Δεν γουστάρει. Θέλει να μείνουμε δυο φίλοι. Την αγάπησα. Πραγματικά. Στ' αλήθεια, δε πρόλαβα όμως να της το πω. Με άδειασε. Δεν θέλει. Πιστεύει οτι επειδή γνωριστήκαμε σαν φίλοι πρέπει να παραμείνουμε φίλοι. Δηλαδή εκείνη όποια σχέση έχει την έκανε αμέσως με το καλημέρα. Καλημέρα, θες να γίνουμε ζευγάρι; Τελος πάντων. Ο καθένας έχει τον τρόπο του. Τι κι αν ο Κώστας θέλει να τρώει πιτόγυρα από το Γυράδικο με την κοπέλα του; Τι κι αν ο Κώστας θέλει να φωνάζει ΜΠΑΟΚ! μέρα μεσημέρι χωρίς λόγο και αιτία και να τον καταλαβαίνει η κοπέλα του; Τι κι αν ο Κώστας θέλει να εκμυστηρεύεται τις πιο μύχιες σκέψεις του σε αυτή που θα επιλέξει για σύντροφο; Τι κι αν ο Κώστας γουστάρει να γελάει δυνατά και να έχει κατσαρά μαλλιά χωρίς ζελέ - όχι πάντα - σαν το "παιδί με τις τιράντες"; (όσοι βγάλανε το δημοτικό κάτι θυμούνται από την Ε' τάξη). Τι κι αν ο Κώστας θέλει να πίνει φραπεδιές συνέχεια και να βρίζει τους πολιτικούς σαν τον Λεβέντη; Η Σοφία δε γουστάρει. Ας είναι. Μακάρι να είναι ευτυχισμένη. Πραγματικά. Τι κι αν ο Κώστας δεν είχε ποτέ πραγματική φιλενάδα; Τι κι αν πρόσεξε τον εαυτό του και απέκτησε δαπίτικο look με βραχιολάκι Livestrong;
Το ίδιο συνέβη με την Γιώτα. Πρώτη εκείνη υποβάθμισε την αγάπη. Με άδειασε ρωτώντας με αν είμαι ερωτευμένος μαζί της. Ερωτευμένος! 4 χρόνια στο ακουστικό και ο Κώστας θα ήταν απλά ερωτευμένος! Ω μα ναι! Σημασία έχει ο έρωτας. Το πραγματικό και δύσβατο μονοπάτι του Ηρακλή, η Οδός Αγάπης έχει χαθεί. Η Κακία δείχνει τον εύκολο δρόμο στον Κώστα μα αυτός σαν βλάκας επιλέγει να γίνει ένας μικρός Ηρακλής. Γιατί άραγε; Ποιο το έπαθλο; Ενα κολλημένο δέρμα λιονταριού στο σώμα και κάψιμο στο βωμό των θεών. Αλλά αυτή η ιστορία παραείναι πλέον παλιά. Τώρα γράφτηκε νεα ιστορία. Αυτή τη Σοφίας. 2 χρόνια όχι στο ακουστικό του ασυρμάτου, αλλά στο δρόμο, στο ακουστικό του κινητού, στο τιμόνι του 307, στην είσοδο του σινεμά, στην πόρτα της σχολής. Ισοφαρίστηκε λες το δικό μου πρώτο όχι στη Γιώτα; Αλλά μήπως και τότε δεν είπα εγώ όχι αλλά εκείνη; Έχω καταμπερδευτεί. Αλλά ρε γαμώτο ξέρω ακριβώς τι θέλω.
Θέλω να αγαπήσω. Ξανά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Να αγαπήσεις. Απλά να μην αγαπήσεις πουτάνες πάλι. Μάθημα πρώτο.
Keep Walking my friend...
Δηλαδή Λύσιππε, οι πουτάνες δεν έχουν ψυχή, δεν αξίζουν να αγαπηθούν? Μην τις υποτιμάς!
Ή το γεγονός ότι είχες έναν έρωτα ατελέσφορο προφανώς, κάνει το αντικείμενο του πόθου σου πουτάνα αυτομάτως, ενώ αν ήταν μαζί σου θα ήταν κυρά και αφέντρα?
Σαν γυναίκα με λυπεί το γεγονός ότι βλέπω ακόμα άνδρες (παιδιά στην ουσία) που μεταχειρίζονται τέτοιες εκφράσεις επαναλαμβανόμενα για τις γυναίκες). Ειδικά από έναν άνθρωπο όπως εσύ με τις ευαισθησίες και το υπόβαθρό σου.
Εχεις θυμό μέσα σου και τον διοχετεύεις έτσι, αλλά πίστεψέ με καλό δεν κάνεις στον εαυτό σου με τους αφορισμούς που χρησιμοποιείς, ούτε και σε μας που σε διαβάζουμε.
Προβληματίζομαι Λύσιππε και στο λέω με αγάπη αυτό το πράγμα και το ξέρεις. Η ζωή δεν βρίσκεται στο παρελθόν, αλλά στο εδώ και τώρα μας όπου και αν είμαστε. Να προσέχεις τον εαυτό σου, Μαριαλένα
Μπέρδεμα ο έρωτας. Να ξαναγαπήσεις, Μάυρε Μαργαρίτη... εγώ "αγάπησα" όπως το εννοείς στα τριανταδύο, δεν ξέρω εσύ πόσο είσαι... θα έρθει η ώρα που θα ζήσεις αυτό που τόσο λαχταράς. Αρκεί να μην φοβάσαι την χυλόπιτα και να μην κολλάς.
Το λέω συχνά, εμείς έχουμε το πλεονέκτημα της πρώτης κίνησης, και οι γυναίκες έχουν το πλεονέκτημα της επιλογής. Ακόμα κι ο Μπράντ Πήτ να είσαι, αυτοί είανι οι κανόνες του παιχνιδιού. Αυτά τα περί "φιλίας", οικεία σε κάθε άντρα, είναι απλά ένας εύσχημος τρόπος να σού πει "δεν μού κάνεις".
Αν θ΄λελεις μια ειλικρινή συμβουλή, από κα΄ποιον που ήταν στην θέση σου και τώρα δεν είναι και σε πολύ καλύτερη, είναι αλήθεια, μην κολλάς, μην σκορπιέσαι σε "γιατί;". Ερωτεύσου ξανά το γρηγορότερο, ναι, εμείς το κάνουμε στον εαυτό μας, δεν συμβαίνει από μόνο του. Να είσαι ο εαυ΄τος σου, και θα έρθει, μην αμφιβάλλεις καθόλου, ο έρωτας...
Μ
Σύλβια κι εγώ συμφωνώ. ¨Ενα χρόνο, άντε δύο. Μετά ΠΡΕΠΕΙ να έρθει η αγάπη. Αλλιώς βράστα.
Θα μού στείλεις κανένα email?
Σ;))))
Αααχ εισαι μεσα στο μυαλό μου...
Δεν γουστάρει. Θέλει να μείνουμε δυο φίλοι. Τον αγάπησα. Πραγματικά. Στ' αλήθεια, δε πρόλαβα όμως να του το πω. Με άδειασε. Δεν θέλει. Πιστεύει οτι επειδή γνωριστήκαμε σαν φίλοι πρέπει να παραμείνουμε φίλοι. Δηλαδή εκείνος όποια σχέση έχει την έκανε αμέσως με το καλημέρα. Καλημέρα, θες να γίνουμε ζευγάρι;
Εγω πιστεύω ότι ακόμα κι ενα βλέμμα, ένα αγγιγμα, μία λέξη μπορεί να είναι μια αιώνια υπόσχεση, ένας άρρηκτος δεσμός.
Θέλω να αγαπήσω όμορφα και ανάλαφρα και να μην έχω όλα αυτά τα βαρίδια στο κεφάλι μου πια..Μα γιατι να μην μπορουμε να διαγραψουμε εντελως τα απωθυμενα μας???
Δημοσίευση σχολίου