Σε πολλές περιπτώσεις στην ζωή μας εκεί που είμαστε έτοιμοι να κάνουμε το βήμα κάνοντας πράξη μια ενέργεια ή απόφαση την οποία έχουμε πάρει, την ύστατη στιγμή έρχεται ο δισταγμός και οπισθοχωρούμε. Τι είναι τελικά αυτό που μας κάνει κάποιες φορές να διστάζουμε την στιγμή που είμαστε άνω από την πηγή της πράξης μας;
Σίγουρα ο νους , ο οποίος μετά τροφής φόβου και αμφιβολιών βάζει φραγμό στην δράση. Μετά έρχεται η απογοήτευση διότι θεωρούμε ότι υποκύψαμε στο φόβο και τελικά κάναμε πίσω η απλά μείναμε στην θέση μας, το αποτέλεσμα όμως το ίδιο , δεν δράσαμε!.
Ο κατώτερος νους βάζει εμπόδια στην δράση διότι τρέφεται από κατώτερες καταστάσεις , δισταγμούς και τείχη είναι η τροφή του , η ανάπτυξη του, η υποτιθέμενη ευημερία του. Αυτό πρέπει να σταματήσει όταν νιώσεις ότι η επικείμενη πράξη θα σε πάει μπροστά δεν έχει παρά να δημιουργήσει την πράξη αμέσως!.
Έχετε παρατηρήσει στην σημερινή κοινωνία και σε επαφές με διάφορους ανθρώπους ότι όταν παίρνουν μια απόφαση και την εξετάζουν οι περισσότεροι σκέφτονται τα αρνητικά και στην ουσία κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να αποφύγουν την πράξη που στην ουσία φοβούνται όχι ότι η πράξη αυτή έχει τα αρνητικά αυτά που την καθιστούν άξια προς αποφυγή.
Είναι οι φράσεις «Μα δεν θα κάτσει, μα είναι εκείνο , το άλλο, μπα αποκλείεται, ίσως να μην γίνει, και αν χάσω , τι κόστος θα έχω, και αν συμβεί αυτό , εκείνο , το άλλο» Έχω μιλήσει με ανθρώπους που είναι στην διαδικασία δράσης μιας απόφασης και παρατηρώ ότι κοιτούν τα αρνητικά αντί για τα θετικά με αποτέλεσμα να βυθίζονται στην άρνηση και να μην κάνουν τίποτα. Σαφώς και θα υπάρχουν αρνητικά σε ένα εγχείρημα και ζημιές ή κόστος αλλά όταν βλέπουμε μόνο αυτά , μπροστά δεν πρόκειται να πάμε ποτέ.
Ένα ορθό παράδειγμα αναφορά έχει να κάνει με έναν φίλο μου , ο οποίος χρόνια τώρα ψάχνει να κάνει δική του δουλειά και όταν φτάνει στην δράση μου λέει «και αν αποτύχω;» , μα αυτό είναι γενικευμένο γεγονός σε ένα εγχείρημα και για αυτό μέχρι τώρα δεν έχει κάνει τίποτα και ούτε πρόκειται να κάνει..
Πάντα πίστευα και η ήττα είναι αρετή και μέσα στο παιχνίδι αν βλέπουμε την άρνηση σε όλα τα πράγματα δεν πρόκειτα να κάνουμε τίποτα ποτέ.
Σίγουρα ο νους , ο οποίος μετά τροφής φόβου και αμφιβολιών βάζει φραγμό στην δράση. Μετά έρχεται η απογοήτευση διότι θεωρούμε ότι υποκύψαμε στο φόβο και τελικά κάναμε πίσω η απλά μείναμε στην θέση μας, το αποτέλεσμα όμως το ίδιο , δεν δράσαμε!.
Ο κατώτερος νους βάζει εμπόδια στην δράση διότι τρέφεται από κατώτερες καταστάσεις , δισταγμούς και τείχη είναι η τροφή του , η ανάπτυξη του, η υποτιθέμενη ευημερία του. Αυτό πρέπει να σταματήσει όταν νιώσεις ότι η επικείμενη πράξη θα σε πάει μπροστά δεν έχει παρά να δημιουργήσει την πράξη αμέσως!.
Έχετε παρατηρήσει στην σημερινή κοινωνία και σε επαφές με διάφορους ανθρώπους ότι όταν παίρνουν μια απόφαση και την εξετάζουν οι περισσότεροι σκέφτονται τα αρνητικά και στην ουσία κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να αποφύγουν την πράξη που στην ουσία φοβούνται όχι ότι η πράξη αυτή έχει τα αρνητικά αυτά που την καθιστούν άξια προς αποφυγή.
Είναι οι φράσεις «Μα δεν θα κάτσει, μα είναι εκείνο , το άλλο, μπα αποκλείεται, ίσως να μην γίνει, και αν χάσω , τι κόστος θα έχω, και αν συμβεί αυτό , εκείνο , το άλλο» Έχω μιλήσει με ανθρώπους που είναι στην διαδικασία δράσης μιας απόφασης και παρατηρώ ότι κοιτούν τα αρνητικά αντί για τα θετικά με αποτέλεσμα να βυθίζονται στην άρνηση και να μην κάνουν τίποτα. Σαφώς και θα υπάρχουν αρνητικά σε ένα εγχείρημα και ζημιές ή κόστος αλλά όταν βλέπουμε μόνο αυτά , μπροστά δεν πρόκειται να πάμε ποτέ.
Ένα ορθό παράδειγμα αναφορά έχει να κάνει με έναν φίλο μου , ο οποίος χρόνια τώρα ψάχνει να κάνει δική του δουλειά και όταν φτάνει στην δράση μου λέει «και αν αποτύχω;» , μα αυτό είναι γενικευμένο γεγονός σε ένα εγχείρημα και για αυτό μέχρι τώρα δεν έχει κάνει τίποτα και ούτε πρόκειται να κάνει..
Πάντα πίστευα και η ήττα είναι αρετή και μέσα στο παιχνίδι αν βλέπουμε την άρνηση σε όλα τα πράγματα δεν πρόκειτα να κάνουμε τίποτα ποτέ.
"Οπότε απόφαση και δράση, και ο δισταγμός στην άκρη!"
5 σχόλια:
Καλημέρα και καλή χρονιά και από μένα αγαπητέ μου Lockheart! Πολύ σημαντικό αυτό το θέμα που πραγματεύεσαι. Διαβάζοντάς το, έκανα αντικατοπτρισμό στη στάση μου ως άνθρωπος και είδα πόσες φορές παραμένω στην αδράνεια όταν ο κατώτερος νους μου επιβάλεται επί των επιθυμιών μου. Αλλά μόνον εγώ του δίνω δύναμη να υπάρχει σε αυτήν την ένταση και κανένας άλλος.
Μισογεμάτο ποτήρι λοιπόν και όχι άδειο.!!
Τίποτε δεν είναι σίγουρο στη ζωή μας.Ο δε Φόβος όπως ανέφερες Κλειδωμένη Καρδιά είναι ένα πανάρχαιο κατώτερο συνάισθημα που διαφεντέυειτην ελέυθερη βούληση του ανθρώπου, είναι αυτός που λέει πάντα ΟΧΙ ΜΗΠΩΣ, ΚΑΙ ΑΝ? και δίκαια απάσζόλησε τους Αρχαίους Φιλόσοφους και Μυθοπλάστες Ελληνες που τον προσωποποίησαν. (Ενα από τα διδυμα φεγγάρια του Αρη)- (εκεί που προσεχώς θα μετακιομίσω!!-¨-))))
Πάντως σοβαρά, ο μεγαλύτερος εχθρός του Φόβου είναι η ορθή κρίση, η δίψα για ζωή και η προσπάθεια πάντα να κινείσαι μακρυά από το τέλμα την μεγαλύτερη παγίδα και το μαράζωμα της Ζωής μας!!
(προιούσης της ηλικίας και αν όλα πάνε καλά, ένας άνθρωπος κατανικάει τους φόβους και τους δαίμονες του, η δέ μεγαλύτερη του Νίκη είναι η νίκη του πάνω στον Φόβο του Θανάτου!!. αλλά αυτό χρειάζεται πολύ μαγκιά!!)
Γιατί κάτω από άλλες συνθήκες τον θεωρώ πολύ χρήσιμο και προστατευτικό συνάισθημα, (να μην το παραβλέψουμε αυτό)
(Πάλι με έπιασε και βγήκα λίγο από το θέμα ενώ ξέρω ότι στα σχόλια πρέπει να είναι κάποιος σύντομος)!!
Καλή χρονιά να έχεις"κλειδωμένη καρδιά"(το μετέφρασα σωστά?
Σαφής και πλήρης η ανάλυση των ανθρώπινων δισταγμών και φόβων αλλά-χωρίς έπαρση και εγωισμό-θα έγραφα πως ξέφυγα απο πολύ μικρή απο τους δισταγμούς και τους φόβους μου.(τότε φοβόμουν τα φαντάσματα)
Αργότερα φοβήθηκα τους ανθρώπους.Πέρασα δια πυρός και σιδήρου μέσα απο τις ήττες μου και έτσι ξόρκισα τους δισταγμούς μου!
Οι νίκες πολύ λίγες ήταν αλλά οριστικές και καθοριστικές πάντα.
Το αποτέλεσμα??στα 53 χρόνια που περπατάω μπορώ και χαμογελάω εξ'ισου και για τις καλές και για τις κακές επιλογές της ζωής μου.Και τις επαγγελματικές και τις προσωπικές.Δικές μου ήταν!Κανένας δεν φέρει την ευθύνη.
Και την τελευταία μου δουλειά που σκάρωσα πριν 7 χρόνια,ξεκίνησα από τα αρνητικά και είπα:Και ας αποτύχω,θα πάω μαγείρισσα στην Γερμανία ως να βγώ στη σύνταξη.
Απο αυτήν τη δουλειά-την χωρίς δισταγμούς- ζω τώρα.....
@@ Σάκη κι εγώ πολυλογού μάλλον είμαι και ξέφυγα ίσως από το θέμα...
Την καληνύχτα μου σε όλους.
Αυτή είσαι Παναγιώτα
Μεγαλώνουμε και σωστά κατασταλάζουμε.
Δεν κολώνουμε πουθενά γιατί έχουμε σωστή φαρετρα όπλων από τις άγριες μάχες του παρελθόντος!!
Ορισμένες φορές ο φόβος είναι απλά το πρόσχημα για να κρυφτεί η οκνηρία. Η αδράνεια...
Δημοσίευση σχολίου