πως αυτά τα δυο, αν το σκεφτείς, δεν είναι εχθροί,αλλά συμπληρώνονται ,αλληλοπαρηγοριούνται και προωθούν τη ματωμένη πορεία του ανθρώπου. Το να πεις "δεν υπάρχει θεός",συνεπάγεται μια ελευθερία την οποία ο άνθρωπος δεν αντέχει,ακόμα. μια ελευθερία που σε βάζει σε πειρασμό να πεις"εγω είμαι θεός", η να δράσεις χωρίς ευθύνη και περίσκεψη. αυτη την ελευθερια εχθρευονται οι εξουσίες όλου του κόσμου. ίσως κάποια μέρα να είμαστε έτοιμοι γι αυτή την ελευθερία. ως τότε, μας πρέπουν θεοί και δαίμονες, έθνη και εκκλησίες,παρηγοριές και βούρδουλες. άποψή μου-ίσως λάθος.
Jing Jang
Ασπρο μαύρο
Θεός και δαιμονας
Καλό και κακό
Δράση αντίδραση
Φωτιά και νερό κλπ κλπ
Μιά κοσμοθεώρηση που πιστέυω απόλυτα.
Και όλα διέπεονται από την Θεία ισορροπία στο ανοικτό Κοσμοθεωρητικό (αλλά και φυσικό) Σύμπαν και μόνο εκεί.
Η έννοια του Θεού εισήχθη για να καλύψει τα μεγάλα υπαρξιακά ερωτηματα του ανθρώπου αλλα και σαν δεικλίδα ισως, όπως λες ασφαλειας για να νοιώθει και την ύπαρξη του Ανώτερου, ο άνθρωπος και να μη φτάσει ποτέ στην εν λόγω αλάζονεία που θα είναι και η καταστροφή του Ηθική και φυσική
Σάκη μου ακόμα κι αν είμαστε το πειραματικό είδος που φτιάχτηκε σε μια"πλατφορμα"ανάμεσα στον Τίγρη, τον Γάγγη,τον Ευφράτη και τον Φισών(κατά τους επιστημονικούς ερευνητές βάση των Γραφών,και τις αμφισβητούμενης έννοιας του Θειικού)Εγώ έχω ακόμα το δείλημα του Κολόμβου.Η κότα έφτιαξε το αυγό ή το αυγό την κότα?
Δεν είμαι της εκκλησίας και σιχαίνομαι τους παπάδες και τους φανατικούς.Αλλά ο πρόγονος μας Σωκράτης ήπιε το κώνιο για τα καινούρια δαιμόνια που εισήγαγε στη πολιτεία και ο Ναζωραίος αυτήν την ανθρώπινη αλαζονεία πήγε να άρει και το αποτέλεσμα ήταν η σταύρωση του.Μήπως λοιπόν υπάρχουν κάποια "συρταράκια"αναμνήσεων της καταγωγής μας στον κατά πολύ λίγο λειτουργικό ανθρώπινο εγκέφαλο?
Απειρα τελικά τα ερωτηματικά μας !
Από που ήρθαμε?Γιατί ήρθαμε?
Και που πάμε?....
(πολύ ωραίο ποστ για συλλογισμούς και σκέψεις Σάκη και ατελείωτο θέμα)
Την καλησπέρα μου σε όλους!
Παναγιώτα
Αραγε θα καταφέρουμε να ανοίξουμε κάποια μέρα λίγο τα συρταράκια από τον σκουριασμένο εγκέφαλό μας, για το δικό μας καλό, εν ειδη θειας φωτισης, ή σαν το κουτί της Πανδώρας θα επιταχυνθεί η προγεγραμμένη καταστροφή μας?
Δεν ξέρω Σακη αν θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε τελικά.
Ολοι αυτοί που μπόρεσαν να ανοίξουν ένα"συρταρακι"μιλάνε για πράγματα που εμείς οι άνθρωποι του Σήμερα θεωρούμε γελοία και τα προσπερνάμε γιατί δεν συμβαδίζουν με την εποχή μας.
Κάποια στιγμή όταν θα ανοίξει το κουτί της Πανδώρας,ούτε σπίτια ,ούτε ακίνητα,ούτε αυτοκίνητα και ούτε...κινητά θα μας σώσουν!
Μόνο"οι γνωρίζοντες"θα βρουν την άκρη.Κι αυτοί πιστεύω πως έπαψαν προ πολλού να ενδιαφέρονται για την Καρτιε-Ρολεξ-Φεραρι ετικέτα αυτού του ψευτογκλαμουρια, "δήθεν" έντιμου,απάνθρωπου κόσμου μέσα στον οποίο ζούμε...
Κι αυτά τα "περί αγάπης"τα ακούω βερεσέ.Ολοι τον εαυτό μας αγαπάμε και θέλουμε να φέρουμε και τους άλλους στα δικά μας μέτρα και σταθμά!
Και αλίμονο, μετά κλαίμε για την άδικη μοίρα μας όταν δεν το καταφέρνουμε...
παναγιώτα μου
Συμφωνώ
διακρίνω ένα κρυφό θυμό και πικρία στο βάθος.
Απ'όπου κι αν προέρχεται έχεις δίκιο καλή μου
Ο θυμός καταλάγιασε πια Σάκη μου.Η πίκρα έμεινε μόνο...
Εισαι όντως αετόπουλο και καταλαβαίνεις από που προέρχεται...
(Σσσσ μη μας ακούσουν)
Ssss
and kiss you good night
:-)))))
Δημοσίευση σχολίου