ΠΡΩΤΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΣΠΙΤΙ

Βράδυ πρωτοχρονιάς, η πόλη στολισμένη με πολύχρωμα λαμπιόνια, οι βιτρίνες των καταστημάτων διακοσμημένες με χριστουγεννιάτικα δέντρα, και άγιους βασιλίδες. Τα σπίτια είχαν ΄΄φορέσει΄΄ τα γιορτινά τους, όπως και οι άνθρωποι, για να υποδεχτούν το καινούργιο έτος. Οι οικοδέσποινες έστρωναν λευκά τραπεζομάντιλα και έβαζαν όμορφα σερβίτσια στο τραπέζι, όπου θα μαζευτεί όλη η οικογένεια, παππούδες, παιδία, εγγόνια, τα μεσάνυχτα.

Παρομοιες προετοιμασίες έκανε και η οικοδέσποινα της ιστορία μας. Στο cd έπαιζε μια χαρούμενη μελωδία, που ερχόταν σε τέλεια αρμονία με την ψυχική διάθεση της νεαρής γυναίκας. Ήταν η πρώτης πρωτοχρονιά στο δικό της σπίτι. Είχε επιτέλους καταφέρει να κάνει πραγματικότητα το όνειρο, που είχε από τότε που ήταν έφηβη. Το όνειρο, που ήταν η αιτία να σπουδάσει αρχιτέκτονας. Να φτιάξει ένα απόλυτα προσβασιμο σπίτι, στο οποίο θα μπορούσε να ζήσει μόνη της και θα έχει την δυνατότητα να κινείται άνετα με το καροτσάκι της. Πήγε στην κουζίνα και πατώντας ένα διακόπτη κατέβηκε η πιατοθήκη, πήρε το καλό της σερβίτσιο, το έβαλε στην ποδια της. Αφού έστρωσε το τραπέζι, ξαναγύρισε στην κουζίνα να κοιτάζει τη γαλοπούλα, που είχε στον φούρνο. Ο φούρνος βρισκόταν πάνω στο πάγκο που ήταν φτιαγμένος στο ύψος του καροτσιού. Ντουλάπια κάτω δεν υπήρχαν έτσι είχε την δυνατότητα να πλύνει και κόψει άνετα τα λαχανικά για την σαλάτα.

Καθώς τελείωνε την σαλάτα ένιωσε στην γάμπα της να παίζει μια ουρά. Ήταν η γάτα της, που απαιτούσε την προσοχή της κοπέλας. Με τις ετοιμασίες του δείπνου την είχε παραμελήσει για αρκετές ώρες. Την πήρε αγκαλιά και προχώρησε προς στο μπάνιο.

Ήταν ώρα να ασχοληθεί με τον εαυτό της. Το νερό θα ήταν ήδη ζεστό. Είχε ανάψει το διακόπτη του θερμοσίφωνα - ο οποίο ήταν τοποθετημένος σε χαμηλό ύψος όπως άλλωστε και όλες οι ασφάλειες - εδώ και ώρα. Άνοιξε τις βρύσες να γεμίσει η μπανιέρα και έριξε μέσα άλατα. Πάντα την αναζωογονούσε ένα χαλαρωτικό αφρόλουτρο. Πιάστηκε από τις χειρολαβές, που ήταν στο τοίχο και έκατσε στην περιστρεφόμενη καρεκλά μπάνιου, με το τηλεχειριστήριο. Βυθίστηκε στο νερό. Η κοπέλα ένιωσε αμέσως να χαλαρώνουν οι μυς της. Η ώρα που είχε δώσει στο εαυτό της, για να απολαύσει το μπάνιο της πέρασε γρήγορα. Έτσι της φάνηκε. Δεν της έκανε καρδιά να αφήσει αυτό το όμορφο περιβάλλον με τα ανάμενα κεράκια, αλλά, αν ήθελε να ήταν έτοιμη την ώρα που θα ερχόταν η οικογένεια της, έπρεπε να βιαστεί.

Όπως αποδεικτηκέ, η σκέψη της αυτή ήταν σωστή. Δεν είχαν περάσει πέντε λεπτά από την στιγμή που είχε φορέσει το γαλάζιο βραδινό φόρεμα της, αφού προηγουμένως ολοκλήρωσε το μακιγιάζ της, και κτύπησε το κουδούνι. Σαν σίφουνας μπήκαν μέσα τα μικρά της ανιψιά ακολουθούμενα από τα αδέλφια της με τους συζύγους και, φυσικά, τους γονείς της - τους γονείς που της είχαν μάθει από μικρή ότι δεν πρέπει να κρύβεται πίσω από την αναπηρία της, να βάζει στόχους στην ζωή της, και να τους κατακτά. Με επίμονη και υπομονή. Ποτέ δεν την ξεχώριζαν από τα αδέλφια της. Την επιβράβευαν, την συμβούλευαν και την μάλωναν, όπου χρειαζόταν, όπως ακριβώς έκαναν και με τα μεγαλύτερα παιδία τους.

Η βράδια κύλησε όμορφα με τα μικρά να ζητάνε από την κοπέλα να κάτσουν την ποδιά της για να τα πάει βόλτα με το ηλεκτρικό καρότσι, οπως τους άρεσε. Η μητέρα με την αδελφή της την βοήθησαν να μεταφέρει τις πιατέλες και έκατσαν όλοι γύρω από το τραπέζι. Η κοπέλα έλαμπα από χαρά βλέποντας την επιδοκιμασία στα μάτια όλων. Μετά την έλευση του νέου έτους και, αφού τα μικρά παιδία είχαν κουραστεί να παίζουν με τα παιχνίδια που τους είχε πάρει η θεια τους, αποκοιμήθηκαν.Όταν έφυγαν οι δικοί της, η κοπέλα χαμήλωσε τα φώτα, πήρε ένα ποτήρι κρασί κάθισε στην αγαπημένη της γωνία, που είχε θεά την θάλασσα. Θα είχε περάσει καμία ώρα, όταν ξανακτύπησε το κουδούνι. Ξαφνιασμένη, αφού δεν περίμενε κάποιον τόσο αργά, πήγε να ανοίξει. Στο κατώφλι της πόρτα, στεκόταν ένας συνάδελφο από την δουλεία με ένα μπουκάλι κρασί στο χέρι. Της είπε απλά ότι θα ήθελε να μοιραστούν αυτό το κρασί μαζί, αν δεν είχε κάτι καλύτερο να κάνει.Έχετε απορία τι έκανε η κοπέλα? Ότι έκανε πάντα. Καλωσόριζε τα άσχημα και τα όμορφα της ζωής με χαμόγελο