Η Θλίψη είναι θηλυκιά
κι ο Πόνος είναι άντρας
για τούτο εκείνη είναι γλυκιά
κι αυτός λιθάρι μάντρας
που έρχεται κατάστηθα
βαριά και σε πλακώνει
ενώ η θλίψη κλαίγοντας
σε γλυκομαραζώνει.
____________________
Παρατήρηση:
Οι άντρες περισσότερο βυθίζονται στη θλίψη
και οι γυναίκες στα βουβά τον πόνο υπομένουν
Ερώτημα:
Γιατί..???..
(δυστυχώς, δεν δέχεται εικόνες ο μπλογγερ και δεν έχω υπομονή να περιμένω)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Καλημέρα ολάνθιστη Ροδιά! Προφανώς γιατί τα ετερώνυμα έλκονται, το γιν & το γιαν, κάπως έτσι θα σου απαντούσα για τη θλίψη και τον πόνο! Μ.
δεν ξέρω γιατί αλλά το ένα είναι επόμενο του άλλου νομίζω.
έχω κι εγώ μια ερώτηση... είναι σωστός ο διαχωρισμός που έκανες? γνωρίζει ο πόνος φύλα? ή μήπως είναι θέμα "ανθρώπου" άσχετα το φύλο του?
καλημέρες ανεξάντλητη ροδιά μου, να 'σαι καλά
Με φιλοπαίγμονα διάθεση, λοιπόν:
Η θλίψη είναι κοπελιά
Κι ο πόνος παλικάρι
Για τούτο εκείνη είναι βαριά
Κι αυτός μαργαριτάρι
Στολίδι για το στήθος σου
Που λάμπει και ματώνει
Ενώ η θλίψη σέρνοντας
Σε ψιλοξεπατώνει
Καλή σας ημέρα επώνυμοι μελαγχολικοί!
aeipote, εγκρίνω και επαυξάνω!!!:-) υπεροχο και πιο ελαφρύ.. (αν και την κοπελιά για παχουλούτσικη την κόβω!!) ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ
Μαριώ, από τα παραδείγματα που έχω απεφάνθην! χεχε.. Και να σκεφτείς ότι το σχόλιο που έστειλες το κάνω συχνά.. Εχεις δίκιο, εξαρτάται απο τον άνθρωπο.. Αλλά.. το ζητούμενο είναι να είναι όλοι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ, έτσι;..:-)
Μαριαλένα, κάπως έτσι.. αχρείαστοι να είναι και οι δύο!!!! :-) δε φαντάζομαι να διαφωνείς;
Είναι εξαιρετικά ανθυγιεινό, και για τα δύο φύλα, να "υποφέρουν βουβά"....
Το συναίσθημα πρέπει να εκφράζεται και να εκτονώνεται, κάθε καταπίεση και κατάπνιξη θερίζει θύελλες...
Σ;0)))))))))))))
Δημοσίευση σχολίου