ΑΡΧΟΝΤΕΣ και ΕΙΛΩΤΕΣ...

......ή Η ΑΓΑΝΑΧΤΗΣΗ ΤΟΥ "ΚΟΣΜΑΚΗ":

Σήμερα, θέλω να τοποθετηθώ σχετικά με ένα επίκαιρο θέμα που έπεσε στην αντίληψή μου και έφερε παλιούς συλλογισμούς στη σκέψη μου, ακριβώς όπως φέρνει τον εμετό στον οισοφάγο, μία αηδιαστική τροφή ή οσμή.

Αυτό το επίκαιρο θέμα είναι ο διαγωνισμός της γιουροβίζιον και η συμμετοχή της Καλομοίρας. Και οι εμετικές σκέψεις που αυτό προκάλεσε, είναι το σύστημα αξιών που διέπει τη σημερινή κοινωνία.

Ρε σεις παιδιά, δεν είμαι ιστορικός ( μου διαφεύγουν ακόμα και βασικές γνώσεις όπως : ποιές ακριβώς ήταν οι διακυρήξεις του ΠΑΣΟΚ όταν ιδρύθηκε, αν η ΝΔ ξεκίνησε από τη «δεξιά» ή την «αριστερά», ποιοί πρόδοσαν την Κύπρο, ποιοί σκοτώθηκαν για να την υπερασπίσουν, τι απέγιναν οι πολιτικοί που συνεργάστηκαν με το βασιλιά και τη χούντα, τα ονόματα όσων αγωνίστηκαν εναντίον της χούντας –πλην Δαμανάκης-και τι απέγιναν τελικά, ποιος ήταν ο Παναγούλης και πώς ακριβώς σκοτώθηκε, κλπ ) αλλά έχω την εντύπωση ότι παλιότερα δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Και τι εννοώ :

Όχι πολύ παλιά (ας πούμε πρίν 100 χρόνια) αυτοί που διασκέδαζαν τον κόσμο, δηλαδή οι γελωτοποιοί, οι τροβαδούροι, οι αθλητές κλπ ήταν οι πτωχώτεροι της κοινωνίας.Και για να μπορούμε να συγκρίνουμε απολαβές μεταξύ διαφορετικών εποχών , καλύτερα να αναφερόμαστε όχι στα χρήματα καθ’αυτά, αλλά στον πλούτο , τις ανέσεις, τις απολαβές και την κοινωνική ισχύ που κάποιος απολαμβάνει στην δική του εποχή και τοπική κοινωνία.

Έτσι λοιπόν, ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε την Ελλάδα του 1908! Ποιός είναι αυτός που έζησε τότε και μπόρεσε να φανταστεί ότι σε 100 χρόνια, μία Βίσση, μία Καλομοίρα, μία Βανδή, ένας Μπατσινήλας, ένας Καρεμπέ, κλπ θα απολαμβάνουν ισχύος που οι σύγχρονοί τους ιατροί, επιστήμονες, πρύτανεις, αξιωματικοί, αστυνομικοί, δήμαρχοι, αρχιτέκτονες, εργάτες , εργολάβοι κλπ .....ούτε να την ονειρευτούν μπορούν.

Δεν έχω τίποτα με αυτά τα τυπάκια, αλλά ας μη γελιόμαστε : οι μεν σόου γούμεν είναι αυτό που, εν πολλοίς, ο απλός λαός αποκαλεί «πουτανάκια» ενώ οι άντρες του θεάματος και των σπόρ , θα μπορούσαμε ,χωρίς να τους αδικούμε και πολύ, να τους χαρακτηρίσουμε αμόρφωτους, ακαλιέργητους, απαίδευτους, άχρηστους και γενικώς «μπίντες».

Στα παλιά χρόνια που έχω υπόψη μου, ρε σεις παιδιά, ένας Μότσαρτ, ένας Βαν Γκογκ, ένας Βάγκνερ, ένας Παπαδιαμάντης και όσοι άλλοι θέλετε, πέθαναν στη ψάθα. Αν θέλετε , ακόμα και πιο πρόσφατα, ο Βαμβακάρης, μπορεί να μην πέθανε αφραγκος, αλλά δεν πέθανε και κροίσσος, ενώ πέρασε μεγάλες φτώχειες μέχρι και λίγο πριν το τέλος του.

Δεν γίνεται ρε παιδιά, αυτός ο Καρβέλλας να έχει εκατομύρια για να κάνει τα όργιά του και να τα ξοδεύει στην αγορά των ναρκωτικών ( όπως είπε και ο Ζαμπέτας, «λεβάδια ολόκληρα....») , και να πουλάει δημοσίως και τσαμπουκά , και τα παιδιά των ιπταμένων, των αστυνομικών, των καθηγητών, των οικοδόμων, των επιστημόνων,των αγροτών και γενικά όλων αυτών των ανθρώπων που ζούν καθημερινά τα δικά τους προσωπικά έπη και που, όλοι μαζί, συνθέτουν αυτό που στην Ελληνική λέγεται «Λαός» ή «κοσμάκης», να μην μπορούν ,κάν, να πάνε σε ένα σωστό σχολείο!

Και η πλάκα είναι ότι αυτά τα παιδιά του κοσμάκη, αυτά που χωρίς να το συνειδητοποιούν, είναι οι σύγχρονοι είλωτες, καταδικασμένα να μην αποκτήσουν ποτέ πρόσβαση στην πληροφορία, στην αληθινή μόρφωση, στην...ευκαιρία, είναι που με το χαρτζηλίκι τους συντηρούν αυτούς τους γελωτοποιούς-ισχυρούς της κοινωνίας μας.

Δεν ξέρω, μάγκες μου τι να πώ, πείτε με γραφικό, πείτε με χαζό, πείτε με μεμψίμοιρο ή ότι άλλο σκέφτεστε, αλλά τα δικά μου παιδιά δεν πρόκειται να αγοράσουν ούτε ένα δισκάκι της Βίσση (ακόμα και σε προσφορά), όσο δεν μπορούν καν να περάσουν έξω από το ιδιωτικό κολέγιο που σπουδάζει η κόρη της. Δεν έχω τίποτα με το κοριτσάκι (ακόμα) αλλά δεν νομίζω ότι το δικό μου παιδάκι πρέπει να μορφώνεται χειρότερα επειδή η μαμά του πήρε 20 κιλά στην εγκυμοσύνη της, επειδή δεν «πήρε» την μισή ανατολική μεσόγειο (βάζω και Κύπρο μέσα ) πριν και μετά που παντρεύτηκε , επειδή κάθε μέρα δουλεύει σαν τη σκύλα και μετά παίζει και μαζί του αντί να «κουνιέται» σε πίστες και στούντιο, επειδή πρώτη της προτεραιότητα ΔΕΝ είναι να στενέψει τους γλουτούς της, επειδή δεν πέρνει τη «δόση¨της κάθε μέρα κλπ κλπ.

Όχι παιδιά, δεν νομίζω ότι το δικό μου παιδί αξίζει αυτή τη διαφορά στις παρεχόμενες ευκαιρίες σε σχέση με το παιδί της Βίσση, της Μενεγάκη, του Λιάγκα, του Νικοπολίδη, του Τσαλίκη κλπ κλπ.

Όχι, όταν εγώ και η μαμά του, όπως και όλος ο «κοσμάκης» δουλεύουμε νύχτα μέρα και οι δύο για να «βγάλουμε» το μήνα και που με τη δουλειά μας κρατάμε ακόμα τη χώρα μας να μην πέσει στο τέλμα. Γιατί ρε σεις, αυτή η χώρα είναι δική ΜΑΣ. Όχι της Βίσση που έχει εξοχικό στην Αγγλία για όταν πιάνουν οι ζέστες.

Αααααααχ, τα είπα και ξαλάφρωσα! Να με συγχωρεί η Βίσση, κυρία θα την πώ όταν κάνει τον αγώνα που κάνει η γυναίκα μου και τα καταφέρει εξίσου καλά, αλλά αποτελεί αντιπροσωπευτικό παράδειγμα ....(είναι και αυτό μια επιτυχία).