Μπάσες στεριές, ήλιος πυρρός και φοινικιές...
Η φυγή στις γραμμές των οριζόντων πολλές φορές είναι άμεση λύση.
"Χρόνια προσμένω να τυλίξεις την μπαρκέτα,χρόνια προσμένω την στεριά να ζαλιστώ..."
Ν. Καββαδίας.
"στην ανεμόσκαλα σε θέλω να φανείς..."
Στο δικό μας πλεούμενο,στην δική μας ανεμόσκαλα.Των Α.Μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Panagiota μου
...η μελαγχολια της Μεγαλοβδομαδας...
και η χαρα της Αναστασης ομως απ την αλλη... Ε?φιλι αγαπημενη μου,φιλι.
Παναγιώτα,
υπέροχο το μελοποιημένο ποιήμα αυτό του Καββαδία- ανέκαθεν ένα από τα αγαπημένα μου- ο Νίκος Καββαδίας είναι και ένα από τα καλλιτεχνικά είδωλά μου.
Σ ευχαριστω για την αφιέρωση
Δημοσίευση σχολίου