ΚΑΠΟΤΕ ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές
ΤΩΡΑ έχει μόνον δύο
ΚΑΠΟΤΕ δουλέυαμε οκτώ ώρες
ΤΩΡΑ έχουμε χάσει το μέτρημα
ΚΑΠΟΤΕ είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας
ΤΩΡΑ τα λέμε μέσω SMS, MSN και SKYPE
ΚΑΠΟΤΕ είχαμε τις πότρες των σπιτιών μας ανοικτές όπως και τις καρδιές μας
ΤΩΡΑ κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός είτε είναι κακός.
ΚΑΠΟΤΕ πίναμε νερό της βρύσης και είμασταν μιά χαρά.
ΤΩΡΑ πίνουμε εμφιαλωμένο και... αρρωσταίνουμε
ΚΑΠΟΤΕ παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες, είχαμε δύο τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον για να δούμε
ΤΩΡΑ παίζουμε ποδόσφαιρο στο play station έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα.
ΚΑΠΟΤΕ κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι
ΤΩΡΑ κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τσιπ....3000 κυβικών
ΚΑΠΟΤΕ είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας
ΤΩΡΑ δεν έχουμε χρόνον για κανέναν.
ΚΑΠΟΤΕ η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό
ΤΩΡΑ είναι μαλακία
ΚΑΠΟΤΕ λέγαμε καλημέρα σε έναν περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό.
ΤΩΡΑ μας τα λέει ο navigator
ΚΑΠΟΤΕ ζούσαμε σε σπίτι 65 τετρ και ...ήμασταν ευτυχισμένοι
ΤΩΡΑ ζούμε σε σπίτια 120 τετρ και δεν χωράμε μέσα
ΚΑΠΟΤΕ είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάηδισμα των πουκιών, να νοιώσουμε την ευωδία του βρεγμένου χρώματος
ΤΩΡΑ τα βλέπουμε στην τηλεόραση
ΚΑΠΟΤΕ ζητάγαμε συγνώμη από κοντά
ΤΩΡα το λέμε και με SMS
ΚΑΠΟΤΕ αγοράχαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια
ΤΩΡΑ το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο
ΚΑΠΟΤΕ τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από ανθρώπους σαν τον Σεφέρη
ΤΩΡΑ πάιρνουν από τον Καρβέλα
ΚΑΠΟΤΕ ξυπνάγαμε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάμε στην εκκλησία
ΤΩΡΑδεν πάμε γιατί είναι ... μπανάλ και γιατί οι παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες
ΚΑΠΟΤΕ οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με την φωνή
ΤΩΡΑ τραγουδούν με κάτι άλλο
ΚΑΠΟΤΕ ντοκουμέντο ήταν μιά επιστημονική ανακάλυψη
ΤΩΡΑ ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει οπαδούς δύο ομάδων να ανοίγουν το κεφάλι ο ένας του άλλου
ΚΑΠΟΤΕ είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε "Εκανα λάθος"
ΤΩΡΑ λέμε "Αυτός φταίει"
ΚΑΠΟΤΕ τα παιδιά έβλεπαν στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μικυ Μαους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα
ΤΩΡΑ βλέπουν τους Power Rangers, και τους Monsters με όπλα και χεοροβομβίδες να σκοτώνουν, να ξεκοιλιάζουν....τους κακούς
ΚΑΠΟΤΕ νοιαζόμασταν για τον γείτονα
ΤΩΡΑ τσαντιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς
ΚΑΠΟΤΕ ζούσαμε με έναν μισθό
ΤΩΡΑ ζούμε με τους μισθούς που θα πάρουμε
ΚΑΠΟΤΕ περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιά
ΤΩΡΑ μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια
ΚΑΠΟΤΕ τα δανεικά τα έδινε ο αδελφός
ΤΩΡα μας δανείζουν οι τράπεζες
ΚΑΠΟΤΕ δουλεύαμε για να ζήσουμε
ΤΩΡΑ ζούμε για να δουλέυουμε
ΚΑΠΟΤΕ δεν είχαμε φράγκο στη τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο αισιόδοξοι, ακόμη και ευτυχισμένοι!
ΤΩΡΑ έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.....
Φαρμακευτικός Κόσμος
Γιώργος Πετράκης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Κάποτε είχαμε ιδανικά και αξίες.
Τώρα μας χαρακτηρίζει απληστία και αχαριστία.
Την καλημέρα μου!
πάρα πολύ εύστοχο...
Με λένε Κατερίνα Κασκαντίρη και μου αρέσει να γαμιέμαι ασύστολα από όλες τις τρύπες μου. Επειδή όμως είμαι ψιλομπάζο, αναγκάζομαι να πληρώνω για να μου κάτσουν (συνήθως Αλβανοί ή Πακιστανοί). Η μπουρδελο-οικογένειά μου που κατέχει τους Μύλους Μάρρα στην Κόρινθο με έστειλε στην Αθήνα να σπουδάσω Νομική αλλά εγώ το μυαλό μου το έχω στα κωλόμπαρα και στο πώς θα γεμίσω το μουνί μου με κρέας!
Δημοσίευση σχολίου