ΕΝΑ ΑΘΩΟ ΠΑΙΔΙ ΕΦΥΓΕ

Η γιαγιά μου είχε φοβία με αστυνομικούς. Δικαιολογημένα αφού ο παππούς ως αριστερός είχε περάσει πολλά, διώξεις, εξορία κτλ. Εγώ την πείραζα και της έλεγα γιαγιά οι εποχές άλλαξαν, οι αστυνομικοί τώρα μας προστατεύουν, φυλάνε τις περιούσιες των ελλήνων φορολογούμενων. Δηλ όλων εμάς που τους πληρώνουμε. Χθες το πρωί που άκουσα για την δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου από αστυνομικού η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι ξαναγυρίσαμε στην εποχή της χούντας. Με ποιο δικαίωμα σήκωσε το όπλο, σημάδεψε, και σκότωσε το παιδί. Ότι και να είχε κάνει το παιδί, που από ότι λένε οι αυτόπτες μάρτυρες δεν έκανε καμία επιθετική κίνηση, δεν το πυροβολείς εν ψυχρώ. Δίνουνε χωρίς καμία εκπαίδευση (δεν θεωρείται εκπαίδευση η 6μηνη θητεία για να γίνεις ειδικός φρουρός), χωρίς ψυχολογικά τεστ σε οποιοδήποτε έχει πολιτικό μέσο όπλο και νομίζει ότι είναι κάποιος. Βγάζουν όλα τα κόμπλεξ και τα απωθημένα τους κτυπώντας ηλικιωμένους και παιδία σε διαδηλώσεις και μη. Και όταν πρέπει να περιφρουρήσουν την δημόσια περιούσια αλλά και την περιούσια κάθε πολίτη κάθονται και κοιτάζουν απαθέστατα το χάος που ξεκίνησε ένας δικός τους. Ένας ειδικός φρουρός (όχι αστυνομικός) που επειδή κρατούσε όπλο θεώρησε ότι έχει εξουσία. Εξουσία ζωής και θανάτου πάνω σε ένα έφηβο, σε ένα παιδί. Κάλλιστα στην θέση του Αλέξανδρου θα μπορούσε να είναι το δικό μας παιδί, το ανίψι μας, ο αδελφός μας, εμείς οι ίδιοι. Πορείες διαμαρτυρίες για την δολοφονία του Αλέξανδρου γίνονται από χθες. Μαθητές μέσω τα blog, εμαιλ, sms οργάνωσαν αυθόρμητες διαδηλώσεις. Όλοι μας που θα συμμετέχουμε σε τέτοιες πορείες θα πρέπει να θυμόμαστε ότι όσο θυμό και θλίψη μας προκαλεί η δολοφονία του Αλέξανδρου δεν μας φταίνε σε τίποτα τα καταστήματα των απλών ανθρώπων. Δεν τιμά την μνήμη του Αλέξανδρου η καταστροφή καταστημάτων και ΙΧ.

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ