Μπόρα
μπόρα δυνατή
βροντές
αστραπές
παρά τρίχα χαλάζι
μπουμπουνητά
κάθε λογής μπουμπουνητά
κι ακόμα
βρέχει
έξω βρέχει
μέσα βρέχει
καταρρακτωδώς
σφίγγω το στόμα
μη βγεί βροχή
κλείνω σφιχτά τα μάτια
μα πάλι
φουρτούνα
θάλασσα 'γριεμένη
μπλε καταμπλε
εντελώς
σα μάτι
φοβερής ματιάστρας
αστράφτει
η ματιά
τ' ουρανού
γκριζομπλέ βαθύ
μαύρο
παρα κάτι λίγο
κατάμαυρο
κι η θάλασσα φουρτουνιασμένη
ιδια η καρδιά μου
πολλή θλίψη
πολλή
βρε παιδί μου
μ' έχει φάει
μου τρώει το συκώτι
το πάγκρεας
το πάγκρεας
και τη χολή
5/11/2002
μπόρα δυνατή
βροντές
αστραπές
παρά τρίχα χαλάζι
μπουμπουνητά
κάθε λογής μπουμπουνητά
κι ακόμα
βρέχει
έξω βρέχει
μέσα βρέχει
καταρρακτωδώς
σφίγγω το στόμα
μη βγεί βροχή
κλείνω σφιχτά τα μάτια
μα πάλι
φουρτούνα
θάλασσα 'γριεμένη
μπλε καταμπλε
εντελώς
σα μάτι
φοβερής ματιάστρας
αστράφτει
η ματιά
τ' ουρανού
γκριζομπλέ βαθύ
μαύρο
παρα κάτι λίγο
κατάμαυρο
κι η θάλασσα φουρτουνιασμένη
ιδια η καρδιά μου
πολλή θλίψη
πολλή
βρε παιδί μου
μ' έχει φάει
μου τρώει το συκώτι
το πάγκρεας
το πάγκρεας
και τη χολή
5/11/2002
4 σχόλια:
Καλή μου Μαρίνα δεν μετράει αυτή η βροχή, είναι φθινοπωρινή, αποχαιρετιστήρια, η σημερινή μας είναι Ανοιξιάτικη, γιορτινή!
Ανοιξιάτικη βροχούλα
μού ψιθύρισε στο αυτί
για έναν κόσμο καμωμένο
με σοφία κι αρετή
Γλυκές - σαν ώριμο ρόδι - καληνύχτες!!
Ροδιά μου, γιατί ψυχή μου αναφέρεις το πάγκρεας? Μου έκανε εντύπωση και προσπαθώ να καταλάβω το συσχετισμό. Σ' ευχαριστώ για το γλαφυρό σου ποίημα, καλημέρα, Μ.
Πολύ δυνατό ροδιά, όταν διαβάζω ποίημα τόσο δυνατό όσο αυτό, το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ποια είναι η ιστορία του, τι σε έκανε να το γράψεις τότε... πριν 4 χρόνια.
καλημέρες
Δε βλέπω την πλαϊνή στήλη παιδιά. Τι έγινε;
Δημοσίευση σχολίου