Το χριστουγεννιάτικο δώρο μου!

Στον Αη-Βασίλη πίστευα πάντα ακόμα κι όταν μεγάλωσα.Ισως ακόμα και τώρα να πιστεύω...

Η Μαρίκα φταίει γι αυτό,που μου έλεγε:μπαίνει απο τις καμινάδες και τα"αραλίκια"των πορτοπαράθυρων και ρωτάει την καρδιά του κάθε παιδιού,τι καλή και τι κακή πράξη έκανε.Και ανάλογα με την καλοσύνη και την αγάπη που έδωσε του δίνει τα δώρα του.
-Μα,γιαγιάκα-ρωτούσα-αν δεν είναι καλό το παιδάκι δεν παίρνει δώρα?(τις αταξίες που τηςς έκανα σκεφτόμουν και βούλιαζα σε απόγνωση πως δεν θα πάρω δώρο)
Χαμογελούσε και έλεγε:Παίρνει,πάντα παίρνει δώρο αρκεί να του υποσχεθεί πως θα γίνει καλύτερο του χρόνου.
Με ανακουφισμένη καρδιά την αγκάλιαζα και μετανοούσα για τα προβλήματα που της δημιουργούσα.

-Τα χρόνια πέρασαν...
Η Μαρίκα έφυγε...
Ο Αη-Βασίλης ένα παιδί μου έριξε απο την καμινάδα,κατά λάθος μάλλον...
Εναν σύζυγο-πατέρα απο τα"αραλίκια"των πορτοπαράθυρων που αυτομόλησε στην χώρα της λήθης ....οταν εγώ ανακάλυψα πως πρέπει να ανήκω στην οικογένεια των ταράνδων.
Και 20 χρόνια σκληρής δουλειάς ...μοναξιάς και αυτογνωσίας.
Καθε Δεκέμβρη του έγραφα γράμματα του Βασίλη γεμάτα με πίκρες και καθημερινούς καυμούς.Τα έκαιγα ξημερώνοντας πρωτοχρονιά και πάντα αναρωτιόμουν αν ήμουνα το κακό παιδί,και όλα αυτά τα χρόνια μου στέρησε τα δώρα που προσδοκούσα και ήθελα.

Εκανα ανακωχή μαζί του και συγχρόνως με το"κακό παιδί του εαυτού μου"τελικά,λίγα χρόνια πριν το σωτήριο έτος 2007 μετά απο πολλά ερωτηματικά και αμφιβολίες....
Το"παιδί που έπεσε απο την καμινάδα"έζεψε τους δικούς του ταράνδους,τον Prancer,Dancer,Comet και τους αποδέλοιπους και σιγά σιγά φεύγει για τους δρόμους που χαράζει η δική της αναζήτηση,στις θάλασσας των οστράκων και των ποιητών.....και στην τελική κοινή πορεία με τον Β.

Κι εγώ μέσα από τη επερχόμενη σύγχυση της προσδοκώμενης αμετάκλητης αλλαγής της ζωής μου,έστησα μια ονειρική κουβέντα με τον Βασίλη και του είπα:Ακου να δείς Αγιε,θέλω ενα ακόμα παιδί,Με αδίκησες.Μόνο ένα έρριξες απο την καμινάδα.
_Χο-Χο_χο απάντησε.Είσαι χαζή,μου είπε.
Κοίτα τριγύρω σου τυφλή και άμυαλη.Ξέρεις πόσα παιδιά ζουν στις"καμινάδες"?
-Πάμε Vixen να της δείξουμε....
Ο τάρανδος όρμησε στην κρύα χιονοσκέπαστη νύχτα σέρνοντας το έλκηθρο μαζί με τους συντρόφους του.Ο Βασίλης πετούσε χρυσή αστρόσκονη,παιγνίδια και ακατάληπτα τραγουδάκια.
Ωσπου το χιόνι σταμάτησε και μια ομιχλώδη υγρασία απλώθηκε πάνω απο τις κορφές των δέντρων μιας πράσινης υγρής χωρας.
-Κοίτα,κοίτα ανόητο πλάσμα-μου είπε- πόσα χεράκια θα βγουν ψάχνοντας για δώρα,οχι απο τις καμιναδες αλλα απο τα τσίγγινα σπίτια.
-Δεν τα καταφέρνω μόνος μου εδώ,θέλω πολλούς βοηθούς.Τα ξωτικά και οι νεράιδες μου λιγόστεψαν και πεθαίνουν απο τότε που σταματήσατε να τα πιστεύετε εσείς οι πολύξεροι άνθρωποι.Τώρα πρέπει να συνεχίσετε εσείς το έργο τους.Ισως και το δικό μου....γέρασα πια

Δυο χεράκια ξεχώρισα μέσα στην θαμπή ανατολή,δυο μάτια σαν της παγιδευμένης ελαφίνας,ενα τιτίβισμα μιας φωνούλας ιδια με των κορυδαλλών το τραγούδι καθώς καλωσορίζουν την αρχέγονη ανατολή του φωτοδότη Ηλιου.
-Το θέλω αυτό παιδάκι Αγιε μου Βασίλη,να ξαναγίνω μανούλα θέλω,είπα
-Χο-χο-χο.Θα σου πω πως θα γίνει,παμε να φύγουμε τώρα....

Μέχρι να με φέρει απο την Καμπότζη στην Ελλάδα με κάθισε σιμά του και μου ψιθύρισε όλα τα μυστικά.

Στις αρχές του Δεκέμβρη ο Αη-Βασίλης μου έστειλε το φετινό δώρο μου.Η Phary,εκει στην μακρινή Καμπότζη με τίμησε με το να με κάνει ανάδοχη μητέρα της.



Ευχαριστώ τους λίγους και εκλεκτούς φίλους μου μπλόγγερς που με προέτρεψαν να μην το κρατήσω κρυφό.
Τους το χαρίζω με την αγάπη μου,αλλά και σε όλους τους άλλους που θέλουν να γίνουν τα ξωτικά-βοηθοί του Βασιλάκη.

Ο αη-Βασίλης πάντα θα ζει...
Μέσα στις ανθρώπινες καρδιές,

Να σας πω τι μου ψιθύρισε ο Βασιλάκης στo αυτί?

ACTION AID

-Πόσο θέλει το όνειρο να γίνει πραγματικότητα για ένα παιδί?
-22Ε τον μήνα!

Εύχομαι σε όλους καλά Χριστούγεννα!
Είθε η αγάπη να είναι ο οδηγός μας.