Θεός
Θεύς (δωρικά)
Θιός (βιωτικά, αρκαδοκυπριακά)
Σιός (λακωνικά)
Τεός (μυκηναϊκά)
Ετυμολογία
Από το Πρωτο-Ινδό-Ευρωπαϊκό *dʰ(e)h₁s-. Συνδέεται με το Φρυγικό δεως (deōs), "στους θεούς" και πιθανόν με το Αρμενικό դիք (dik'), “‘gods’” (θεοί) και το Λατινικό fēriae (“‘festival days’”), fānum (“‘temple’”) and fēstus (“‘festive’”)"εορταστικός".
Εναλλακτικές προτάσεις συνδέουν το θεός στο *dʰewh₂- (“‘to rise in smoke’”) "να υψωθεί με καπνό", όπως και με το Αρχαιοελληνικό θυμός (thumós).
Σήμερα το μεσημέρι είχα μια συζήτηση με έναν φίλο πίνοντας τον καφέ μας σε μια ήσυχη και ατμοσφαιρική γωνιά της Αθήνας περί θεού και πίστης. Γελώντας ή μάλλον σαρκάζοντας τον εαυτό μου, έλεγα πως σίγουρα στον Μεσαίωνα αν ζούσα τότε υπό την κυριαρχία της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, θα είχα γίνει παρανάλωμα του πυρός, υποστηρίζοντας τη δική μου κοσμοθεωρία περί θεού.
Ο Θεός είναι ένα ανθρώπινο δημιούργημα, η επωνυμία του Σύμπαντος Κόσμου και των Νόμων του κατά την απαρχή της ανθρωπότητας, μέχρι και σήμερα. Παρόλο που στο πέρασμα των αιώνων, έχουν διαλευκανθεί πολλά από τα μυστήρια του Σύμπαντος και οι Νόμοι της Φυσικής επεξηγούν πληθώρα φυσικών φαινομένων, η έννοια του Θεού είναι ακόμα παρούσα, γιατί?
Μία εξήγηση είναι ότι παρόλη την αλματώδη πρόοδο που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια των δυο τελευταίων αιώνων, ειδικά στον Δυτικό Κόσμο, ο τρόπος που σκέφτονται κατά πλειοψηφία οι άνθρωποι ανά τους αιώνες δεν έχει αλλάξει και πολύ.
Πάντοτε ο ανθρώπινος νους αντιμετώπιζε το μεγαλείο της Φύσης ως κάτι το υπερφυσικό και οι φυσικοί νόμοι που διέπουν τη ζωή στον Πλανήτη, συχνά δρούσαν εναντίον του, καθώς είναι ευάλωτος ως ον και έπεφτε θύμα τόσο των καιρικών φαινομένων, όσο και των δυνατότερων από αυτόν, σαρκοβόρων ζώων.
Το πότε ο άνθρωπος των σπηλαίων θεοποίησε ή δαιμονοποίησε τις δυνάμεις γύρω του και ξεκίνησε να προσφεύγει σε αυτές, για την προστασία του δεν το γνωρίζω, αλλά όσο οι πρωτόγονοι οργανώνονταν σε κοινωνικές κυψέλες, τόσο οι ικανότητές τους πέραν του οφθλαμοφανούς και τα επιτεύγματά τους τα απέδιδαν σε μια δύναμη πέραν από αυτούς, τόσο προσέφευγαν με θυσίες και ικεσίες προς το κατασκεύασμα της φαντασίας τους που αντιπροσώπευε το Θείο ή το Υπερφυσικό.
Πρώτοι οι αρχαίοι Έλληνες αφιέρωσαν βωμό "τω Αγνώστω Θεώ", φέρνοντας τον πολυθεϊσμό και τον ανιμισμό/παγανισμό σε άλλα επίπεδα. Δεν ήταν μόνον αυτά που οι ίδιοι αντιλαμβάνονταν λογικά ή εξωλογικά μέσω της μυθοπλασίας, αλλά και προχώρησαν τη λογική τους παρακάτω πέραν από τη δική τους κοσμοθεωρία.
Η ύπαρξη του Γιαχβέ (=Θεός στα εβραϊκά), γίνεται γνωστή από την Παλαιά Διαθήκη, όπου ένας νομαδικός λαός, ο Εβραϊκός, ονομάζεται ο Εκλεκτός του Θεού (τους) και αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της εγκατάστασής του στη γη της Παλαιστίνης και της αντιμετώπισης εσωτερικών όσο και εξωτερικών εχθρών, καθώς και του επαναπροσδιορισμού του ηθικού πλαισίου της κοινωνίας μέσα από τις Δέκα Εντολές.
Οι ιερείς του Ναού του Σολομώντος, δρούσαν όχι μόνον ως θεματοφύλακες των Ιερών Πλακών που φυλάσσονταν στη Κιβωτό της Αποκάλυψης αλλά και ως ρυθμιστές του ιδεολογικού πλαισίου βάσει του οποίου λειτουργούσε η κοινωνία. Οι μελλοντολογικές προβλέψεις των προφητών, η καλλιέργεια της ιδέας του Μεσσία, ως σωτήρα του έθνους από τον ρωμαϊκό ζυγό που είχαν περιέλθει, δημιουργούσε ένα τέτοιο ιδεολογικό υπόβαθρο προσμονής, όπου η έλευση του Ιησού να ερμηνευθεί ως την εξανθρώπιση του Μεσσία στην Ιουδαία.
Ο Ιησούς γεννήθηκε μεν μέσα στα σπλάχνα της Ιουδαϊκής θρησκείας και εδιδάχθηκε από τους Σοφούς στον Ναό τις αρχές της εβραϊκής θρησκείας, όμως ως ένας πραγματικά φωτισμένος άνθρωπος, συγκέρασε τη γνώση που έλαβε με την Πανανθρώπινη Αλήθεια που κομίζουν όλες οι θρησκευτικές ιδεολογίες ανά τον κόσμο και όταν επέστρεψε για να διδάξει τη δική του ηθική τάξη των πραγμάτων, είχε ήδη περάσει από τον ινδουϊσμό και τις πρακτικές του διαλογισμού, της παροχεύτευσης της ζωοδόχου ενέργειας μέσω σύνδεσης με τον Ανώτερο Εαυτό, η Υπερπτήση μέσω ενεργητικού διαλογισμού και φυσικά την Ανάσταση, πρακτική που ακολουθείται και από οπαδούς του Ινδουϊσμού, που έχουν καταγραφεί ανά τους αιώνες ανάλογα συμβάντα.
Η δύναμη του μυαλού, η εκμετάλλευση των δυνάμεων που όλοι μας κατέχουμε, μα λίγοι χρησιμοποιούμε, η ανάπτυξη της διαίσθησης και η ανάπτυξη της έκτης αίσθησης, επέτρεψε στον χαρισματικό πνευματικό ηγέτη, που ονομάζονταν Ιησούς της Ναζαρέτ, να φέρει στον κόσμο την δική του ιδεολογία, πάνω στον Μονοθεϊσμό και να αφήσει ανεξίτηλα στη συλλογική μνήμη, τη δική του σφραγίδα μέσα από την Υπέρτατη Θυσία πάνω στον Σταυρό αλλά και την Ανάληψή του εις τους Ουρανούς.
Ο Ιησούς ήταν ένας από εκείνους που στο πέρασμα των αιώνων, έδωσε το στίγμα του και επηρρέασε μια μεγάλη μερίδα πιστών στον τότε γνωστό, ρωμαϊκής κτήσης, κόσμο. Ανάλογο εκτόπισμα κατέχει στην συνείδηση των θνητών και η διδασκαλία του Βούδα και ο Μωαμεθανισμός, μετέπειτα θρησκείες που βασίζονται στις ίδιες Αλήθειες όπως και ο Χριστιανισμός, ανεξάρτητα της τοποθέτησης. Η Ψυχή είναι Ενέργεια, είναι η Κινητήριος Δύναμη που κινητοποιεί την Ύλη, το Σώμα. Η Ψυχή με την άσβεστη φλόγα που αποτελεί κομμάτι εκείνης της Ύλης που και το Σύμπαν αποτελείται.
Με την τεχνογνωσία που έχουμε αποκτήσει μέχρι και τις απαρχές του 21ου αιώνα, μπορούμε να ισχυριστούμε πως ο Θεός δεν είναι τίποτε άλλο παρά η Εξελικτική Θεωρία του Δαρβίνου, ενδεδυμένη άγνοια και προκατάληψη. Μπορεί να είναι και έτσι, αν αυτή είναι η οπτική μας, όμως ακόμα και αν υποστηρίξουμε πως ο Κόσμος μας δημιουργήθηκε βάση χημικών ενώσεων και φυσικών φαινομένων, θα παραλήψουμε πως Θείο είναι η εξίψωση του Ανθρώπου από τον Κατώτερο στον Ανώτερο Εαυτό και η επαφή με όσα μας απαρτίζουν αλλά δεν είναι κατ' ανάγκην απτά και αντιληπτά.
Για μένα προσωπικά Θεός δεν είναι τα κατασκευάσματα των θνητών, για άσκηση εξουσίας μέσα από την Πίστη, αλλά αυτή η δύναμη, το ψυχικό σθένος που ξεπροβάλλει, όταν ο εγκέφαλος λειτουργεί κατασταλτικά στην πραγματοποίηση του απροσδόκητου, της υπέρβασης κανόνων και λογικής, για να μπορούμε ακόμα και τώρα που οι καιροί ου μενετοί εισίν, να αποτελεί πηγή πίστης και ένωσης με το Θείο. Με την Άφθαρτη και Μη Ορισμένη Ενέργεια, που αποτελεί και τον πυρήνα δημιουργίας και απαρχής των Πάντων σε αυτό που εμείς οι άνθρωποι αποκαλούμε Σύμπαν.
Pure Bliss, image by i.pbase.com
Σύνδεσμος: Ελληνική Wikipedia - Θεός
Μαριαλένα, 29-30/1/2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
έχω και κάτι ταιριαστό (από το οιονεί οπισθόφυλλο του FORTUNE COOKIES II)
Ο Θεός, απορούσε με τις εικόνες που είχαν σχηματίσει οι άνθρωποι γι αυτόν! Το αγαπημένο του βιβλίο ήταν το "Για να τελειώνουμε με την υπόθεση τού Θεού" μολονότι δεν ήξερε γιατί έπρεπε να τελειώσουν με την υπόθεση Του και παρότι έβρισκε την παρομοίωση με τη μουνόψυρα κάπως προσβλητική....
Επίσης απορούσε με εκείνη την περίεργη ιστοσελίδα www.geocities.com/funzine_plixi/god_is_a_dj
Είχε διαβάσει ότι ήταν μία σελίδα αφιερωμένη στην ύπαρξη του Θεού, ουχί τού Θεού τού Ροκ εν Ρολ που ήταν βέβαιο ότι υπήρχε (!!!αλήθεια, ποιος ήταν ο Θεός του Ροκ εν Ρολ;) αλλά του άλλου (υπέθετε ότι εννοούσαν Εκείνον). Επιπρόσθετα, στη συγκεκριμένη σελίδα επιτρεπόταν η πρόσβαση μόνο σε Εκείνον, αν υπήρχε (όπως έλεγαν), για να βάλει Τάξη στο Κοσμικό Χάος. Ο Θεός έβρισκε ότι χρειαζόταν οπωσδήποτε να μπει Τάξη αλλά πώς θα αναδιοργάνωνε το Σύμπαν από μια ιστοσελίδα που μάλιστα δεν άνοιγε καν;
Διασκέδαζε πάντως με τούτο: «Ο Θεός», είκαζε η ιστοσελίδα, «είναι DJ, μόνο που ότι παίζει εκείνος εμείς το χορεύουμε!».
Αναγκαστικά...
σα να μου φαινεται οτι στη συλλογιστικη σου εμπλεξες λιγο τη Θεοσοφια με μιαν ακομη ανθρωπινη εκφραση εξουσιας: τη θρησκεια.
Ειμαι αθρησκη ακριβως επειδη δε γουσταρω τα δογματα και τις επιβαλομενες αποψεις περι Θεου.
Πιστευω ομως οτι ειμαι πεπερασμενη σε διαρκεια και σε διανοητικες δυνατοτητες (και οχι ικανοτητες). Δεχομαι την υπαρξη σχεδιου μεγαλυτερου απο οσο μπορει ο πεπερασμενος νου μου να κατανοησει.
Δε με ικανοποιουν οι απαντησεις καμιας οργανωμενης θρησκειας πανω σε καιρια ερωτηματα.
Και παλι, ο ενοχοποιημενος απο τη συμπεριφορα των "πιστων" του ΘΕΟΣ, δε με απογοητευει σαν εννοια.
Μια αποψη.
Xμμμ! Μαρλεν μου φοβερό θέμα για συζήτηση και απόψεις.
Εγώ θα μιλήσω την Κυριακή γιατί από σήμερα δουλεύω σε τρελλά ωράρια.
Σε φιλώ κούκλα μου και...
Υ.Γ. παρακαλώ τους συνοδοιπόρους να αφήσουν το θέμα ανοιχτό για διάλογο.
Ίσως να υπάρχει μια οντότητα η οποία να καθόρισε τους φυσικούς νόμους όπως τους γνωρίζουμε σήμερα , χωρίς βέβαια να καθόρισε κανένα πλαίσιο ηθικής ή κανόνων λατρείας.
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την άποψη του Πλάτωνα για την δημιουργία του κόσμου από το γνωστό του έργο "Τιμαίος" (περί φύσεως), όχι βέβαια γιατί πιστεύω πως στέκει επιστημονικά αλλά επειδή μου αρέσει λογοτεχνικά.
_________________
Για να γεννηθεί ο ορατός κόσμος πρέπει να υπάρχει μια αιτία, η οποία είναι ο δημιουργός, ο θεός, ο οποίος είχε ως πρότυπο το αμετάβλητο και αιώνιο που ποτέ δεν γεννάται και πάντοτε υπάρχει. Ο θεός είναι αγαθός και επομένως δημιούργησε ένα τέλειο κόσμο, αφού είχε άριστο πρότυπο, ως εικόνα και αντίγραφο του άριστου προτύπου.
Γιατί ο θεός έφτιαξε τον κόσμο; Ο θεός ως αγαθός, θέλησε να είναι τα πάντα αγαθά και γι'αυτό τακτοποίησε τα στοιχεία που ήταν σε αταξία και δυσαρμονία δημιουργώντας το νου, και την ψυχή ως έδρα του νου, ως κυβερνήτη του κόσμου. Τα χρησιμοποιηθέντα στοιχεία για την δημιουργία του κόσμου είναι το πυρ, η γη, ο αέρας και το ύδωρ, ληφθέντα κατά την αναλογία που πρέπει.
Πώς δημιουργήθηκε η ψυχή του κόσμου; Ανάμειξε την ουσία του αμετάβλητου με την ουσία του μεταβλητού και δημιούργησε τρίτη ουσία. Αυτές τις τρεις τις ανάμειξε και πάλι οπότε και δημιούργησε τέταρτη ουσία, την ψυχή, που είναι διαφορετική και από τα θνητά και από τα αθάνατα. Χρησιμοποιώντας έπειτα μια αριθμητική και μια αρμονική αναλογία μοίρασε το νέο μίγμα σε 7 τμήματα, και συμπλήρωσε μεταξύ τους έξι διαστήματα με μικρότερα κομμάτια από το αυτό μείγμα, μέχρις ότου το εξάντλησε τελείως. Τη νέα μάζα την έσκισε στο μέσο, σχημάτισε δύο ταινίες, τις διασταύρωσε ώστε να σχηματίζουν Χ, και κατόπιν ένωσε τα σκέλη της κάθε ταινίας μεταξύ τους και σχηματίζει δύο κύκλους, τον ένα εντός του άλλου-ο εξωτερικός είναι ο κύκλος του αμετάβλητου και επάνω του υπάρχουν οι απλανείς αστέρες, ο εσωτερικός, είναι ο κύκλος του μεταβλητού, ο οποίος σχηματίζει επτά αλληλοπεριεχομένες σφαίρες πάνω στις οποίες είναι τοποθετημένοι οι πλανήτες.
Μέσα στην ψυχή δημιουργήθηκε το σώμα του κόσμου, το οποίο η ψυχή περικύκλωσε, το έθεσε σε κίνηση και έτσι άρχισε η ζωή.
Μέσα στην ψυχή επίσης, ειδοποιούμενη από τους κύκλους του μεταβλητού και αμετάβλητου, γεννιώνται οι γνώμες, η πίστη, η νόηση και η επιστήμη. Η κίνηση που έδωσε ο δημιουργός στον κόσμο, για να φαίνεται αυτός πιστή μίμηση του αιωνίου και αμεταβλήτου προτύπου είναι ο χρόνος. Αυτός έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον, ενώ το αμετάβλητο έχει μόνο αιώνιο παρόν και μετριέται με τις κινήσεις των επτά πλανητών.
Εκπληκτική ομολογουμένως η φιλοσοφική κοσμοθεώρηση του Μεγάλου Πλάτωνα.
Θέλω να ξεκινήσω από εκεί που θεωρητικά ξεκινούν και συμφωνούν όλοι. Επιστήμονες, απλοί άνθρωποι, θρησκευούμενοι, οι πιό αρχαίες θρησκείες μέχρι τις έσχατες, από τους αρχαίους Σαμάνους μέχρι τους μεγάλους Μύστες.
Οτι στην αρχή δεν υπήρχε "τίποτα", ή μάλλον υπήρχε "απόλυτο σκοτάδι". Δηλαδή υπήρχε κάτι από την απουσία ύπαρξης του φωτός, που όλοι ξέρουμε ότι είναι ενέργεια.
Και ξαφνικά ΟΛΑ ξεκίνησαν έτσι ξαφνικά κάτι σαν παρθενογένεση, από το τίποτα, από το απόλυτο μηδέν, -πολύ φοβάμαι πως κανένας ποτέ σα αυτόν τον κόσμο που ζούμε δεν θα μάθει πώς!!?? Τί ήταν αυτό που αποφάσισε να πατήσει την σκανδάλη και ποιά άφαντη ενεργειακή κατάσταση ξεκίνησε αυτό που καθιερώθηκε να λέμε "BIG BANG".
Το κεφάλαιο 1 της γνωστής μας Γένεσης της Π. Διαθήκης το περιγράφει με απλοικό τρόπο και υπονοεί ότι πίσω από αυτό το υπέρτατο γεγονός της Δημιουργίας, κρύβεται ο Θεός (προσωποποιημένος για να μπορέσει να γίνει κατανοητή η έννοιά του στούς απλούς ανθρώπους της εποχής)
Εμένα όμως προσωπικά άπειρες φορές με έχει απασχολήσει αυτή η μοναδιαία στιγμή της ΑΡΧΗΣ των ΠΑΝΤΩΝ και ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Γιατί και ο χρόνος είναι άλλη μιά ασύλληπτη έννοια που αμέιλικτα κατά τους νόμους της φυσικής αλλά και κατά φιλοσοφικό τρόπο υποτίθεται ξεκίνησε από το ΜΗΔΕΝ και ανυσματικά προχωραέι προς το άπειρο με θετικό πρόσημο. Πριν το ΜΗΔΕΝ όμως ΤΙ? ....
Είμαι σίγουρος ότι οι άνθρωποι σε όλες τις φάσεις της παρουσίας τους στον πλανήτη αυτό, και αφού μπόρεσαν κάπως να απεμπλακούν από τον αγώνα προς επιβίωση, αφού οργάνωσαν τις πρώτες κοινωνίες τους, άρχισαν να στρέφονται παρατηρητές στην αρχή και μετά με εξερευνητική διάθεση για να εξηγήσουν τον κόσμο τον απτό γύρω τους, αλλά και φαινόμενα που δεν μπορόυσαν να με την πρώτη ματιά να εξηγήσουν. Ετσι σιγά σιγά δημιουργήθηκαν οι θετικές επιστήμες με το πέιραμα και την παρατήρηση, αλλά και οι θεωρητικές για την φιλοσοφική κοσμοθεώρηση των πραγμάτων.
Ο Θάνατος σαν γεγονός που τελειώνει την φθαρτή ύπαρξή μας δημιούργησε και ακόμα δημιουργεί τον φόβο του αγνώστου, την αγωνία και το μεγάλο ερώτημα "ΜΕΤΑ ΤΙ? ΟΛΑ ΛΟΙΠΟΝ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΕΤΣΙ ΧΩΡΙΣ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟ?
Προσωπικά δεν θέλω, αρνούμαι να το σκέπτομαι. Το βρίσκω πολύ απαισιόδοξο και καταθλιπτικό. Πιστέυω ίσως ότι υπήρξαμε, υπάρχουμε και θα υπάρχουμε και η πορεία μας ήταν είναι και θα είναι παράλληλη με το άνυσμα του χρόνου. Απλά οι πορείες μας αυτές η μία καθορίζει την άλλη, κ.ο.κ.
Οι άνθρωποι λοιπόν δημιούργησαν την προσωποποιημένη έννοια του "ΘΕΟΥ" ώστε εναγωνιωδώς να εφησυχάσουν και ψευδαισθησιακά να θεωρήσουν ότι έλυσαν το πρόβλημα. Ετσι η κάθε θρησκεία έβαλε σε καλούπι τους "πιστούς της" και,- λάθος για μένα- τους απομόνωσε από άλλες θρησκείες παράλληλες ποδηγετώντας τους και φανατίζοντάς τους στο διηνεκές της Ιστορίας.
ΠΟΥ και ΤΙ είναι λοιπόν ο ΘΕΟΣ. Πού μπορούμε να τον βρούμε? Είναι άραγε σωστό-και το πιό έυκολο- να τον διαγράψουμε έτσι απλά και να πούμε ή να υποκριθούμε ότι ΔΕΝ υπάρχει? ΔΕΝ υπήρξε ποτέ?. Και ότι ΟΛΑ μα ΟΛΑ, αυτά που βλέπουμε γύρω μας αλλά και αυτά που συμβαίνουν ΑΛΛΟΥ μύρια ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ μακριά μας, και άλλα που συμβαίνουν απειροστά μέσα στους πυρήνες των μικροσωματιδίων- με θαυμαστή ακρίβεια- γίνονται κατα τύχη και χωρίς κάποιο σκοπό.?
Πολύ φοβάμαι ότι θα πρέπει να παραδεχτούμε πως ΟΧΙ υπάρχει αυτό το κάτι, αυτός ο ενορχηστρωτής που κινεί με ακρίβεια ΟΛΟ αυτό το ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ. ΟΡΑΤΟ ΚΑΙ ΑΟΡΑΤΟ. Αλλά επίσης φοβάμαι ότι ΠΡΕΠΕΙ ο Ανθρωπος το μέχρι στιγμής τελειότερο έμψυχο ον πρέπει και οφείλει να ψάχνει ενδοσκοπικά μέσα στο Νου και την Ψυχή του απαντήσεις των αγωνιωδών Ερωτήσεων. Ετσι μόνο πιστεύω μέσα από την ατέρμονη προσπάθεια κατά ένα παράδοξο τρόπο μπορεί να αναταθεί και στο μέλλον να ανασταθεί κάπου, που δια του Θανάτου θα βρεθούμε. Μέχρι τότε ας μην ξεχνάμε να συνειδητοποιούμε την ασημαντότητά μας.
Τελειώνοντας θέλω να αφιερώσω στην παρέα τα λόγια ενός μεγάλου Δασκάλου της Ανατολής, του Jelaluddin Rumi ενός των ιδρυτών των Μεβλανα και πρωτεργάτη των μυσταγωγιών των Σούφι.
I tried to find him on the Christian cross, but he was not there; I went to the Temple of the Hindus and to the old pagodas, but I could not find a trace of Him anywhere.
I searched on the mountains and in the valleys but neither in the heights nor in the depths was I able to find Him. I went to the Caaba in Mecca, but He was not there either.
I questioned the scholars and philosophers but He was beyond their understanding.
I then looked into my heart and it was there where He dwelled that I saw Him;
He was nowhere else to be found.
Και κάτι ακόμα που κάπου είχα διαβάσει από τους Ινδιάνικους μύθους.
In every color there's the light
In every stone sleeps a crystal
Remember the Shaman, when he used to say:
"Man is the dream of the dolphin"
Αντί σχολίου, απλά θα πω και περιμένοντας την άποψη της φίλης μας Παν, ότι χαίρομαι ιδιαίτερα, που μας δίνεται το έναυσμα, μέσα από ανάλογες δημοσιεύσεις να πούμε την άποψή μας δίχως φόβο και πάθος!
Παρούσα και η Παν μετά από τρελά ξενύχτια εργασίας και "χαράς"(εδώ ας βάλει ο Θεός το χέρι του)
Πραγματικά,από καταβολής κόσμου ο άνθρωπος έψαχνε τον ανώτερο προστάτη για να ελπίζει,για να υπομένει, για να συνεχίζει να ζεί.Ετσι δημιουργήθηκαν οι Θεοί.
Οι φιλόσοφοι αναζήτησαν "τον μοναδικό" γιατί κάπου κατάλαβαν οτι ο πολυθεϊσμός είναι αποκύημα φαντασίας και πλάνης.
Σίγουρα η Γέννεση είναι απλοϊκή στην περιγραφή της για την Δημιουργία(άσχετα αν τα χρόνια της δημιουργίας δεν ανταποκρίνονται στον γήινο χρόνο) αλλά εγώ θα σταματήσω σε εκείνο "και εμφύσησε ζωή στο σώμα που προήλθε από το χώμα και το νερό"(Γέννεση)
Κάπου πολύ παλιά,διάβασα πως μια ομάδα επιστημόνων ένωσε οξυγόνο,υδρογόνο,άζωτο και ανθρακικές ενώσεις πάνω από το CH4 (ίσως και να μην τα θυμάμαι σωστά) και μέσα από πολλά Volt ηλεκτρισμού που τα έλουσαν σε σωλήνα εν κενώ αέρος επέτρεψε στον άνθρακα να δημιουργήσει τους δεσμούς του και να τους ανταμείψει με ένα μονοπύρηνο μαραφέτι.
Μήπως κάπως έτσι έγινε και Μπιγκ-Μπεν?
Δεν ξέρω τι έγινε εκεί μακριά στα χώματα του Ισραήλ.Ποιος Θεός έστησε την "εξέδρα" ανάμεσα στον Τίγρη τον Ευφράτη και τον Φισών για δημιουργήσει Ζωή.
Τι ήταν τελικά? Συμπαντικοί αέναοι νόμοι, ή γαλαξιακές διάνοιες?
Αυτό που σίγουρα θέλω να ξέρω είναι πως ο κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του έναν μικρο Θεό που πρέπει να τον ανεβάζει καθημερινά στα ουράνια και όχι να το ρίχνει στα Ταρταρα.
Οσο για τους "πεφωτισμένους" ανθρώπους όταν έρχονται ξανά σε τούτη την Γη πάντα θα νομίζουμε πως είναι οι Θεοί.Ετσι, γιατί είμαστε πολύ ανόητοι για να καταλάβουμε πως είμαστε σαρξ εκ της σαρκός τους.
Ο Ιησούς ήταν ένας από αυτούς.Σαν να λέμε ,ένας από εμας.
Τόπιασε το νόημα ,σταυρώθηκε για να μην ξαναγεννηθεί ΕδΩ στην κόλαση.Ενώθηκε με το Υπέρτατο και ησύχασε ο Υιός με το να ξαναγεννιέται και να αμαρτάνει(Σ.Σ. να καταστρέφει και να διαφθείρει την Υπαρξη του Δημιουργού)
Πολλά θα ήθελα να γράψω αλλά...
Μαρλεν μου αγαπημένη κάποιες υποσημειώσεις θα κάνω μόνο
1)Ο χριστός δεν διδάχτηκε στον Ναό.Τα χειρόγραφα της Νεκρας θάλασσας λένε πως έμεινε στα μοναστήρια των Εσσαίων.Άλλα λένε πως πήγε στην Αίγυπτο (σε παλιούς πολυπράγμονες Ιουδαίους )και μυήθηκε στα αρχαία μυστήρια των ιερέων των Θηβών πάνω στην δισυπόστατη θρησκεία του Οσιρι και της Ίσιδας.Και άν αληθεύουν αυτά , κάπως έτσι μπήκε και το Άγιο Πνεύμα στην Χριστιανική θρησκεία.Ηταν εκείνο το κάτι τις που έμασε τα κομμάτια του Οσιρι.
2)Ο Βουδισμός υφίσταται 5000 χρόνια προ Χριστού.Φοβερές οι ομοιότητες τους.Μια θα αναφέρω.
Την άμωμο σύλληψη της Παρθένου μητερας τους
3)Η μόνη μετέπειτα θρησκεία ήταν ο Μωαμεθανισμός επιστημονικά αποδεδειγμένη ωσαν"δανεική"
Μαγκας ο Μωάμεθ!!!!!!
"Φωτια και τσεκούρι για τους άπιστους" είπε....
Με την αγάπη μου και την καληνύχτα μου σε όλους
Παν μου αγαπημένη και εργαζόμενο νιάτο, δεν θέλω να δευτερολογήσω, καθότι οι απόψεις όλων σας ήταν πολύτιμες και επικοδομητικές.
Δεν είμαστε δογματικοί, για να υποστηρίζουμε ότι η πίστη στην ύπαρξη του Θεού ή Θείου, είναι σωστό ή λάθος. Είναι όπως το αντιλαμβάνεται κανείς, είναι προσωπική η προσέγγιση στο μεταφυσικό και μόνον.
Θέλω να σας ευχαριστήσω με τις σημαντικές σημειώσεις και απόψεις που παραθέσατε πάνω στις δικές μου σκέψεις επί του θέματος. Σας φιλώ!
Δημοσίευση σχολίου