17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973. Ο ΙΔΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΧΟΛΕΡΑΣ!!!!

Αυτή η φωνή του φοιτητή, αυτός ο “αλήτης” πάνω στη πόρτα με την Ελληνική σημαία, αυτός ο εκκωφαντικός ήχος του τανκ, αυτή η πόρτα που πέφτει. Αυτά είναι που μείναν να μας θυμίζουν πρακτικά εκείνη τη νύχτα.
Ας προσπαθήσουμε όμως να προσεγγίσουμε το γεγονός, μέσα από τα κάγκελα του Πολυτεχνείου και της ψυχής μας.
Ποιοι ήταν μέσα?
ΠΑΙΔΙΑ!!!!!
Παιδιά που τους έλεγαν αλήτες γιατί τολμούσαν τότε να αγκαλιάσουν τη κοπελιά τους δημόσια.
Παιδιά που τους έλεγαν αλήτες γιατί διάβαζαν Ρίτσο και Σεφέρη.
Παιδιά που τους έλεγαν αλήτες γιατί άκουγαν κρυφά Θεοδωράκη και Doors.
Γιατί αρνούνταν να κοροϊδεύονται με τα σκουπίδια της εποχής.
Παιδιά που μαζεύονταν στα σπίτια και παίζοντας κιθάρα οκλαδόν στο πάτωμα, μ ένα πακέτο sante άφιλτρο, ερωτεύονταν και έκλαιγαν.
Γι αυτά τα παιδιά, η λέξη ελευθερία ήταν συνώνυμη με τον έρωτα, η λέξη γνώση με την αμφισβήτηση, και η λέξη έρωτας τόσο ιερή, όσο κι δικός τους Θεός που λεγόταν εξέγερση!
Ας μπούμε τώρα νοερά μέσα στο πολυτεχνείο κι ας γίνουμε κι εμείς ένα απ' αυτά τα παιδιά.
Βράδυ 16ης του Νοέμβρη του 73, μετά τα μεσάνυχτα.
Πόρτα κλειστή.
Κρύο.
Απ έξω απειλές των στρατοκρατών. Μέσα τα νιάτα.
Απ έξω το ατσάλι. Μέσα η ψυχή.
Μια ψυχή που άφηνε πίσω της εκείνο το βράδυ, όλες τις ανέσεις που μπορούσε να χε, αν υποτασσόταν στη τυραννία και στο τίποτα του εφήμερου.
Άραγε θα ξαναβλεπε τους γονείς?
Άραγε θα ξαναβλεπε τους φίλους?
Άραγε θα ξαναβλεπε το ξημέρωμα?
Φόβος που όμως τον αψηφούσε μέσα στη μαγεία του πείσματος και του έρωτα της λευτεριάς.

Εκείνα τα παιδιά ξημέρωσαν, όσα ξημέρωσαν, με τα κορμιά τους μαύρα από το ξύλο και το ποδοπατητο.
Άλλα πάλι τα βρήκε ο ήλιος σε κάποια μπουντρούμια.
Όμως δεν ήξεραν τι είχαν καταφέρει τότε.
Έστρεψαν ένα ολάκερο κόσμο στον αγώνα.
Σήκωσαν απ τους καναπέδες όλους τους “δε βαριέσαι” της εποχής εκείνης
Ξεβράκωσαν τις απειλές των αμερικανοδουλων στρατοκρατών, οτι δήθεν είναι άτρωτοι.
Ρεζίλεψαν ένα ολάκερο σύστημα “ασφαλείας” και κρατικισμού.
Ο κόσμος ένοιωσε και πάλι οτι μπορεί να τα καταφέρει.
Παντού υπήρχε ένα μειδίαμα ελπίδας και για άλλα πολυτεχνεία
Παντού υπήρχε η λέξη “μπορώ”.

Τα παιδιά αυτά ξαναπήγαν αργά η' γρήγορα στα σπίτια τους.
Συνέχισαν τα γράμματά τους και τον αγώνα τους για την επιβίωση
Η Πατησίων καθάρισε και πάλι
Στο Πολυτεχνείο έβαλαν άλλη πόρτα
Αυτά τα παιδιά όμως ποτέ δε ξέχασαν!
Γι αυτά, εκείνη η νύχτα δεν ήταν σαν όλες τις άλλες
Τόσα χρόνια δίσεκτα σε μιαν ώρα, για να παραφράσω το μεγάλο Ξυλουρη.
Αυτά τα παιδιά που τους έλεγαν αλήτες και μετά ήρωες μεγάλωσαν
Πρόκοψαν
Ανέβηκαν κοινωνικά
Τράβηξε ο καθένας το δρόμο του.
Κάποιοι εξαργύρωσαν εκείνη τη νύχτα στα κόμματα και τους υπουργικούς θώκους
Ευτυχώς ήταν ελάχιστοι
Τα κόμματα ανέλαβαν να “υλοποιήσουν” το κυρίαρχο σύνθημα εκείνης της βραδιάς
Εκείνων των παιδιών
Τη δικιά τους ΕΝΤΟΛΗ:
“ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”!!!!!!!!!!!!
Τι έγινε από τότε?

17 ΝΟΕΜΒΡΗ 2008

ΨΩΜΙ:
20000 άστεγοι στην Αθήνα!
Μισθοί καθηλωμένοι
Η ΔΕΗ αυξάνει το ρεύμα 35%
Τα προϊόντα στο ράφι των super markets έχουν αυξηθεί κατά 20% από πέρυσι
Η ανεργία διογκώνεται
Οι απολύσεις εργαζομένων πέφτουν σα βροχή!
3000000 κόσμος περίπου ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας

ΠΑΙΔΕΙΑ:
Τα ιδιωτικά κολλεγια θα είναι ισότιμα με τα δημόσια Πανεπιστήμια
Τα συγγράμματα τα παίρνουν οι φοιτητές μετά, αφού δώσουν το μάθημα
Το λύκειο είναι το σκαλοπάτι για το πανεπιστήμιο και όχι πεδίο γνώσης Έχουμε ακούσει το άθλιο από γονείς και παιδιά , ευτυχώς όχι απ όλους:“ μωρέ άσε να μου βάλει ο καθηγητής στο λύκειο το βαθμό και τα μαθαίνω στο φρονιστηριο”.
Τα πτυχία είναι πια χωρίς αντίκρυσμα
Άνεργοι πτυχιούχοι παντού!
Από το δημοτικό πια μαθαίνουν πιο πολύ τα μολύβια Πόκεμον παρά να διαβάζουν

Παιδεία όμως είναι και ο συνολικότερος τρόπος ζωής μας.
Η κάθε ξανθιά κοκκαλομπουτα, που της έμαθαν από τα δεκατέσσερα της χρόνια να ζητάει με τα μπούτια της, χωρίς να κουραστεί και γίνεται φίρμα Αυτό είναι το ίνδαλμα πια!!!!!
Ο κάθε ανεγκέφαλος καψουροτραγουδιστής είναι ο ήρωας!!!!!!!!!

Παιδεία είναι και οι αρχές και οι αξίες μας.
Κι αυτές άλλαξαν!
Μέσα στα κάγκελα του πολυτεχνείου το 73 βρίσκονταν κλεισμένες ψυχαρες με πόδια!!!!
Μέσα στα κάγκελα που έχουμε κλείσει τη ψυχή μας σήμερα, βρίσκονται κλεισμένα επιτόκια και ορμόνες με πόδια!!!!
Στους ματωβαμενους δρόμους του Νοέμβρη του 73 περπατούσαν άνθρωποι που ο καθένας τους ήταν εν δυνάμει Χριστός, Τσε Γκεβάρα, Σωκράτης, έτοιμος να θυσιάσει τον εαυτό του για το καλό του συνόλου
Στους τυροπιτενιους δρόμους του Νοέμβρη του 2008, περπατούν όντα, που ο καθένας τους είναι εν δυνάμει τραπεζίτης, βολεμένος πολιτικάντης, φοβισμένος καναπεδοκεφτές, έτοιμος να θυσιάσει το σύνολο για το καλό του εαυτού του!

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ:
Κάμερες παντού!
Μπλόκα παντού!
Βουλευταδες που υπακούουν στον ΕΝΑ αρχηγό τους και τα παρατρεχάμενα λαμογια του,
Μια πολιτική κατάσταση που θυμίζει ΒΑΣΙΛΕΥΟΜΕΝΗ ΤΥΡΑΝΝΙΑ, γιατί κανείς δε τολμάει να πάει κόντρα σε αντεργατικούς κακούς νόμους, που είναι τελικά ενάντια σ αυτούς τους ψηφοφόρους που τους στηρίζουν!
Μια τηλεόραση απαράδεκτη με Λολες και σήριαλ σκουπίδια!
Μια τηλεόραση με ειδήσεις προκάτ, για Ζαχοπουλους, Βατοπέδια και πάσης φύσεως σκάνδαλα!
Και η φωνή των κυβερνώντων ηχεί δυνατά:
“Αυτά πρέπει να δεις ανθρωπάκο, γιατί μόνο αυτά επιτρέπει το σύστημα”!!!!
Μια ζωή μέσα στο τρέξιμο από το πρωί ως το βράδυ για να προλάβεις τα πάντα!
Τι σου μένει μετά?
Ένας καναπές και μια τηλεόραση ανοιχτή, που ο ήχος της διακόπτεται από το ροχαλητό του κουρασμένου “ελεύθερου” δούλου!
Και η φωνή των κυβερνώντων ηχεί δυνατά:
“Διάλεξε το κελί σου ανθρωπάκο! Διάλεξε τις ίντσες στη τηλεόραση σου και το χρώμα του καναπέ σου! Αυτή την ελευθερία μόνο σου επιτρέπουμε να έχεις. Άσε που όποτε μεις και οι λοβιτούρες μας το αποφασίσουμε, θα σε καλέσουμε να μας ξαναψηφίσεις και να εκλέξεις το ποιος θα σε κοροϊδεύει για τα επόμενα χρόνια!
Στον αντίποδα? Οι ποδαροπερπατητές της λεγόμενης “αριστεράς”. Αυτοί που καπηλεύονται το κάθε αγώνα και τον οδηγούν σε μια ανούσια πορεία από το Σύνταγμα μέχρι την Ομόνοια.
Τάχα μου αγώνας!!!!
Την ίδια ώρα στη Βουλή και στα Υπουργεία περνάνε και σφραγίζονται σα νομοί του κράτους οι αντεργατικές δεσμεύσεις της κάθε κυβέρνησης στη νέα τάξη πραγμάτων.
Το ξέρουν αυτό οι δήθεν “κόκκινοι” και “ροζ” Χμερ!
Το ξέρουν οτι τίποτα δε γίνεται πια με τη παλιά συνταγή του ποδαρόδρομου!!!!
Και η φωνή των κυβερνώντων ηχεί δυνατά:
“Περπάτα ανθρωπάκο! Εκτονώσου! Εμείς αύριο θα σου περάσουμε το άρθρο 16, τη λύση των συλλογικών συμβάσεων κι όλα αυτά που θα σε κάνουν να πονάς και να βασανίζεσαι!”

ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!!!!
ΣΕΦΕΡΗΣ ΚΑΙ ΒΑΡΝΑΛΗΣ!!!!
ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΚΑΙ DOORS!!!!
ΣΑΝΤΕ ΑΦΙΛΤΡΟ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ!!!!
ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΑ ΚΑΙ ΜΑΤΙΑ ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΑ ΑΠ ΤΑ ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ!!!!
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ!!!!

Όχι φίλε μου που ήσουν πίσω απ τα κάγκελα το '73 και που σε κούρασα με τις αράδες μου.
ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΕ ΞΕΧΑΣΑΝ!!!!
Απλά προσαρμόζουν το δικό σου χτυποκάρδι εκείνης της νύχτας στην εποχή τους.
Μαζεύονται στα σπίτια, ακούν τα ίδια τραγούδια όπως κάποτε που τους έλεγαν κι αυτούς αλήτες και προσπαθούν να βρουν ιδεολογικό και πρακτικό τρόπο για να αλλάξει το νεοταξιτικο ξερατό του 2008 στη πράξη!
Από την άλλη μαθαίνουν στα παιδιά τους την αληθινή ιστορία και τη πραγματική γλώσσα.
Αυτή που μίλαγες κι εσύ!
Προσπαθούν να σου μοιάσουν στο τρόπο που ερωτεύτηκες τη ζωή και τη κοπελιά σου!
Προσπαθούν να μεταλαμπαδεύσουν στα παιδιά τους, αυτό τον έρωτα για τη ζωή, που φτάνει ακόμα και στο να αψηφάς ακόμα και το θάνατο.
Τους μαθαίνουν να κάνουν έρωτα πρώτα με το μυαλό και μετά με το σώμα!
Τους μαθαίνουν να αμφισβητούν και να διεκδικούν!
Τους μαθαίνουν να είναι μακρυά από χοντροβολεμενους πολιτικάντηδες με τις LEXUS!
Τους μαθαίνουν Σωκράτη και Πλάτωνα!
Τους μαθαίνουν να ζουν δυνατά, αλλά κι αν ακόμα χρειαστεί, ΠΟΥ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ, να ξανακλειστουν μαζί με μας σε πολυτεχνεία,ενάντια σ αυτή τη ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΧΟΥΝΤΑ, που τολμούν να την αποκαλούν Δημοκρατία, χωρίς να φοβούνται να μη τους πέσει ο ουρανός στο κεφάλι!

Τους μαθαίνουν να περιμένουν εκεί πίσω απ τα κάγκελα να σε ξαναδούν!
ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ!
ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟ '73
ΓΕΛΑΣΤΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!