Στην κολώνα, στην γωνία του δρόμου, είναι τα κηδειόσημα.
Με κοιτούν, και τους κοιτώ, δεν ζούνε πια, κι ας ζω εγώ.
Μία μέρα, θα χαθώ, δεν πειράζει, σε μια γωνία, ενός Δρόμου
στην κολώνα, θα είναι τα κηδειόσημα.
Μαύρος Γάτος
15 Μαρτίου 2006
15 Μαρτίου 2006
6 σχόλια:
δε μου βγαίνει να γράψω κάτι... έχω ένα τέτοιο χαρτί 14 χρόνια φυλαγμένο μέσα σ' ένα συρτάρι.. :/
Ένα μόνο, Μαρία;
Πολλές οι απώλειες, άλλες πιό βαριές, άλλες λιγότερο...
Πολλά φιλιά
Σ;))))))))))))))))))))))))))))))))0
Δεν φυλάω κηδειόσημα, μόνο όμορφες και χαρούμενες στιγμές. Κάτι σκέφτηκα να ανεβάσω τώρα...
Ψάχνοντας να βρω αυτό που σκέφτηκα να ανεβάσω, έπεσα πάνω στο ΕΠΙΔΟΡΠΙΟ, ένα κειμενάκι ξεχασμένο. Το ανέβασα επειδή μου φάνηκε πιο ταιριαστό μετά τα κηδειόσημα του Γατούλη.
:-)
Γάτε μου η ζωή και ο θάνατος είναι μια ευθεία. Σαν το τραμ ανεβαίνεις σε μια στάση και γεννιέσαι και κατεβαίνεις σε άλλη και πεθαίνεις. Και το όχημα συνεχίζει την πορεία του ατέρμονα... Καλημέρα, Μ.
Εκανα ένα κόμεντ εδω, χθές...που πήγε???
Δημοσίευση σχολίου