Ηταν στιγμή αλλόκοτη
αιωρήθηκα νιώθω...
λευκάνθεμα σε κήπους γλυκερούς
αγγίζω, αναρριγώ
σταχτερά περιστέρια, κύκλους φέρνουν
πετούν στούς θάμνους
μέσα στις φτέρες, μπαίνουν
το αγόρι σφυρίζει
παιχνίδι παίζουν
στη σχηματισμένη πέτρα...αναμοχλεύουν
ριξιά - ροβόλημα ριξιά -ροβόλημα
κρύβεσαι στα δαφνοκέρασα
σκοπεύεις περιμένεις...
αποτρόπαια ροδοπέταλα αιμοσφαιρίων
αναφύονται
καταζητήται το άπειρο
παρουσία προτόγνωρη,
λες και ποτέ δεν σ' είδα
το αγόρι σφυρίζει
ριξιά - ροβόλημα ριξιά...
Ελπίδα
elpidoxwra.blogspot.com
Δευτέρα, Νοεμβρίου 03, 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Καλωσόρισες Ελπίδα στη συντροφιά μας. Πολύ όμορφο αυτό που έγραψες...
Ενα ελπιδοφόρο καλωσόρισμα και από μένα
Δημοσίευση σχολίου