“Όταν σπέρνεις άγνοια θερίζεις όλεθρο…”

…Πόλεμος…ξανά πόλεμος…
…βόμβες…
…εικόνες κατακρεουργημένων παιδιών…
…φτώχια…
…εικόνες εξαθλίωσης…
…ξανά πόλεμος…
…σκάνδαλα…ξανά και ξανά…
…κατάχρηση εξουσίας…
…ατιμωρησία…
….εικόνες αίσχους…εικόνες…εικόνες…

…Και ποιο είναι το χειρότερο μετά από όλη αυτήν την ιστορία.. Είναι ότι ενώ γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες σε όλα αυτά τα αίσχη, έχουμε πάψει να αντιδράμε. Γίναμε αναίσθητοι χωρίς αντανακλαστικά και απαθείς. Συνήθισε βλέπεις το μάτι στις άσχημες εικόνες, η λογική στην αδράνεια και η καρδιά στην απάθεια και έτσι λειτουργούμε πλέον ενστικτωδώς με το να μην λειτουργούμε. Έτσι όπως πολύ πονηρά κάποιοι το σχεδίαζαν και μας το επέβαλαν θέλοντας και μη σήμερα όλοι περνάμε αυτό το σχολείο και εκπαιδευόμαστε καθημερινά σε συνθήκες που μας απομακρύνουν από την ανθρώπινη φύση και αποστολή μας και μας προσομοιώνουν σε συμπεριφορές άβουλων χιμπατζήδων. Τα πρότυπα που μας επιβάλουν, και ο τρόπος ζωής που διαμορφώνεται μέσα από τις πολιτικές τους, μας φέρνουν τώρα με την πλάτη στον τοίχο. Τρόμε το ψέμα ανυποψίαστοι. Και αφού μας ταΐσουν άφθονο σκατό μετά μας τεστάρουνε τακτικά δοκιμάζοντας τις αντιδράσεις μας μέχρι να μας φέρουν εκεί που θέλουν… Σιγά σιγά…

Και έτσι χάθηκε η ελπίδα… Το θεωρούμε πλέον φυσικό ότι δεν θα αποκατασταθεί δικαιοσύνη σε τίποτα. Οι κυβερνήσεις κάνουν σκάνδαλα, η φτώχια και η ανεργία επιτείνονται, τα μεγάλα συμφέροντα είναι ικανά να διαστρεβλώσουν ιστορίες των λαών, ξεπουλιούνται τα ιδανικά, οι αγνότεροι και βασικότεροι θεσμοί της κοινωνίας καταρρίπτονται, αντιστρέφονται οι ρόλοι, ελπίδα πουθενά… οι διεθνείς τράπεζες χρηματοδοτούν πολέμους, οι μεγάλες δυνάμεις συντηρούν άδικους πολέμους, αθώοι σκοτώνονται, και το αίμα μεταφράζεται σε χρήμα. Ταυτόχρονα τα στόματα κλείνουν η αλήθεια δεν βλέπει το φώς ποτέ και η ενημέρωση κατευθύνεται. Η ελπίδα χάνεται και οι συνειδήσεις παραλύουν… κανένας δεν αντιδράει… άλλωστε ποιος θα ακούσει?

Και φυσικά το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι αυτοί που φαίνεται να αντιδρούν και να μιλάνε την γλώσσα της αλήθειας είναι κάποιοι γραφικοί τύποι που δεν θα έκαναν κανέναν βαθιά σκεπτόμενο άνθρωπο να τους θεωρήσει σοβαρούς εκπροσώπους τους. Και αισθανόμαστε σαν να είμαστε στο έλεος της τύχης… χωρίς εναλλακτική λύση, χωρίς εκπροσώπηση. Και μένουμε μόνοι…στην μέση… Από την μία ο Μπάτσος που σκοτώνει τον πιτσιρικά από την άλλη οι Γνωστοί-Άγνωστοι που καταστρέφουν ξένες περιουσίες και στην μέση εσύ και εγώ… σαν ο δολοφονημένος πιτσιρικάς, σαν ο πατέρας και η μάνα του πιτσιρικά, σαν ο βιοπαλαιστής που του κάψανε το αμάξι ή το σπίτι.

Άραγε υπάρχει λύση; Για να υπάρξει λύση θα πρέπει να υπάρχει αφύπνιση αλλά δυστυχώς όχι μόνο αυτό. Αυτό που είναι δύσκολο να βρεθεί είναι η πολιτική δύναμη που θα εκπροσωπήσει το αυτονόητο και το δίκαιο για το μέλλον μας. Ίσως αναδειχθεί μέσα από την ερχόμενη γενιά σαν κάτι νέο. Ίσως πάλι η αφύπνιση δημιουργήσει την τάση που θα κάνει οπαδούς της τις μεγάλες υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις (δύσκολο ως απίθανο). Ίσως αύριο βρέξει μυαλά και όσοι δεν κρατάμε ομπρέλα ξυπνήσουμε… Δεν μπορείς να ξέρεις. Χωρίς αφύπνιση του κόσμου όμως δεν ξεκινάει τίποτα.
Και η αφύπνιση αυτή δεν πρέπει να μείνει κρυφή, πρέπει να βγει στην επιφάνεια… να γίνει φωνή. Αυτό χρειαζόμαστε… αντίδραση και «επανάσταση». Μια επανάσταση που πρέπει να γίνει πρώτα σε προσωπικό επίπεδο και αμέσως μετά να αποκτήσει κοινωνικό χαρακτήρα και εύρος.

Και πρέπει να αντιδράσουμε γιατί ήδη το πρόβλημα έχει γίνει δικό μας.
Παρατηρώντας τις εξελίξεις στον διεθνή χώρο είναι γνωστό πλέον ότι ζούμε την εποχή που ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει ως την εποχή της παγκόσμιας τυραννίας μιας ονομαζόμενης υπερδύναμης που έχει απλώσει τα πλοκάμια της σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, επιβάλει την πολιτική της με την βία εξυπηρετώντας τα νεοταξικά συμφέροντά της, παίζοντας με τις ζωές των λαών και συντηρώντας ένα συναίσθημα διαρκούς ανασφάλειας στην οικουμένη, ενώ ταυτόχρονα έχει την δυνατότητα να κλείνει τα στόματα όσων έχουν την διάθεση να αντιδράσουν, είτε μέσα από παιχνίδια συμφερόντων και εξαγοράς, είτε τιμωρώντας τους παραδειγματικά, είτε παραπληροφορώντας την διεθνή κοινή γνώμη αλλά και τους ίδιους τους υπηκόους τους. Έχουν τη δύναμη και τα μέσα να κάνουν όλα αυτά. Και τώρα είναι η σειρά της Ελλάδας μας…
Χωρίς κανένα ενδοιασμό ο γνωστός Henry Kissinger (πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας και υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ), ο αρχιτέκτονας της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής τα τελευταία χρόνια δήλωσε το 1974 στην Ουάσιγκτον απευθυνόμενος σε ομάδα επιχειρηματιών τα παρακάτω: «Οι Έλληνες είναι αναρχικοί και δύσκολα κουμαντάρονται. Γι' αυτόν τον λόγο πρέπει να χτυπήσουμε βαθιά μέσα στις πολιτισμικές τους ρίζες: έτσι ίσως καταφέρουμε να τους αναγκάσουμε να συμβιβαστούν. Εννοώ βέβαια να χτυπήσουμε την γλώσσα τους, την θρησκεία τους, τα πολιτισμικά και ιστορικά αποθέματα, έτσι ώστε να ουδετεροποιήσουμε την δυνατότητα τους να αναπτύσσονται, να διακρίνουν τους εαυτούς τους, ή να αποδεικνύουν ότι μπορούν να νικούν, έτσι ώστε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια στα στρατηγικώς απαραίτητα σχέδια μας στα Βαλκάνια, την Μεσόγειο, και την Μέση Ανατολή». Τα λόγια αυτά του Henry Kissinger ο οποίος θεωρείται και ως ο σχεδιαστής της εισβολής στην Κύπρο λένε πολύ απλά την όλη αλήθεια όσων αφορά τις προθέσεις των αμερικανών και φαίνονται να επαληθεύονται μέσα από τα μέχρι σήμερα τεκταινόμενα στο εσωτερικό της χώρας μας αλλά και στον χώρο των Βαλκανίων βρίσκοντας ως συμμάχους την πολιτική ανικανότητα και έλλειψη διορατικότητας των πολιτικών μας δυνάμεων μα ίσως και την εσκεμμένη μεθόδευση ανθελληνικών κινήσεων από Έλληνες πολιτικούς αλλά και την πλούσια σε τυχοδιωκτικές διαθέσεις Βαλκανική γειτονιά μας.

Η γλώσσα μας, το βασικότερο στοιχείο της ιδιοπροσωπείας μας, χτυπήθηκε άμεσα. Η καθιέρωση της μονοτονικής και της δημοτικής μετά από νομοθετικές πρωτοβουλίες το 1976 και η υποβάθμιση της εκμάθησης των αρχαίων μόνο στο λύκειο ήταν τα βασικότερα χτυπήματα. Πρόσφατα μάλιστα υπήρξε και εισήγηση για την απλοποίηση της ελληνικής γραφής. Η ακατονόμαστη αυτή λογική φτάνει μέχρι το σημείο να προταθεί η καθιέρωση της αγγλικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας του ελληνικού κράτους.

Το θρησκευτικό αίσθημα του Έλληνα δέχθηκε πλήγματα που προέρχονται από το χώρο της πολιτικής αλλά και από το εσωτερικό της ίδιας της εκκλησίας. Δεν είναι λίγα τα σκάνδαλα που βλέπουν το φώς της δημοσιότητας και δημιουργούν ένα αίσθημα απογοήτευσης στον λαό. Το ότι υφίστανται φυσικά τα σκάνδαλα αυτά σημαίνει ότι στους κόλπους της οργανωμένης εκκλησίας έχουν παρεισφρήσει και άτομα με κοσμικά-ελαττώματα και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Όμως το μικρό αυτό τμήμα των εντός του εκκλησιαστικού χώρου ανθρώπων δεν μπορεί να χαρακτηρίζει όλο τον εκκλησιαστικό κόσμο του οποίου το έργο είναι πραγματικά μεγαλειώδες και γίνεται στην αφάνεια όπως θα έπρεπε άλλωστε να γίνεται. Όμως το «σύστημα» θα ασχοληθεί μόνο με την σκοτεινή πλευρά των πραγμάτων και θα αναδείξει μονό τα λάθη, ώστε να πλήξει το θρησκευτικό αίσθημα του λαού και να περάσει ευκολότερα τα «νεοταξικά» σχέδια του.

Για την ιστορία και την πολιτιστική μας κληρονομιά πλέον δεν υπάρχουν λόγια να περιγραφεί το μέγεθος της επίθεσης που δεχόμαστε και έχουμε δεχθεί σαν λαός. Ο μεγαλύτερος θησαυρός μας… το μοναδικό στοιχείο που μας ξεχωρίζει από τα έθνη και μας χαρακτηρίζει σε όλο του το μεγαλείο. Η υπαρξιακή μας υπόσταση, η μοναδική μας κληρονομιά, το λίκνο του παγκόσμιου πολιτισμού και η περηφάνια μας έρχονται και αυτά με την σειρά τους να αμφισβητηθούν.
Η γη είναι επίπεδη, ο γάιδαρος πετάει, και η Μακεδονία είναι …Σλάβικη.
Η γειτονική χώρα των Σκοπίων πλαστογραφεί την ιστορία και προσπαθεί να οικειοποιηθεί την ταυτότητα των αρχαίων Μακεδόνων. Οι βλέψεις φυσικά είναι και εδαφικές. Και μια σειρά από εγκληματικά λάθη (?) στην πολιτική μας έφεραν με την πλάτη στον τοίχο μη μπορώντας να αποδείξουμε το αυτονόητο. Συνειδητοποιούμε ξαφνικά ότι είμαστε μόνοι χωρίς πραγματικούς συμμάχους… ανήμποροι (?). Η ανικανότητα μας φαίνεται να δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες για να βγουν στην επιφάνεια οι αλυτρωτικές επιδιώξεις εις βάρος μας και από τους υπόλοιπους γείτονες που τώρα πια με τις πλάτες των αμερικανών και την αμέριστη υποστήριξη ξένων κέντρων μοιράζουν ανενόχλητοι τα οικόπεδα στα βαλκάνια. Ο Μπερίσα βλέπει «Τσαμουριά» και Μεγάλη Αλβανία, ο Γκρούεβσκι «Αιγιακή Μακεδονία» και η Τουρκία από ανατολικά θέλει Θράκη, Αιγαίο, Κύπρο… Και έτσι κατά γράμμα εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των «φονιάδων των λαών» στην βαλκανική περιοχή που θέλουν μια Ελλάδα ανήμπορη και το βασικότερο από όλα διασπασμένη, διχασμένη και περιορισμένη. Είναι το γνωστό «Σχέδιο Κίσινγκερ», το οποίο προβλέπει το διαμελισμό της Ελλάδος. Θυμόμαστε εδώ τα λόγια της προέδρου του Ελληνικού Κοινοβουλίου κα Άννας Ψαρούδας Μπενάκη προς τον ορκιζόμενο Πρόεδρο κ. Κάρολο Παπούλια (12/3/2005): «Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις: Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης...».
Σήμερα η μεγαλύτερη αμερικανική στρατιωτική βάση στον κόσμο Camp Bondsteel που όπως λέγεται είναι ορατή από τη Σελήνη είναι πλέον πραγματικότητα στα κοσσοβοσκοπιανικά σύνορα και αποτελεί τον υπερασπιστή των αμερικανικών γεωπολιτικών πολιτικών στα βαλκάνια αλλά και τον φύλακα των αμερικανικών βαλκανικών αγωγών αερίου που περνούν από Αλβανία, Σκόπια, Βουλγαρία. Έτσι εξηγείται και η τρομακτική εμμονή των αμερικάνων για την ένταξη των Σκοπίων στους κόλπους της Ατλαντικής Συμμαχίας-ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα ενισχύονται οι προκλήσεις και προετοιμάζεται το έδαφος για τον διαμελισμό της Ελλάδας. Η μόνη έξυπνη κίνηση από μέρους της Ελληνικής διπλωματίας φαίνεται να είναι η συμφωνία Ελλάδας Ρωσίας που αφορά τον αγωγό «Μπουργκάς» και βάζει ελαφρώς φρένο στα σχέδια των αμερικανών καθώς α) δίνει το δικαίωμα στην Ρωσία να επέμβει εντός Ελληνικών εδαφών με τις δυνάμεις της για να υπερασπιστεί την ασφάλεια των αγωγών της σε περίπτωση που αυτοί απειλούνται και β) δημιουργεί συνθήκες αποκλεισμού των αμερικανών από τον αγωγό φυσικού αερίου και τη περαιτέρω εξάρτηση των Ευρωπαίων συμμάχων τους από τους Ρώσους.
Αυτό φυσικά έχει εξαγριώσει την αμερικάνικη κυβέρνηση η οποία τώρα φαίνεται να έχει εντείνει πολύ περισσότερο τις προσπάθειες για αποσταθεροποίηση του πολιτικού κλίματος στην χώρα μας με σκοπό την πτώση της υπάρχουσας κυβέρνησης.

Μελετώντας όλα τα παραπάνω προφανώς είναι ολοφάνερο ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΥΧΑΙΑ. Κάτι κρύβεται πίσω από όλη αυτήν την ιστορία. Και αν όλα αυτά και πολλά άλλα φτάνουν σήμερα στην επιφάνεια και γίνονται γνωστά στο ευρύ κοινό φαντάζομαι πόσα περισσότερα έχουν ήδη αποφασιστεί και δρομολογηθεί για εμάς χωρίς εμάς. Και το χειρότερο είναι ότι γίνονται συνεργοί και συμμέτοχοι σε αυτό το αίσχος πολλοί σύγχρονοι «Εφιάλτες» γιατί ως γνωστόν η χώρα αυτή δεν γέννησε μόνο Αλέξανδρους και Λεωνίδες αλλά και Εφιάλτες.
Και όπως συναντάται συχνά στην ιστορία αυτού του τόπου ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσουμε τον κίνδυνο είναι να ενωθούμε. Μόνο έτσι μπορούμε να κερδίσουμε κάτι. Και αν είναι να πέσουμε ας πέσουμε με το κεφάλι ψηλά, έτσι όπως αρμόζει στους Έλληνες.
Χρειαζόμαστε αφύπνιση και εσωτερική επανάσταση. Η αρχή πρέπει να γίνει μέσα μας. Αν δούμε τα πράγματα με απλότητα θα τα εκτιμήσουμε και με σωστή διάκριση. Αν γυρίσουμε στις ρίζες μας και πιστέψουμε σε αυτές… Είμαστε Έλληνες… Αν δούμε τον πλούτο της παράδοσής μας και την μοναδικά ένδοξη ιστορία μας… αν καταλάβουμε τι ήμασταν θα καταλάβουμε και το ποιοί μπορούμε να είμαστε, θα βρούμε πιο εύκολα τον δρόμο μας και θα αντιμετωπίσουμε το πεπρωμένο μας πιο αποτελεσματικά. Για να πετύχουμε οτιδήποτε πρέπει να κάνουμε αυτό που κάναμε πάντα στις μεγάλες εθνικές προκλήσεις και ας είμαστε μια χούφτα. Να ενωθούμε. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και θα επαναλαμβάνεται. Ας δώσουμε να καταλάβουν οι πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα ότι ο Έλληνας είναι περήφανος λαός και προτιμά να πέσει με το κεφάλι ψηλά παρά να σκύψει. Είμαστε και καλώς είμαστε ένας μη-πολεμοχαρής λαός και αυτό που διεκδικούμε είναι το πάντα το αμφισβητούμενο δίκαιο μας.
Άλλωστε «Ο θεός έφτιαξε την Ελλάδα για τα γεράματά Του» και δεν θα μας αφήσει. Αρκεί και εμείς να μην Τον αφήνουμε. Γιατί όσο κοιμόμαστε δεν ερευνούμε και δεν αντιδράμε στα αίσχη των οποίων γινόμαστε μάρτυρες τα τελευταία χρόνια, γινόμαστε συμμέτοχοι στο έγκλημα και άξιοι της μοίρας μας. Είναι απλά τα πράγματα… Δεν μπορεί τόσα χρόνια να παρέχουμε τα λιμάνια μας συμμετέχοντας στα βρόμικα πολεμικά παιχνίδια των «εταιριών του πολέμου» σε Βαλκάνια και Μεσόγειο. Πόσο ντροπή άραγε νιώθουμε έχοντας και εμείς μερίδιο στις γενοκτονίες Γιουγκοσλάβων και Ιρακινών τα τελευταία χρόνια;… Ή μήπως δεν νοιώθουμε πλέον τίποτα…; Μήπως πρέπει πρώτα να έρθουμε στην θέση τους για να ξυπνήσουμε; Επειδή λοιπόν οιωνοί είναι κακοί και σύμφωνά με τον νόμο του Μέρφυ «Τίποτα δεν είναι τόσο κακό, ώστε να μην μπορεί να γίνει χειρότερο» ας αφυπνιστούμε πριν τα πράγματα γίνουν ακόμα πιο δύσκολα και ας πάρουμε θέση! Η άγνοια φέρνει όλεθρο!